1 00:00:00,790 --> 00:00:01,810 “Oké, nou hij loopt. 2 00:00:01,810 --> 00:00:08,270 Uhm, we zitten hier bij mevrouw Noordervliet-Jol en uhm, zij 3 00:00:08,270 --> 00:00:11,450 wil vertellen over uh Scheveningen in de Tweede Wereldoorlog.” 4 00:00:11,620 --> 00:00:16,420 “Ja, zoals u al hoorde, mij naam is Nel Noordervliet-Jol. 5 00:00:16,420 --> 00:00:22,360 Geboren in Scheveningen op 7 november 1918. 6 00:00:22,520 --> 00:00:29,980 Mijn verhaal over de vesting Scheveningen begint in april 1943. 7 00:00:30,290 --> 00:00:36,630 Toen kregen wij een bericht thuis dat we moesten evacueren want de Duitsers 8 00:00:36,630 --> 00:00:42,597 wilden het gebied van Scheveningen langs de kust grotendeels ontruimen. 9 00:00:42,597 --> 00:00:51,720 (Geluid verdwijnt even) een bericht waar we heen moesten en dat was een straat in het Laakkwartier. 10 00:00:52,310 --> 00:00:59,490 Toen kwamen niet uit een dergelijk gebied als het Laakkwartier, dus mijn vader 11 00:00:59,490 --> 00:01:06,100 ging er st, had direct overdenken om een ergens anders een onderkomen te vinden. 12 00:01:06,450 --> 00:01:12,990 Nu is het zo dat in Wassenaar een heleboel mensen woonden die niet economisch gebonden 13 00:01:12,990 --> 00:01:18,930 waren aan die plaats en er werd dus bepaald dat deze mensen maar elders moesten verhuizen. 14 00:01:18,930 --> 00:01:24,290 En zo kwam er dus ruimte vrij om daar onderkomen te zoeken. 15 00:01:24,290 --> 00:01:29,760 Dat werd ons niet door de Duitsers gegeven, dat mochten wij zelf uitzoeken. 16 00:01:29,760 --> 00:01:34,670 En zo waren dus best aardige huizen waarin wij konden wonen. 17 00:01:34,670 --> 00:01:44,000 De broer van mijn vader die ook in Scheveningen woonde, zocht ook een onderkomen 18 00:01:44,000 --> 00:01:49,970 en toen werd er besloten dat wij een groot huis zouden huren in Wassenaar. 19 00:01:50,180 --> 00:01:58,990 De verhuizing gebeurde met een hele grote auto van het Deutsches Theater in die Niederlanden. 20 00:01:59,530 --> 00:02:04,760 Dat was niet zo bijzonder geslaagd, want de buren, voor de buren hadden wij 21 00:02:05,130 --> 00:02:10,150 meteen al een naam, van dat zal wel mis zijn, dat zijn natuurlijk Duits gezinde. 22 00:02:10,920 --> 00:02:18,240 Daarvoor hebben wij wel, nou ja, direct iets moeten doen om te verklaren wat 23 00:02:18,240 --> 00:02:23,790 wij waren, wie wij wel waren, uhm, wij hadden een hele mooie voortuin en mijn 24 00:02:23,790 --> 00:02:30,370 moeder is later op de gedachte gekomen om in die voortuin plantjes te zetten 25 00:02:30,370 --> 00:02:36,800 en namelijk, dus oranje plantjes en die werden in naam van een W neergezet. 26 00:02:37,620 --> 00:02:39,710 Dat viel niet in goede aarde bij de Duisters.” 27 00:02:39,710 --> 00:02:41,280 “De W van?” 28 00:02:41,280 --> 00:02:44,250 “De W van Wilhelmina. Dat was de bedoeling. 29 00:02:44,840 --> 00:02:51,050 Maar wij konden, er werd dus gebeld dat wij dat moesten veranderen en dat ze dat niet 30 00:02:51,050 --> 00:02:56,500 wilden dat dat de W van Wilhelmina was, toen zei mijn moeder, ‘Jawel, dat ben ik zelf. 31 00:02:56,500 --> 00:02:59,970 Want mijn naam is Wilhelmina.’ En dat was dus zo. 32 00:02:59,970 --> 00:03:04,510 Maar ze hebben toch gevraagd of we het wilden v, verwijderen. 33 00:03:04,530 --> 00:03:09,056 Nou ja, op die manier kwamen wij dus in Wassenaar te wonen. 34 00:03:09,056 --> 00:03:12,699 (Steekt vinger op) Stil, eventjes, ik moet nu even denken wat ik moet zeggen. 35 00:03:12,700 --> 00:03:18,480 De verhuizing ging nogal tamelijk moeizaam gepaard. 36 00:03:18,950 --> 00:03:25,850 Het huis was, omdat wij, een oom erbij kwam wonen, in zekere zin toch een beetje klein 37 00:03:25,850 --> 00:03:30,490 en wij kwamen uit een tamelijk groot huis, dus om te beginnen hebben wij een gedeelte 38 00:03:30,490 --> 00:03:36,340 van de inboedel opgeslagen in een uh, in een ruimte die mijn vader had gehuurd. 39 00:03:37,330 --> 00:03:43,360 Uhm, een probleem waren, waren, waren de boeken hè. We hadden vrij veel boeken in 40 00:03:43,360 --> 00:03:49,280 huis en mijn vader had een visrokerij en door die visrokerij hadden wij ook kisten. 41 00:03:49,280 --> 00:03:50,490 Die kisten die werden 42 00:03:50,490 --> 00:03:55,680 zorgvuldig schoongemaakt en in die kisten werden al onze boeken opgeborgen. 43 00:03:56,040 --> 00:04:01,590 Ze moesten natuurlijk allemaal vervoerd worden en ze werden zorgvuldig dichtgetimmerd. 44 00:04:02,130 --> 00:04:05,750 En na de oorlog kwamen we tot de ontdekking dat dat wel heel degelijk was 45 00:04:05,750 --> 00:04:11,390 gebeurd, want de draadnagels waren, hadden grote gaten in de boeken geslagen. 46 00:04:11,390 --> 00:04:18,530 Maar, daar konden wij wel mee leven want dat was een tamelijk bijzondere herinnering aan die dagen.” 47 00:04:19,800 --> 00:04:24,610 “En weet u nog waarom u, jullie weg moesten uit Scheveningen?” 48 00:04:26,440 --> 00:04:29,550 “Ja, Scheveningen moest helemaal ontruimd worden. 49 00:04:30,530 --> 00:04:37,780 Het moest een verdedigingszone worden en er moet, moest geen mogelijkheid komen dat de Engelsen 50 00:04:37,780 --> 00:04:44,260 daar zouden landen, dus er moesten zoveel mogelijk mensen moesten er verwijderd worden. 51 00:04:44,540 --> 00:04:47,820 Een gedeelte van, mocht wel blijven wonen. 52 00:04:47,820 --> 00:04:56,730 Er waren een aantal mensen die uh, die daar hun werk uh ja, moesten verrichten. 53 00:04:57,090 --> 00:05:03,140 En er was ook een heel gedeelte die op een andere plaats in Scheveningen mochten wonen. 54 00:05:03,140 --> 00:05:07,980 De Scheveningen werd nog gesplitst in het zuiden en in het noorden. 55 00:05:07,980 --> 00:05:11,370 In het noorden gedeelte van Scheveningen, in de buurt van de 56 00:05:11,370 --> 00:05:16,150 Stevinstraat, mochten wel mensen wonen die vanuit het dorp kwamen. 57 00:05:16,730 --> 00:05:20,640 Dat heb ik later ook heel duidelijk kunnen merken dat die mensen daarheen 58 00:05:20,640 --> 00:05:25,500 kwamen, want toen ik later in de Deventersestraat kwam te wonen, was 59 00:05:25,500 --> 00:05:31,220 dat een huis wat tamelijk vies was omdat daar fileerders hadden gewoond. 60 00:05:31,220 --> 00:05:38,400 En het vet zat daar tegen de muren en de, en de kisten stonden in de, in de tuin later. 61 00:05:38,400 --> 00:05:39,890 Maar goed, dat daar aan toe. 62 00:05:39,890 --> 00:05:46,850 Dat is dus om aan te tonen dat niet iedereen wegging, maar dat het ook in twee fasen ging, want 63 00:05:46,850 --> 00:05:54,740 later werden, moesten mensen toch wel weer een ander, een plekje vinden buiten de vesting.” 64 00:05:55,310 --> 00:05:59,410 “En weet u waarom uw vader weg moest, waarom hij niet mocht blijven?” 65 00:05:59,410 --> 00:06:04,920 “Ja, dat is eigenlijk heel vreemd, want hij had met de voedselvoorziening te maken. 66 00:06:04,920 --> 00:06:11,250 Hij had een visrokerij in Scheveningen, maar dat vonden ze eigenlijk niet meer nodig en 67 00:06:11,250 --> 00:06:19,800 het vervelende was dat hij zijn zaak aanhield en dat hij dagelijks naar de vesting ging. 68 00:06:19,800 --> 00:06:25,260 Hij kreeg dus een toestemming om in die vesting te mogen gaan en uh daar 69 00:06:25,260 --> 00:06:30,300 ging hij dus met de tram vanuit Wassenaar uh regelmatig daar naartoe.” 