1 00:00:08,000 --> 00:00:14,260 En toen kwam dat beeld van hoe, hoe het leven er uit zag in de oorlog, in de oorlog, ja. 2 00:00:14,260 --> 00:00:19,060 Nou, voor ons als jongens was het eigenlijk best een spannende tijd. 3 00:00:20,780 --> 00:00:22,990 Wij woonden in Tuindorp Vreewijk. 4 00:00:23,570 --> 00:00:27,530 En dat betekende dat de Duitsers daar al heel gauw hun intrek namen. 5 00:00:27,530 --> 00:00:32,980 Die vorderden af en toe een Officiersmess bijvoorbeeld. 6 00:00:32,980 --> 00:00:40,330 Maar er stonden bij ons in die paden in Tuindorp heb je heel veel tuinen met 7 00:00:40,330 --> 00:00:45,040 paden erachter en daar stonden heel vaak keukenwagens van Duitsers bijvoorbeeld. 8 00:00:45,040 --> 00:00:48,270 Ze groeven daar schuttersputjes bij ons in de buurt. 9 00:00:48,270 --> 00:00:52,250 Ze oefenden daar vaak, ze marcheerden af naar een eetzaal. 10 00:00:52,250 --> 00:00:57,970 Als jongens vonden we dat eigenlijk wel heel spannend om allemaal mee te maken. 11 00:00:57,970 --> 00:01:02,380 We speelden zelf dan ook dat een beetje na, we maakten geweertjes van hout. 12 00:01:02,380 --> 00:01:08,660 En vooral als er van die hulzen te vinden waren, losse 13 00:01:08,660 --> 00:01:11,570 flodders die hadden ook hulzen, die verzamelden we dan. 14 00:01:11,570 --> 00:01:14,110 Het was eigenlijk voor ons best een beetje spannende tijd. 15 00:01:16,500 --> 00:01:22,788 Eten was er natuurlijk veel minder, dat werd vooral eind ’44 natuurlijk toch wel nijpend. 16 00:01:22,788 --> 00:01:27,160 Mijn die vader probeerde regelmatig op de fiets, om