70 00:06:30,300 --> 00:06:31,870 “De tram reed nog wel?” 71 00:06:31,870 --> 00:06:34,770 “Ja, de tram heeft heel lang gereden. 72 00:06:34,900 --> 00:06:40,510 Ja, de, de, dat, dat was de gele tram en dan moest je natuurlijk vanuit 73 00:06:40,510 --> 00:06:45,130 het, het, het middelpunt van Den Haag, er, bij de Turfmarkt moest je 74 00:06:45,130 --> 00:06:50,390 overstappen en dan kon je nog met de tram naar uh, naar Scheveningen komen. 75 00:06:50,670 --> 00:06:56,470 Trams hebben nog we heel lang gereden, want mijn moeder werd ziek 76 00:06:56,470 --> 00:07:01,890 en ze was, ze zou op, ze werd behandeld door een dokter in Bronovo. 77 00:07:01,890 --> 00:07:08,580 En Bronovo was ge, opgeëist voor de d, voor zieke Duisters. 78 00:07:08,580 --> 00:07:15,630 En van daar werd ze overgebracht naar de, naar de Parkweg, waar een, de vroegere 79 00:07:15,630 --> 00:07:22,550 kraamkliniek was en daar heeft die dokter verder zijn praktijk uh uitgevoerd. 80 00:07:22,550 --> 00:07:30,340 Mijn moeder is uh heel erg ziek geweest en die is daar lang opgenomen en wij hebben regelmatig 81 00:07:30,340 --> 00:07:38,085 zijn we daar heen gegaan en ze is in dat ziekenhuis in december van 1943 is ze ook gestorven.” 82 00:07:38,120 --> 00:07:42,400 “En is zij naar dat ziekenhuis gegaan toen jullie al in Wassenaar woonden, 83 00:07:42,400 --> 00:07:45,790 of lag ze al in het ziekenhuis toen jullie nog in Scheveningen zaten?” 84 00:07:45,790 --> 00:07:51,470 “Nee vanuit Wassenaar is ze daar heen gegaan, want ze is eerst nog door 85 00:07:51,470 --> 00:07:59,210 een kliniek in uh behandeld in Wassenaar, maar dat uh, zij moest geopereerd 86 00:07:59,210 --> 00:08:03,060 worden, zij had maagkanker en die hele maag moest weggenomen worden. 87 00:08:03,060 --> 00:08:07,600 Wat op zichzelf ook al weer heel iets bijzonders was, want het was 88 00:08:07,600 --> 00:08:12,330 een, een operatie dat, die nog nooit eerder uitgevoerd werd en die is 89 00:08:12,330 --> 00:08:17,530 door een specialist uitgevoerd die de gegevens wist vanuit Amerika.” 90 00:08:17,560 --> 00:08:19,890 “En die specialist zat op die Parkweg?” 91 00:08:19,890 --> 00:08:24,130 “Ja, die moest op de Parkweg, ja, daar o, daar opereren. Ja.” 92 00:08:24,130 --> 00:08:25,880 “En dat was in de vesting?” 93 00:08:25,880 --> 00:08:27,030 “Dat was in de vesting” 94 00:08:27,030 --> 00:08:27,700 “….verlaten gebied” 95 00:08:27,700 --> 00:08:29,040 “In de verlaten gebied. 96 00:08:29,040 --> 00:08:34,150 En ik weet nog heel goed dat vanuit de K, Kanaalweg was er zo’n snel weggetje 97 00:08:34,150 --> 00:08:38,970 tussen de huizen door, waar we dus uh, waar we dikwijls doorheen liep om, 98 00:08:38,970 --> 00:08:42,860 om bij die kliniek, om naar die kliniek te komen ja, dat was dus eigenlijk. 99 00:08:42,860 --> 00:08:48,940 En het, het was dus een, een, een, er waren dus van die diaconesse die bijzonder 100 00:08:48,940 --> 00:08:53,190 aardig waren, want het is dus gebeurd dat wij daar wel ’s nachts zijn blijven 101 00:08:53,190 --> 00:08:58,900 slapen op, dikwijls heel, heel primitief, om daar nog bij mijn moeder te blijven. 102 00:08:58,900 --> 00:09:03,949 En het wonderlijke is, hoewel dit hier misschien niet toe doet, toe doet, maar 103 00:09:03,950 --> 00:09:09,210 dat die operatie gelukt is, dat die verbinding tot stand gekomen is, dat een hele 104 00:09:09,210 --> 00:09:15,130 maag is weggenomen, dat ze daarna nog iets heeft gegeten, zodat het helemaal 105 00:09:15,130 --> 00:09:20,292 werkte, maar dat er een longembolie uhm is gekomen waardoor ze dus gestorven is. 106 00:09:20,292 --> 00:09:23,020 Dus dat was dus eigenlijk bijkomstig.” 107 00:09:23,170 --> 00:09:26,060 “Was dat een groot, volwaardig ziekenhuis?” 108 00:09:26,060 --> 00:09:33,360 “Het is ingericht als een volwaardig ziekenhuis, want daar is dus wel een operatiekamer 109 00:09:33,360 --> 00:09:38,810 ingericht want dit was dus een, een, een hele bijzondere, zware operatie.” 110 00:09:38,830 --> 00:09:42,050 “En mensen waren gewoon zalen, waar de mensen naast elkaar lagen?” 111 00:09:42,050 --> 00:09:44,040 “Uh, nee. Ze had een kamer. 112 00:09:45,000 --> 00:09:48,670 Was daar een uh, inderdaad, geloofde met twee personen, 113 00:09:48,670 --> 00:09:50,980 nee er was nog een mevrouw die op die kamer lag.” 114 00:09:50,980 --> 00:09:55,320 “Als u daar naartoe ging dan ging u vanuit Wassenaar, ging u dan ook met de tram?” 115 00:09:55,320 --> 00:09:56,550 “Ja met de tram. 116 00:09:56,710 --> 00:10:02,950 Ja en ik werkte in het Bezuidenhout, dus ik kon van daaruit, ik ging al dus van Wassenaar 117 00:10:02,950 --> 00:10:09,933 naar de stad en uh van daaruit ging ik met de tram, lijn 8, naar uh naar dat ziekenhuis. 118 00:10:10,230 --> 00:10:13,770 Maar het is ook wel eens geweest dat het zo beroerd was dat de 119 00:10:13,770 --> 00:10:18,086 dagen dat de trams niet mochten rijden, dat, dat we moesten lopen.” 120 00:10:19,300 --> 00:10:19,500 “Vanuit?” 121 00:10:19,500 --> 00:10:20,940 “Vanuit Den Haag.” 122 00:10:20,940 --> 00:10:21,050 “Ja.” 123 00:10:21,050 --> 00:10:21,450 “Ja.” 124 00:10:21,450 --> 00:10:24,840 “En kon je dan zomaar die vesting in?” 125 00:10:25,550 --> 00:10:32,830 “Ja, en het gekke is dat me dat niet zo erg bijstond dat ik een bewijs daarvan had en 126 00:10:32,830 --> 00:10:37,970 dat moet het wel geweest zijn, want anders hadden wij, hadden we er nooit in gekund. 127 00:10:38,300 --> 00:10:46,340 Want later ben ik wel op bezoek geweest bij vriendinnen en die kwamen mij dan ophalen aan de 128 00:10:46,340 --> 00:10:52,270 vesting met een bewijs van een uh, van een zus of zoiets, dat, waardoor het er wel in kwam. 129 00:10:52,950 --> 00:10:57,840 Maar het is wonderlijk dat heleboel dingen je bij blijven maar dat ik niet in mijn 130 00:10:57,840 --> 00:11:02,800 gedachten zie, wel waar ik liep, maar niet meer of ik dat papiertje in mijn handen had.” 131 00:11:02,800 --> 00:11:06,430 “Kunt u beschrijven hoe uh de straten er uit zagen? 132 00:11:06,450 --> 00:11:10,890 Want heel veel mensen waren weg, uhm, misschien was het een soort spookdorp… (onverstaanbaar).” 133 00:11:10,890 --> 00:11:12,860 “Nou het was akelig verlaten. 134 00:11:13,460 --> 00:11:19,450 Het was heel erg verlaten, want je moest dan binnen in die vesting, moest je lopen 135 00:11:19,450 --> 00:11:27,890 en je, waar uh, promade was, daar was dus een doorgang waar je dus opgehaald kon 136 00:11:27,890 --> 00:11:34,070 worden en dat is niet zo ver lopen, maar dat is inderdaad in een heel verlaten geheel. 137 00:11:34,070 --> 00:11:41,370 En mijn vriendin woonde op de Van Boetzelaerlaan en, op de hoek van de Van 138 00:11:41,370 --> 00:11:46,550 Boetzelaerlaan en de Statenlaan, maar ook daar mochten ze niet blijven. 139 00:11:46,550 --> 00:11:51,860 Ze mochten wel in de vesting blijven, maar ze moest een heel eind verder op de Van 140 00:11:51,860 --> 00:11:58,730 Boetzelaerlaan of dat nou een kritiek punt was, of omdat het op de hoek was en je zo 141 00:11:58,730 --> 00:12:03,560 een doorsteek had naar de haven, dat zou het misschien geweest zijn, ik weet het niet. 142 00:12:03,560 --> 00:12:06,950 Maar zij moesten naar een ander huis op de Van Boetzelaerlaan.” 143 00:12:06,950 --> 00:12:09,730 “Maar dus zeg maar, de straten waren grotendeels verlaten?” 144 00:12:09,730 --> 00:12:11,380 “Die straten waren verlaten. 145 00:12:11,380 --> 00:12:16,550 Die straten waren niet kapot, want ik verbaasde mij later dat ik 146 00:12:16,550 --> 00:12:21,530 afbeeldingen zag van de Vlierboomstraat die helemaal opgebroken was, maar 147 00:12:21,530 --> 00:12:26,148 dat waren niet de straten die uh, die, waar, waar ik door, door liep.” 148 00:12:27,130 --> 00:12:30,390 “Merkte u iets van de Duitse militairen?” 149 00:12:30,390 --> 00:12:33,880 “Eigenlijk ook niet. Dat was eigenlijk ook zo gek. 150 00:12:33,880 --> 00:12:40,270 Waarschijnlijk kwam dat, omdat alles ontruimd was en er toch geen mensen in de gaten 151 00:12:40,270 --> 00:12:47,080 gehouden moesten worden, want het was maar een enkeling die daar mocht blijven en die, 152 00:12:47,670 --> 00:12:53,560 haar vader was een man die vroeger uhm, ja betrokken was, die ergens waarschijnlijk 153 00:12:53,560 --> 00:12:59,930 stond ingeschreven dus ook als er verkiezingen waren was hij zo’n man die daarbij werkzaam 154 00:12:59,930 --> 00:13:04,270 was, dus ik denk dat ‘ie ergens ingeschreven stond, vandaar dat hij mocht blijven.” 155 00:13:04,270 --> 00:13:07,440 “Maar er reden niet voortdurend militaire voertuigen…” 156 00:13:07,440 --> 00:13:08,550 “O abso…” 157 00:13:08,550 --> 00:13:09,129 “…om te controleren…” 158 00:13:09,130 --> 00:13:12,140 “Nee, absoluut niet. Nooit, nooit gezien. 159 00:13:12,140 --> 00:13:15,336 Ik herkan, ik herkan, ik kan me alleen herinneren dat 160 00:13:15,336 --> 00:13:19,270 je in een, nou ja, in een verlaten, stille straat liep. 161 00:13:19,420 --> 00:13:22,060 “Ging u ook wel eens mee met uw vader naar die rokerij?” 162 00:13:22,060 --> 00:13:25,550 “Nooit, nee, nee, ben ik nooit naar geweest, nee. 163 00:13:25,550 --> 00:13:33,230 Het enige wat hij nog wel eens meegenomen heeft vanuit erf, een grote wagen waarvan wij 164 00:13:33,230 --> 00:13:39,110 dachten, nou ja als wij die hebben dan kunnen wij later voedsel gaan halen ergens in het land. 165 00:13:39,110 --> 00:13:42,290 Dat hebben wij dus ook wel gedaan, maar dat is de enige 166 00:13:42,290 --> 00:13:46,610 verbinding die ik nog heb wat me op mijn vader, gedaan heeft. 167 00:13:46,610 --> 00:13:53,910 Hij is ook later, heeft hij alleen maar, nou ja, het is het land ingegaan 168 00:13:53,910 --> 00:13:58,480 naar Rijnsburg en al die plaatsen meer, om, om voedsel te gaan zoeken.” 169 00:13:58,480 --> 00:13:59,550 “Ja.” 170 00:13:59,570 --> 00:14:02,780 “Want zelfs al woonden wij in Wassenaar dat is ook nog geen 171 00:14:02,780 --> 00:14:06,650 plaats waar, waar boeren woonden waar je dus eten kon halen.” 172 00:14:06,650 --> 00:14:13,870 “Ja, want in september 1944 stopte de visserij, stopte toen ook het werk van uw vader?” 173 00:14:13,870 --> 00:14:19,260 “Toen is hij niet meer naar het, inderdaad, is hij niet meer gegaan naar het erf, nee.” 174 00:14:19,260 --> 00:14:20,289 “Er was geen aanvoer van vis.” 175 00:14:20,290 --> 00:14:21,280 “Er was geen aanvoer. 176 00:14:21,280 --> 00:14:25,910 Nou is, was het, is er, was er nog iets heel typisch, want mijn 177 00:14:25,910 --> 00:14:29,200 vader die had een quotum natuurlijk omdat hij een zaak had. 178 00:14:30,180 --> 00:14:36,738 Er zat een neef van hem op de Treilerweg en mijn vader die had zijn bedrijf ook op de Treilerweg. 179 00:14:36,900 --> 00:14:43,140 Die neef die heeft daar eens voor de oorlog een bedrijf op laten zetten en die wilde, en mijn, 180 00:14:43,140 --> 00:14:50,800 en mijn, mijn vader deed dat samen met zijn broer, mijn broer, die vader, mijn broer, die broer 181 00:14:50,800 --> 00:14:57,130 van mijn vader is ziek geworden en die, toen is hij met zijn quotum naar die neef gegaan he. 182 00:14:57,130 --> 00:15:03,700 Vandaar dat ze eigenlijk van daar uit nog het leveranties 183 00:15:04,130 --> 00:15:08,420 konden doen aan viswinkels, want daar leefde, leverden ze aan. 184 00:15:08,420 --> 00:15:11,790 Mijn vader is niet rijk geworden van zijn vis die die 185 00:15:11,790 --> 00:15:16,040 had, want hij vertikte het om te leveren aan de Duitsers.” 186 00:15:16,040 --> 00:15:16,550 “Ja ja.” 187 00:15:16,550 --> 00:15:17,060 “Ja ja.” 188 00:15:17,060 --> 00:15:19,300 “Want er bleven wel viswinkels gewoon open waar je…” 189 00:15:19,300 --> 00:15:22,750 “Vissers, ja, er bleven nog wel viswinkels open, ja ja.” 190 00:15:22,750 --> 00:15:24,680 “En moest dan vis op de bon gekocht worden?” 191 00:15:24,680 --> 00:15:27,740 “Nee, dat was niet zo. Nee, dat was niet zo. 192 00:15:27,940 --> 00:15:37,040 En wat er heel veel gedaan werd, dat waren die kleine visjes uhm… je die ook weer. Geen asjovis.” 193 00:15:37,040 --> 00:15:37,990 “Bliek?” 194 00:15:37,990 --> 00:15:44,810 “Bliek en zo. Die werden verpakt en dat zat in geel celofaan en dat was natuurlijk heel mooi. 195 00:15:45,760 --> 00:15:47,020 Dan had je een heel lekker stukje eten. 196 00:15:47,020 --> 00:15:52,129 Maar dat is toch niet doorgegaan tot het allerlaatste einde van de oorlog, nee.” 197 00:15:52,130 --> 00:15:57,470 “Nee. Dus toen het bedrijf uhm, niks meer te doen had, toen…” 198 00:15:57,470 --> 00:15:58,340 “Toen is…” 199 00:15:58,340 --> 00:15:59,360 “…ja, toen bleef uw vader ook…” 200 00:15:59,360 --> 00:16:01,860 “Toen is mijn vader thuis gebleven, ja. 201 00:16:02,240 --> 00:16:07,640 En het is natuurlijk heel, ja bijzonder, hij heeft uh, ja 202 00:16:07,640 --> 00:16:11,030 moeten leven gewoon van zijn, van het geld dat ‘ie nog had. 203 00:16:11,030 --> 00:16:12,900 Want hij verdiende nooit iets. 204 00:16:12,900 --> 00:16:16,120 En die tijd, er was geen AOW, er was geen uitkering, 205 00:16:16,120 --> 00:16:19,340 dus dat was eigenlijk ook wel iets heel droevigs, ja.” 206 00:16:19,340 --> 00:16:21,300 “Ja ja. Het werd steeds armoediger.” 207 00:16:21,520 --> 00:16:22,800 “Het werd steeds armoediger, ja, ja.” 208 00:16:22,800 --> 00:16:32,290 “Uhm, nog even terug over uw moeder, uhm, in het gebied waar dat ziekenhuis was, zaten volgens 209 00:16:32,290 --> 00:16:37,790 mij uh Duitse officieren en Duitse militairen, die woonden daar of hadden daar hun kantoor. 210 00:16:37,790 --> 00:16:39,250 Heeft u daar iets van gezien?” 211 00:16:39,250 --> 00:16:43,670 “Nee, het was ook daar verlaten. Daar, da…” 212 00:16:43,670 --> 00:16:45,140 “Het waren gewoon twee gescheiden werelden.” 213 00:16:45,430 --> 00:16:49,190 “Ja, het, het was echt, je, het, het, het was of, of er 214 00:16:49,190 --> 00:16:52,700 er niemand, of er niets leefde, dat, dat het niet bestond. 215 00:16:52,700 --> 00:16:59,950 Ze, zo ervoer ik, ik ben nog later die weg wel eens vanaf de Kanaalweg dat pad doorgegaan, 216 00:16:59,950 --> 00:17:05,425 wat van achter, van de achterkant was van die huizen, koetshuizen waren dat vroeger geweest, 217 00:17:05,425 --> 00:17:12,500 ben ik nog wel eens gaan kijken alleen om die, die, die sfeer te nog eens te ervaren enzo. 218 00:17:13,090 --> 00:17:18,159 Dat, je had er gewoon alleen maar het idee er leeft niemand. 219 00:17:18,160 --> 00:17:20,940 Je kwam ook, je kwam ook nooit iemand tegen.” 220 00:17:21,200 --> 00:17:24,820 “En uw moeder kon wel gewoon begraven worden buiten de vesting?” 221 00:17:24,820 --> 00:17:29,830 “Ja, nee, mijn moeder is naar huis gebracht. 222 00:17:29,830 --> 00:17:35,800 Mijn moeder, er is bij ons thuis in, in Wassenaar een, een hele kamer 223 00:17:35,800 --> 00:17:42,260 ingericht met zwarte gordijnen enzo, daar waar ze opgebaard stond. 224 00:17:42,590 --> 00:17:49,920 Familie, dat was dus nog december 1943, familie uit het land die geëvacueerd 225 00:17:49,920 --> 00:17:56,920 waren uit Zeist, uit Leerdam, die zijn nog gekomen en het gekke is dus dat 226 00:17:56,920 --> 00:18:03,910 ze begraven is op de algemene begraafplaats in, in, in Den Haag en vandaar uit 227 00:18:03,910 --> 00:18:11,170 is ze vervoerd naar daarnaar toe en de hele familie is daar ook bij gegaan. 228 00:18:11,610 --> 00:18:19,270 Dus daar was nog een beetje vervoer. Dat was in mei 1945 niet meer. 229 00:18:19,270 --> 00:18:25,710 Toen stierf mijn oom, die woonde dus bij ons, en die werd op een kar 230 00:18:26,300 --> 00:18:29,010 gebracht, die is in Wassenaar begraven, die is op een kar daar gebracht.” 231 00:18:29,010 --> 00:18:29,142 (Telefoon gaat) 232 00:18:29,143 --> 00:18:29,770 “Ja, mensen die dan nooit komen, die willen dan ineens na vijven komen. 233 00:18:29,779 --> 00:18:30,053 Nou vijven zijn wij wel klaar.” 234 00:18:30,053 --> 00:18:30,194 “Ja natuurlijk.” 235 00:18:30,195 --> 00:18:30,247 “Uhm.” 236 00:18:30,248 --> 00:18:30,468 “U vertelde over uw oom…” 237 00:18:30,469 --> 00:18:30,610 “Over mijn oom…” 238 00:18:30,610 --> 00:18:32,360 die mei ’45…” 239 00:18:32,360 --> 00:18:37,810 “Ja, 5 mei, dat was eigenlijk ook zoiets droevigs, want iedereen 240 00:18:37,810 --> 00:18:42,020 was blij en zat te springen en in ons huis, lag mijn dode oom. 241 00:18:42,370 --> 00:18:48,980 Dus dat, dat, daar was zoveel gevoel bij, we, wij gingen niet naar de straat weg om die, de, 242 00:18:48,980 --> 00:18:54,330 die troepen die binnenkwamen te verwelkomen, de Canadezen, want mijn oom was gestorven en 243 00:18:54,330 --> 00:19:00,880 die werd dus inderdaad begraven op het kerkhof in uh, bij Wassenaar bij die kerk daar, ja.” 244 00:19:00,880 --> 00:19:04,300 “Was hij plotseling overleden of na een ziekbed?” 245 00:19:04,630 --> 00:19:14,870 “Nee hij had een ziekbed wel misschien van driekwart jaar gehad en hij had iets aan zijn nieren. 246 00:19:14,870 --> 00:19:19,750 Nu is mijn moeder gestorven in het ziekenhuis en een schoonzuster 247 00:19:19,750 --> 00:19:23,250 die ook in Wassenaar woonde, die was daar ook gestorven. 248 00:19:24,050 --> 00:19:27,640 Je zou doodgaan als je naar het ziekenhuis ging, dus er mocht geen 249 00:19:27,640 --> 00:19:31,880 dokter en hij wilde geen hulp want dat, dat hielp allemaal niet. 250 00:19:31,880 --> 00:19:34,680 Nou hij is gestorven aan die nieren, aan een vergiftiging.” 251 00:19:34,680 --> 00:19:37,340 “Ja ja, hij had twee nare ervaringen…” 252 00:19:37,340 --> 00:19:38,560 “Hij had twee nare ervaringen…” 253 00:19:38,560 --> 00:19:42,179 “…met medische behandelingen en hij dacht van ze hoeven mij niet te helpen.” 254 00:19:42,180 --> 00:19:44,450 “Ja. Nee, niet aan mij. Nee het, nee, precies.” 255 00:19:44,850 --> 00:19:50,490 “Uhm. Toen u in uhm. Met, met z’n hoevelen woonde u in Wassenaar?” 256 00:19:52,590 --> 00:20:00,040 “Nou ik woonde dus met mijn, mijn uh met mijn twee broers en mijn vader later, omdat mijn moeder 257 00:20:00,040 --> 00:20:07,820 gestorven was, en de broer van mijn vader met zijn vrouw woonde dus ook in dat uh in dat huis. 258 00:20:07,820 --> 00:20:16,780 Maar, de familie die was zeer geïnteresseerd in uh zelfstandig te wonen dus uhm broe, 259 00:20:16,780 --> 00:20:22,720 schoonzuster, een andere familie met drie zoons die zijn ook in Wassenaar gaan wonen. 260 00:20:22,830 --> 00:20:27,710 Maar de jongens, die een die is afgevoerd naar Duitsland en de andere 261 00:20:27,710 --> 00:20:32,270 die is opgepakt en tot aan de grens van Rusland terecht gekomen. 262 00:20:32,350 --> 00:20:40,700 Een andere familie is dus ook een broer van mijn vader met zijn vrouw en twee dochters 263 00:20:40,700 --> 00:20:47,790 en drie zoons, die zijn daar terecht gekomen, ondergedoken en die hebben ze niet gepakt. 264 00:20:48,880 --> 00:20:54,920 Mijn twee broers die zijn in zekere zin ook bij ons ondergedoken. 265 00:20:54,920 --> 00:20:57,510 Maar ze konden nooit het huis uit.” 266 00:20:57,520 --> 00:21:00,430 “Maar dat wat u nu opsomt, zat allemaal in hetzelfde huis?” 267 00:21:00,430 --> 00:21:01,930 “Nee dat, dat zat in drie huizen (steekt drie vingers op).” 268 00:21:01,930 --> 00:21:02,580 “O in drie huizen.” 269 00:21:02,580 --> 00:21:03,020 “Drie huizen. 270 00:21:03,020 --> 00:21:10,810 Bij mij, bij ons thuis zat alleen dus dat echtpaar en dan was er nog een huis en nog een groot huis. 271 00:21:10,810 --> 00:21:14,760 Maar omdat ze daar allemaal helemaal mooie huizen hebben en die ze 272 00:21:14,760 --> 00:21:19,250 uitgezocht hebben, dus die woonde, ze woonden heel plezierig, iedereen. 273 00:21:19,250 --> 00:21:20,610 Dat moet wel gezegd worden. 274 00:21:20,610 --> 00:21:24,070 Maar dat is niet plezierig, ook niet door de ziekte en de, het familieprobleem.” 275 00:21:24,070 --> 00:21:30,315 “Nee, want toen uw moeder plotseling weg uh viel, had dat tuurlijk enorme 276 00:21:30,380 --> 00:21:34,110 consequenties voor het gezin, dat plotseling zomaar je moeder wegvalt.” 277 00:21:34,110 --> 00:21:43,540 “Nou dat heel er, ik was toen uh 21 en ik kwam ineens voor het, het huishouden te staan. 278 00:21:44,250 --> 00:21:45,770 Uh ik had dus een baan. 279 00:21:45,770 --> 00:21:50,809 Ik heb, ben nog een hele tijd heen en weer gegaan, ik werkte in het Bezuidenhout. 280 00:21:50,810 --> 00:21:55,490 Dat is ook alweer iets heel bijzonders, want bij een van de bu, uh bombardementen 281 00:21:55,490 --> 00:21:59,360 ben ik in een huis gevlucht en heb daar ergens onder een trap gezeten. 282 00:21:59,360 --> 00:22:02,580 Dus er, er was, dus i, je moest toch werken. 283 00:22:03,450 --> 00:22:09,023 En ik heb, ben ook dikwijls met die tram, dat daar een vliegtuig over vlogen en dat 284 00:22:09,023 --> 00:22:13,630 je de tram uit moest en dat je daar in putjes langs de weg eventjes onder moest 285 00:22:13,630 --> 00:22:17,960 duiken, totdat de, het weer over was en dan ging je weer verder met die trein, tram. 286 00:22:17,960 --> 00:22:22,930 Dus ik moest dat hele huishouden doen en dat was 287 00:22:22,930 --> 00:22:26,540 eigenlijk, ten eerste was ik nou ja, een verwend iemand. 288 00:22:26,540 --> 00:22:33,930 Ik had nooit eigenlijk goed uh verzorgd wat koken en wassen en dat moest je dan ook ineens doen. 289 00:22:33,930 --> 00:22:39,480 Maar bovendien door de slijtage van alles moest ik ook, nou ja, 290 00:22:39,480 --> 00:22:44,260 sokken breien en overhemden verstellen en al dergelijke dingen meer. 291 00:22:44,260 --> 00:22:45,970 Het was gewoon heel druk leven. 292 00:22:45,970 --> 00:22:52,360 En we zaten ’s avonds met een, ja, met een pitje en om, om nog licht te krijgen. 293 00:22:52,360 --> 00:22:58,470 Het gas was maar een gedeelte van de dag aangesloten, dus je had niet steeds gas om te koken. 294 00:22:58,470 --> 00:23:04,390 Mijn vader had een heel, had een groot fornuis gekocht en dat stond dan in de 295 00:23:04,390 --> 00:23:11,730 keuken en dat stookte we met, met blokken en hout dat, dat, dat, we gingen ook 296 00:23:11,730 --> 00:23:17,420 naar de, naar de bossen in, in Wassenaar om daar proberen wat hout en takken 297 00:23:17,420 --> 00:23:22,900 mee te nemen en dat droogden we dan een beetje in die, in dat grote fornuis. 298 00:23:22,900 --> 00:23:27,500 En in de kamer hadden we een kacheltje staan en dat stookten we heet en dan 299 00:23:27,500 --> 00:23:32,630 hadden we, had ik een pan die in daarin kon staan zodat ik daar aardappelen 300 00:23:32,630 --> 00:23:37,530 en wat we nog konden vinden en vooral suikerbieten heb ik daarin gekookt. 301 00:23:38,100 --> 00:23:43,104 Om daar eten bij elkaar te houden. En tulpenbollen heb ik daar gebakken.” 302 00:23:43,680 --> 00:23:44,290 “Tulpenbollen?” 303 00:23:44,290 --> 00:23:51,410 “Ja. En dat deed, doe je net of je uh gebakken uien, op die manier eet je dat, als gebakken uien. 304 00:23:51,410 --> 00:23:53,340 Dan lijkt dat nog een beetje lekker. 305 00:23:53,340 --> 00:23:57,480 En dan moet je toch maar een beetje olie hier of daar vandaan halen. 306 00:23:57,480 --> 00:23:59,560 En dat probeerden we dan te ruilen. 307 00:23:59,560 --> 00:24:05,720 Er waren winkels in uh, in Wassenaar en dan zet je speciale spullen, mooie vazen, 308 00:24:05,720 --> 00:24:11,310 uh lakens enzo, zet je daar te koop en dan kon je, of uh te ruilen eigenlijk. 309 00:24:11,310 --> 00:24:12,640 Niet te koop, maar te ruilen.” 310 00:24:12,640 --> 00:24:14,106 “En zijn tulpenbollen lekker?” 311 00:24:16,110 --> 00:24:18,720 “Het was te eten, het was te eten. 312 00:24:18,720 --> 00:24:24,870 En, en van die, van die suikerbieten maakten we dan, maakten we dan stroop. 313 00:24:25,370 --> 00:24:28,580 Dat, dat, daar had je wel een heleboel hout voor nodig, 314 00:24:28,580 --> 00:24:31,950 maar dat probeerden we dan nog wel uit te komen enzo.” 315 00:24:32,060 --> 00:24:35,180 “En door dat voortdurende behoefte aan hout, ik kan me 316 00:24:35,180 --> 00:24:37,840 voorstellen dat er geen boom meer te vinden was in de buurt.” 317 00:24:37,840 --> 00:24:41,920 “Nee, nee. Nou ja, daar is, gebeurde iets heel typisch. 318 00:24:41,920 --> 00:24:47,920 Want voor ons huis stond een boom en mijn vader sliep aan de voorkant, had zijn kamer, 319 00:24:47,920 --> 00:24:53,440 en die hoorden op een moment, hoorde ik dat ‘ie aan die, dat ze aan die boom aan het 320 00:24:53,440 --> 00:24:57,558 zagen waren, ‘Blijf van mijn boom af.’ Het was natuurlijk helemaal niet zijn boom. 321 00:24:57,558 --> 00:25:00,836 ‘Blijf van mijn boom af’, in de gedachten van dat had 322 00:25:00,837 --> 00:25:03,920 ik zelf ook kunnen doen en ik laat die boom staan enzo. 323 00:25:03,920 --> 00:25:06,540 Dus dat was eigenlijk ook nog wel een beetje droevig. 324 00:25:06,540 --> 00:25:12,560 En we hadden een tuin achter en ik weet wel dat we daar probeerden van alles te verbouwen. 325 00:25:12,560 --> 00:25:15,100 En nou bloemkool enzo. 326 00:25:15,100 --> 00:25:20,306 En vanuit mijn kantoor hadden we, had de tuin, dat was, dat 327 00:25:20,306 --> 00:25:26,210 valt onder Sociale Zaken, hadden we een tuin in uh in Valkenburg. 328 00:25:26,210 --> 00:25:32,090 En dat was een geweldig pluspunt, want dan liep ik van, je moest, je moest werken 329 00:25:32,090 --> 00:25:37,310 in die tuin en dan liep ik vanuit Wassenaar naar Valkenburg toe, op klompen, 330 00:25:37,310 --> 00:25:41,970 want dat had ik dus ook helemaal geleerd en daar uh verbouwden we dus, dus van 331 00:25:41,970 --> 00:25:48,670 alles, aardappelen en… En dan werd ver, verdeeld naar gelang je daar gewerkt had. 332 00:25:48,670 --> 00:25:53,140 Iemand die helemaal nooit kwam om te werken, die kreeg maar een heel klein gedeelte. 333 00:25:53,140 --> 00:25:58,310 Maar, je werd dus, dus naar gelang je, je, je werk had gedaan.” 334 00:25:58,310 --> 00:26:00,170 “Wat deed u voor werk?” 335 00:26:00,480 --> 00:26:06,810 “Nou ik werkte dus op een onderafdeling van het Ministerie van Sociale Zaken en dat 336 00:26:06,810 --> 00:26:13,180 betrof de lonen en speciaal uh collectieve arbeidsovereenkomsten die in die tijd allemaal 337 00:26:13,180 --> 00:26:19,850 goedgekeurd moesten worden en wanneer men daar een uitzondering van heb, mocht hebben 338 00:26:19,850 --> 00:26:26,480 dan ging uh, dan moest je dat, de brieven beantwoorden en vragen of dat wel zin had. 339 00:26:26,480 --> 00:26:33,100 En al die collectieve arbeidsovereenkomsten die moesten voor alle bedrijfsgenoten vastgesteld 340 00:26:33,100 --> 00:26:38,880 worden, dus dat was een kwestie van verbindend verklaren van collectieve arbeids- overeenkomsten. 341 00:26:38,880 --> 00:26:44,980 En ik zat op die juridische afdeling, daar ben je dan in gegroeid om te kijken welke 342 00:26:45,030 --> 00:26:51,650 af, welke regels die in die opgenomen zijn je wel kan ver, verbindend verklaren. 343 00:26:51,650 --> 00:26:53,390 Je kan niet alles aan iedereen opleggen. 344 00:26:53,390 --> 00:26:58,140 Dus dat was een kwestie van Burgerlijk Wetboek, kon dat wel via 345 00:26:58,140 --> 00:27:01,480 b, Burgerlijk Wetboek, was dat niet in strijdt met een andere wet? 346 00:27:01,480 --> 00:27:04,750 En dat is eigenlijk wat zo’n beetje wat mij werk was.” 347 00:27:04,750 --> 00:27:07,160 “Het boompje, heeft dat het overleefd?” 348 00:27:07,340 --> 00:27:13,900 “Het boompje heeft het overleefd. Ze zijn toch weggegaan enzo, dus daar waren we dus wel blij mee.” 349 00:27:13,960 --> 00:27:20,600 “Merkte u in Wassenaar iets van militaire aanwezigheid? Soldaten die door de straat liepen?” 350 00:27:20,600 --> 00:27:23,830 “Nee, nee, nee, nee. 351 00:27:25,350 --> 00:27:33,610 Nee, want wat het nou is, wat uh, op het moment moest je, moest er dekens moest ingeleverd worden. 352 00:27:33,610 --> 00:27:39,110 Dat is ook iets wat uh de Duitsers uh vereisten, want 353 00:27:39,110 --> 00:27:42,650 dan konden ze dat zelf naar hun eigen land terugvoeren. 354 00:27:42,650 --> 00:27:47,820 En ik weet wel dat, dat, dat ze dan, mensen dat die dat op kwamen halen 355 00:27:47,820 --> 00:27:52,720 en ja, je deed natuurlijk je slechtste en je dunste en je slechtste 356 00:27:52,720 --> 00:27:59,480 dekens wat je in huis had, probeerde je dan nog dat kwijt te raken enzo. 357 00:27:59,980 --> 00:28:01,790 En wat hadden we ook nog meer? 358 00:28:01,930 --> 00:28:08,360 Je mocht natuurlijk niet naar de, luisteren naar de Engelse zenders enzo, wat er gebeurde. 359 00:28:08,360 --> 00:28:12,570 En die hadden we ingebouwd tussen twee plafonds. 360 00:28:12,570 --> 00:28:17,180 Net zo als hier (wijst zijwaarts) enzo dan kon je in de kamer in de kast daarboven, 361 00:28:17,180 --> 00:28:23,520 daar, daar haalde je dan de, de planken uit en dan stond die, stond die radio daar 362 00:28:23,520 --> 00:28:28,830 tussen en dan kon je dus horen wat er aan de hand was, berichten op te vangen.” 363 00:28:29,010 --> 00:28:34,480 “Vanuit Wassenaar zijn ook de eerste V2 raketten afgeschoten. Heeft u daar iets van meegekregen?” 364 00:28:34,480 --> 00:28:41,970 “Ja nou, alief want die zaten daar achter in het bos en de eerste, allereerste vloog over ons huis 365 00:28:41,970 --> 00:28:49,820 en het was een krankzinnige verhaal, het, het was zo hard en er kwam een geweldige vlam achter uit. 366 00:28:49,820 --> 00:28:58,340 En die oude tante die bij ons in huis was die [onverstaanbaar] “O god, dat is het einde 367 00:28:58,340 --> 00:29:01,650 van de wereld.” Die was altijd heel overdreven, maar dit, hier was het natuurlijk nou 368 00:29:01,650 --> 00:29:07,220 ja, niet ten onrechte, maar het, het was echt, ze, ze was helemaal over haar toer heen.” 369 00:29:07,220 --> 00:29:08,830 “Maar u waarschijnlijk zelf ook?” 370 00:29:08,830 --> 00:29:12,030 “Nou ja, je schrok zelf want je had (leunt naar voren in stoel), je had er nog nooit van gehoord. 371 00:29:12,030 --> 00:29:17,150 Je wist dat helemaal niet wat het was. En dan zo’n ding met zo’n vuurvlam er uit. 372 00:29:17,150 --> 00:29:22,860 Nou later, die lijn was er natuurlijk en die is heel vaak over dat huis gegaan en 373 00:29:22,860 --> 00:29:25,489 het enige wat je altijd deed (steekt vingers op ter hoogte van haar oren) ‘vliegt 374 00:29:25,490 --> 00:29:29,830 ‘ie nog, hoor je het geluid nog, houdt het op’, maar dan vallen ze naar beneden.” 375 00:29:29,830 --> 00:29:31,240 “Als het geluid stopte dan…” 376 00:29:31,240 --> 00:29:36,100 “Dan was, dan was, dan was iedereen bang van och nu valt die naar beneden. Ja. 377 00:29:36,380 --> 00:29:39,690 En het is bij ons in de buurt dus nooi, niet ge, gebeurd. 378 00:29:39,690 --> 00:29:43,880 Ze zijn allemaal waarschijnlijk in Engeland helaas terecht gekomen. 379 00:29:43,880 --> 00:29:48,940 Maar uh er zijn wel straten geweest waar die niet door 380 00:29:48,940 --> 00:29:52,900 de bombardement, maar door zo’n V2’s zijn vernield, ja.” 381 00:29:53,320 --> 00:29:57,620 “Zag u die V2’s ook aangevoerd worden? Op vrachtwagens of...” 382 00:29:57,620 --> 00:30:03,550 “Nee dat, dat is via de Straatweg is dat wel gebeurd. Dat heb ik wel gehoord, dat dat gebeurd is. 383 00:30:03,550 --> 00:30:07,210 Maar wij hebben ze niet zien uh zien rijden, nee.” 384 00:30:07,210 --> 00:30:08,010 “Je zag er niks van?” 385 00:30:08,010 --> 00:30:08,890 “Je zag er niks van. 386 00:30:09,140 --> 00:30:16,580 Het en, enige wat wij in de buurt zagen rijden eens per dag, dat waren de karren met het eten. 387 00:30:16,580 --> 00:30:22,970 He, je, je kreeg, er werd eten aangevoerd en tegenover ons huis 388 00:30:22,970 --> 00:30:27,758 was een school en daar kwamen al die gamellen met het eten aan. 389 00:30:28,400 --> 00:30:35,350 En mijn broer die was bij de voedselvoorziening en die was aangewezen om dat uit te delen. 390 00:30:35,350 --> 00:30:41,630 En die uh, die gaf, dan had je dan nog geluk, want dan kon je, dat ‘ie 391 00:30:41,630 --> 00:30:45,830 heel diep ging, waar de op de bodem natuurlijk het meest dikke spul lag. 392 00:30:45,830 --> 00:30:48,780 En dan, dan kreeg je dan, maar je kreeg geen extra 393 00:30:48,780 --> 00:30:51,330 schep, dat deed ie niet, want hij moest dus uitkomen. 394 00:30:51,730 --> 00:30:59,710 En bovendien, dat heeft hij later verteld, naast ons was een Joodse jongen ondergedoken en dat 395 00:30:59,710 --> 00:31:06,440 hebben we nooit gemerkt, maar hij wist het en hij heeft altijd gezorgd dat hij extra eten had. 396 00:31:06,440 --> 00:31:10,660 Want je moest daar bonnen natuurlijk voor hebben, dat kreeg je natuurlijk niet zomaar.” 397 00:31:10,660 --> 00:31:15,410 “Nee. Maar die voedselwagens die u voorbij zag komen waren ook voor de burgerbevolking?” 398 00:31:15,410 --> 00:31:17,030 “Ja. Die waren voor de burgerbevolking. Ja. 399 00:31:17,030 --> 00:31:23,130 En die kwamen van een fabriek die waren, dat was aan de Straatweg en dat was niet zo heel ver. 400 00:31:23,130 --> 00:31:27,680 Dan kwamen ze over, wij woonden in de Zuylen van Nijeveltstraat, was dan, dat is een grote 401 00:31:27,680 --> 00:31:33,740 aanvoerstraat, en da, daar tegenover dus die school en langs ons huis liep ook de tram.” 402 00:31:34,370 --> 00:31:37,290 “Ja. Hoe ging het verder in de Hongerwinter? 403 00:31:37,340 --> 00:31:42,200 Uhm, u gaf zelf al aan wat jullie zoal moesten eten omdat er gewoon niks anders was.” 404 00:31:42,200 --> 00:31:43,450 “Dat was, ja.” 405 00:31:43,450 --> 00:31:47,160 “Was er wel water, was er wel elektriciteit?” 406 00:31:47,160 --> 00:31:48,460 “Was water. Elektriciteit was er niet. 407 00:31:48,460 --> 00:31:53,710 Die was een heel klein tijdje is er elektriciteit, maar het was een uh, een, een 408 00:31:53,710 --> 00:31:58,783 jongen die we kenden, Jan Hogenraad, en die wist alles van, van elektriciteit af. 409 00:31:58,783 --> 00:32:02,950 En die heeft ons aan, aan, aan een vals lijntje geholpen ofzo.” 410 00:32:02,950 --> 00:32:03,780 “Ergens vandaan.” 411 00:32:03,780 --> 00:32:10,530 “Ergens vandaan. Dus dat wij, dat wij toch wel wat uh, uh wat licht hadden, soms. 412 00:32:10,890 --> 00:32:15,980 Ja en, ja wat was het nog meer met eten? Ja, ik had natuurlijk twee broers. 413 00:32:15,980 --> 00:32:22,880 En die broers wilde w, wilde ik niet naar buiten hebben zodat ze niet gepakt zouden kunnen worden. 414 00:32:22,910 --> 00:32:30,610 Dus ik ben op een goeie dag ben ik op de fiets gegaan naar Leerdam en daar woonde een tante, die 415 00:32:30,610 --> 00:32:37,590 was daar geëvacueerd en die kende wel mensen misschien die mij aan iets zouden kunnen helpen. 416 00:32:38,420 --> 00:32:42,260 Maar dat heb ik dus gedaan, gewapend met zout. 417 00:32:42,260 --> 00:32:47,680 En dat zout dat was natuurlijk ook wel weer een punt, want dat was dat zeezout 418 00:32:47,680 --> 00:32:52,460 en dat was bruin en ja en die boeren die geloofden natuurlijk niet dat dat goed 419 00:32:52,460 --> 00:32:56,915 was, dus ik zat eigenlijk altijd van te voren met de koffiemolen (maakt een 420 00:32:56,915 --> 00:33:00,560 draaiende beweging met de hand) dat z, die zout te malen, want dan was het wel wit. 421 00:33:00,560 --> 00:33:02,540 Dan kwam er wit, fijn zout uit. 422 00:33:02,540 --> 00:33:07,960 Dus gewapend met zout met, met rooie zakdoeken die we in huis hadden en met 423 00:33:07,960 --> 00:33:15,000 slopen en lakens ben ik dus naar, gefietst naar uh, uhm naar uh Leerdam. 424 00:33:15,340 --> 00:33:19,280 Zij zaten in een plaatsje daarnaast, dat heet Acquoy. 425 00:33:19,730 --> 00:33:22,800 En vanuit Acquoy ben ik naar de boeren gegaan met die 426 00:33:22,800 --> 00:33:26,140 spullen om te vragen of ik daar iets voor terug kon krijgen. 427 00:33:26,140 --> 00:33:32,560 En ik had zo’n rekje voor op mijn fiets en uh, nou ja had ik aardappelen 428 00:33:32,560 --> 00:33:38,100 en ik had stukjes spek en uh, en iets van een beetje tarwe enzo. 429 00:33:38,100 --> 00:33:42,357 Niet al te veel, maar ja, ik had iets, ik had iets om mee naar huis te gaan. 430 00:33:42,357 --> 00:33:45,610 Maar dan was dat niet zo heel erg gemakkelijk, want 431 00:33:45,610 --> 00:33:48,340 daar waren allemaal veren waar je over moest steken. 432 00:33:48,340 --> 00:33:53,710 Je moest over, over de Lek enzo en dan moest je net maar op de juiste tijd zijn. 433 00:33:54,000 --> 00:33:57,830 En ik maar, ik maar fietsen, een dag terug en ik wilde thuis 434 00:33:57,830 --> 00:34:01,710 zijn want o, dat was voor de jongens daar moest eten komen. 435 00:34:01,840 --> 00:34:05,270 En toen was ik in Wassenaar aan de andere kant van de 436 00:34:05,270 --> 00:34:10,380 Straatweg waar uh, waar nu uh, hoe he, Willen Alexander woont. 437 00:34:10,480 --> 00:34:16,950 Uh en ik wilde niks opeten van wat ik bij me had. Ik had heel wat boterhammen bij me. 438 00:34:16,950 --> 00:34:21,070 Ik viel van de straat, ik viel van de fiets, beetje 439 00:34:21,070 --> 00:34:24,300 in, helemaal van de wijs, helemaal do, heel naar. 440 00:34:24,300 --> 00:34:28,780 Daar woonden mensen die wel uh wel iets hadden, dus daar 441 00:34:28,780 --> 00:34:33,570 en die, daar mocht ik even uitrusten en bijkomen enzo. 442 00:34:33,830 --> 00:34:40,480 En toen ben ik weer verder gefietst, want je moest ook voor een bepaald aantal uren, moest je in 443 00:34:40,480 --> 00:34:42,927 Wassenaar binnen zijn hè. Nou ja, dat heb ik dus 444 00:34:42,970 --> 00:34:46,090 gehaald, maar dat was ook weer een hele belevenis.” 445 00:34:46,090 --> 00:34:46,820 “U viel van uw fiets?” 446 00:34:46,820 --> 00:34:50,850 “Ik viel van de fiets van de honger en van de ellende. Ik was gewoon op. 447 00:34:51,620 --> 00:34:54,610 En toen mocht ik daar even, even uitrusten enzo. 448 00:34:54,610 --> 00:34:58,370 En toen ben ik weer… Ik zei ‘Nee, ik moet weg, want ik moet, ik moet binnen 449 00:34:58,370 --> 00:35:02,830 voor de vesting’, want an, je was bang dat alles afgepakt zou worden.” 450 00:35:02,830 --> 00:35:06,230 “Ja. En uw broers konden onderduiken thuis?” 451 00:35:06,230 --> 00:35:06,960 “Ja, die, ja.” 452 00:35:06,960 --> 00:35:08,850 “Hadden jullie een apart plekje voor gemaakt?” 453 00:35:08,850 --> 00:35:10,340 “Ja, ja, dat blijf, ja. 454 00:35:10,340 --> 00:35:15,560 Die, dat, die kon… En mijn, mijn broe, mijn oudste broer, die was dus bij de voedselvoorziening 455 00:35:15,560 --> 00:35:21,350 en die had dus Ausweis, die mocht daar zijn omdat hij eten mo, mocht uitde, delen.” 456 00:35:21,350 --> 00:35:23,670 “En de anderen, die verstopten zich onder de vloer?” 457 00:35:23,670 --> 00:35:25,670 “Ja, nou maar die bleef gewoon thuis. 458 00:35:25,670 --> 00:35:32,240 Ze zijn, dat, dat was niet zo dat die uh helemaal uh, ja, hij is niet naar 459 00:35:32,240 --> 00:35:37,840 buiten geweest maar uh voelde zich toch in zekere zin nog wel, nog wel rustig. 460 00:35:37,840 --> 00:35:41,810 Nou zijn ze bij ons niet uh aan de deur geweest. 461 00:35:41,810 --> 00:35:49,290 Wat ik wel gehoord heb, want later mijn man, die woonde in de Zuiderpark, maar 462 00:35:49,290 --> 00:35:53,680 daar kwamen ze wel langs de deuren of er mensen woonden die ze mee, meenamen. 463 00:35:53,680 --> 00:35:56,210 Dat is bij ons niet gebeurd.” 464 00:35:56,210 --> 00:35:59,370 “Jullie hadden niet een aparte schuilplaats gemaakt onder de vloer of wat dan ook?” 465 00:35:59,370 --> 00:36:02,670 “Nee, nee, nee, nee, nee, nee.” 466 00:36:03,280 --> 00:36:08,392 “Op zeker moment uhm, komen de berichten dat de geallieerden 467 00:36:08,393 --> 00:36:12,100 dichter bij komen, dat het einde van de oorlog nadert. 468 00:36:12,180 --> 00:36:15,160 Herinnert u zich daar iets van, die opwinding of?” 469 00:36:15,160 --> 00:36:17,570 “Ja, je volgde het precies. 470 00:36:17,570 --> 00:36:22,750 Je deed niets anders dan kijken, waar zitten ze nu en waar zitten ze nu enzo. 471 00:36:22,750 --> 00:36:27,900 Dus nou ja, en toen kwam dus, dus die opwinding, wat ik al zei dat je blij was 472 00:36:27,900 --> 00:36:32,424 en dan uh, dan kom je tot de ontdekking dat je, dat je er niet naar toe kan. 473 00:36:32,600 --> 00:36:35,720 Dat je er niet mee feest kan vieren zoals iedereen deed.” 474 00:36:35,720 --> 00:36:36,770 “Vanwege het overlijden van… (onverstaanbaar).” 475 00:36:36,770 --> 00:36:37,780 “Van, van die oom. 476 00:36:37,780 --> 00:36:46,220 En dat, wij waren een hele hechte familie met uh, met die, die broer van mijn vader. 477 00:36:46,220 --> 00:36:50,730 Kwam nog bij dat het de zu, dat die getrouwd was met de zuster van mijn moeder. 478 00:36:50,730 --> 00:36:59,590 Dus ja, dat, dat brak erg aan. We, we voelden, we hoefden niet feest te vieren. 479 00:36:59,590 --> 00:37:02,850 Dat vonden we eigenlijk op het moment heel erg.” 480 00:37:03,550 --> 00:37:07,710 “In diezelfde periode kwam dan ook die Joodse jongen te voorschijn.” 481 00:37:07,710 --> 00:37:08,890 “Ja, ja, ja.” 482 00:37:08,890 --> 00:37:10,810 “Herinnert u zich dat nog, hoe dat ging?” 483 00:37:10,810 --> 00:37:14,480 “Nee, dat ging, dat ging zo ge, zo gemakkelijk. 484 00:37:14,480 --> 00:37:21,850 Zo, niet van oh van hoera, hoera o ja, er was iemand en daar maak je een praatje mee enzo. 485 00:37:22,090 --> 00:37:24,370 En maar, dat, dat was eigenlijk wel heel leuk.” 486 00:37:24,370 --> 00:37:28,790 “Wanneer bent u teruggekeerd naar Scheveningen?” 487 00:37:28,790 --> 00:37:36,420 “Pas in november… november van dus van uh ’45. 488 00:37:36,490 --> 00:37:44,320 En toen zijn wij, zijn wij niet teruggegaan naar het huis waar wij gewoond hebben. 489 00:37:44,510 --> 00:37:52,650 Ik woonde dus in de Van der Heimstraat. En mijn vader die wil, had geen zin meer om daar te wonen. 490 00:37:52,650 --> 00:37:55,690 En die wilde in Scheveningen noord wonen. 491 00:37:55,950 --> 00:37:59,710 Dus wij zijn naar een huis gaan zoeken en hier waren, die huizen 492 00:37:59,710 --> 00:38:04,160 stonden allemaal leeg en toen hebben wij hier een huis gehuurd. 493 00:38:04,690 --> 00:38:11,780 Het gekke was dat in twee maanden later kwamen de mensen uit Apeldoorn, 494 00:38:11,780 --> 00:38:16,810 daar zaten allemaal ambtenaren en die hadden dit huis uitgezocht. 495 00:38:16,810 --> 00:38:19,570 Dat stond op de nominatie dat die daar kwamen. 496 00:38:19,570 --> 00:38:23,320 Nu hadden wij, dat hele huis was, zat geen glas meer in. 497 00:38:23,320 --> 00:38:27,200 Mijn vader was naar het Westland gegaan en die had daar allemaal glas gekocht. 498 00:38:27,200 --> 00:38:30,990 Dus wij hadden dat hele huis weer helemaal een beetje aangekleed, 499 00:38:30,990 --> 00:38:34,950 dus wij, daar waren wij nou niet zo heel erg blij mee, blij mee. 500 00:38:35,150 --> 00:38:41,420 En toen hebben wij overleg gepleegd met iemand die een uh, die dit verdeelde en deze 501 00:38:41,420 --> 00:38:46,310 mensen zijn toen een paar, drie huizen verder, dat ook leeg stond, zijn ze dus ingegaan. 502 00:38:46,310 --> 00:38:52,400 Maar ja, wij hadden dat hele huis met glas gedaan en opgeknapt 503 00:38:53,170 --> 00:38:57,520 en toen sprong die bom daar in de duinen hierachter. 504 00:38:57,770 --> 00:38:59,150 Weer al het glas er uit.” 505 00:38:59,150 --> 00:39:00,111 “Wat was dat voor bom?” 506 00:39:00,740 --> 00:39:04,940 “Daar zijn jongens, nee, daar zijn jongens in een, in een bumper, in een bunker gaan spelen 507 00:39:06,400 --> 00:39:13,100 en die hebben daar iets gevonden, hebben ze ontstoken en dat is een enorme knal geweest. 508 00:39:13,100 --> 00:39:19,260 Dat is jaren is dat geheim gebleven wie dat gedaan hebben en later is 509 00:39:19,260 --> 00:39:22,850 in de krant gekomen he, zijn ze tevoorschijn gekomen, hebben ze verteld 510 00:39:22,850 --> 00:39:26,690 dat zij dat gedaan hadden, nou ja, toen was dat eenmaal gebeurd. 511 00:39:26,690 --> 00:39:30,660 Maar al, al die huizen hier in de buurt hadden geen glas meer. 512 00:39:30,660 --> 00:39:34,630 Vandaar dat wij dikwijls met heel vervelend glas hebben gezeten. 513 00:39:34,630 --> 00:39:40,460 Ten eerste die, die, die, die ruiten van, van, van het Westland, dat was geen mooi glas. 514 00:39:40,460 --> 00:39:46,120 Dat was te smal. Dus daar liepen allemaal lui, loo, loodstreepjes langs om het te laten passen. 515 00:39:46,120 --> 00:39:49,720 Maar dat, dat is in de loop der jaren hebben we dat wel 516 00:39:49,730 --> 00:39:52,550 weer laten herstellen dat het wel nette ruiten waren.” 517 00:39:52,550 --> 00:39:55,060 “Het was glas dat gebruikt werd voor de kassen?” 518 00:39:55,060 --> 00:40:00,850 “Voor de kassen, ja. En dat is niet, niet, niet mooi helder en dat is niet groot genoeg. 519 00:40:00,850 --> 00:40:04,130 Dus dat zat hier overal in dat huis. Maar ja goed…” 520 00:40:04,130 --> 00:40:08,670 “Waarom zijn jullie pas in november teruggekeerd en niet al gelijk na de bevrijding?” 521 00:40:08,670 --> 00:40:15,380 “Ja dat, dat, dat is, ik denk dat wij ons wel op ons gemak voelden. 522 00:40:16,530 --> 00:40:23,510 We hadden een heel mooi huis, dat, dat en, en we konden niet meteen het huis krijgen 523 00:40:23,510 --> 00:40:28,630 waar we in wilden wonen, dus toen was het eigenlijk een beetje zoeken geblazen.” 524 00:40:28,670 --> 00:40:31,799 “En die Scheveningers die hier die fileerderij hadden gehad [onverstaanbaar].” 525 00:40:31,800 --> 00:40:33,566 “Die waren er al uit. Die waren er al uit. 526 00:40:33,630 --> 00:40:37,540 Want die moesten, die moest ook die tussenfase, die hebben eigenlijk als een 527 00:40:37,540 --> 00:40:43,330 tussenfase hier gezeten want uiteindelijk moes, moest ook dit gedeelte leeg.” 528 00:40:44,010 --> 00:40:47,840 “En die mensen die hier oorspronkelijk woonden, waar waren die gebleven?” 529 00:40:49,610 --> 00:40:51,520 “Ja, daar zeg je me wat. 530 00:40:52,740 --> 00:40:57,920 De familie Borstlap en die, waar die, of die aan de ha, die woonden 531 00:40:57,920 --> 00:41:01,391 aan de haven, of ze aan de haven terug zijn gegaan dat weet ik niet. 532 00:41:01,392 --> 00:41:05,020 In ieder geval, wij hebben nooit iets met deze mensen te 533 00:41:05,020 --> 00:41:09,590 maken gehad, maar met een bureau dat huizen verhuurd.” 534 00:41:09,590 --> 00:41:12,660 “Maar er stond niet een familie op zeker moment voor de deur…” 535 00:41:12,660 --> 00:41:13,050 “Nee, nooit.” 536 00:41:13,050 --> 00:41:14,750 “…met de mededeling van wij wonen hier?” 537 00:41:14,750 --> 00:41:18,620 “Nee, nee, nee nooit iets vervelends, van verdorie wat is dit nou. 538 00:41:18,620 --> 00:41:25,930 Nee, die waren waarschijnlijk voor hun doen goed terecht gekomen. Zo iets moet het zijn. 539 00:41:25,930 --> 00:41:29,470 We hebben nooit enig probleem gehad of iets gehoord. 540 00:41:29,470 --> 00:41:34,629 Wel dikwijls post gehad nog, dat ze post stuurden, dat wij het hebben doorgestuurd. 541 00:41:34,920 --> 00:41:38,940 Dat we, dat moeten we wel geweten hebben, waar het was geweest. 542 00:41:39,500 --> 00:41:41,490 Maar met die mensen hebben we nooit meer contact gehad.” 543 00:41:41,490 --> 00:41:44,930 “Is de rokerij van uw vader toen weer opengegaan?” 544 00:41:45,650 --> 00:41:51,180 “Ja. Mijn vader die is, die is weer daar nog een tijd aan het werk gegaan. 545 00:41:51,180 --> 00:41:55,870 Dat was toch wel eigenlijk wel heel bijzonder, want die was zo jong niet meer. 546 00:41:55,870 --> 00:42:01,110 Bovendien was zijn compagnon, die vader, die broer dus was gestorven. 547 00:42:01,110 --> 00:42:04,930 Hij is er dus eerst een tijdje heeft ‘ie, is ‘ie alleen aan het werk geweest. 548 00:42:04,930 --> 00:42:08,790 Had een knecht die hem daarbij hielp. 549 00:42:09,380 --> 00:42:16,260 En, dat vond ik eigenlijk ook altijd zo bijzonder, want die, hij heeft met het 550 00:42:16,260 --> 00:42:21,570 werk wat ‘ie deed heeft hij ook mijn tante onderhouden, want die had geen man meer. 551 00:42:23,280 --> 00:42:29,450 Die had nog wel een dochter, die zat in Curaçao, dus die kon haar moeder ook niet helpen. 552 00:42:29,450 --> 00:42:33,880 Dus dat heeft mijn vader dus eigenlijk altijd gedaan. Die heeft haar onderhouden.” 553 00:42:33,880 --> 00:42:35,410 “Is dat bedrijf vrij snel weer gaan draaien?” 554 00:42:35,410 --> 00:42:40,800 “Die uh, ja en toen is op hij heeft toch is hij op een moment weer mee gestopt. 555 00:42:40,800 --> 00:42:46,540 En toen is ‘ie ingetrokken bij uh, geholpen bij zijn neef 556 00:42:46,620 --> 00:42:51,820 en zodat die ook een, zijn quotum kon krijgen nog, ja.” 557 00:42:51,820 --> 00:42:55,130 “Maar zo ging het leven weer verder.” 558 00:42:55,130 --> 00:43:02,060 “Zo ging het leven weer verder. En ja op een moment is mijn vader natuurlijk, is er AOW gekomen. 559 00:43:02,350 --> 00:43:08,730 En nou ja, zo zijn wij, wij kinderen verdienden allemaal geld, werkten enzo. 560 00:43:08,730 --> 00:43:12,100 Dat, dat ging, dat liep, dat liep gewoon vanzelf.” 561 00:43:12,100 --> 00:43:15,440 “Ja. Denkt u nog vaak terug aan die periode?” 562 00:43:18,970 --> 00:43:19,610 “Ja. 563 00:43:19,610 --> 00:43:23,370 Maar, maar niet zo eigenlijk, maar eigenlijk een ding was 564 00:43:23,370 --> 00:43:26,540 maar eigenlijk maar erg, dat mijn moeder er niet meer was. 565 00:43:26,960 --> 00:43:31,270 Dat blijft eigenlijk het enige wat bleef drukken op alles. 566 00:43:31,270 --> 00:43:37,930 En inderdaad het, we hadden het niet best met eten en we probeerden het 567 00:43:37,930 --> 00:43:42,520 zo goed mogelijk te doen en we hadden dus ook honger en het was… maar 568 00:43:42,520 --> 00:43:48,800 we zijn er toch misschien beter nog dan, dan andere mensen doorgekomen. 569 00:43:49,400 --> 00:43:53,910 Ook veel door ruilen, dan weer eens ergens weer een pondje tarwe 570 00:43:53,910 --> 00:43:58,390 of dan weer eens dit gekocht en dan weer eens dat gekocht. 571 00:43:59,440 --> 00:44:06,550 Maar het, het, het was, het was honger maar het, het, het was niet zo van dat wij, dat 572 00:44:06,550 --> 00:44:13,610 we het zo, nou ja, slecht hadden, we konden ons, we konden ons helpen, onszelf helpen.” 573 00:44:14,510 --> 00:44:16,970 “Dank u wel voor het gesprek.”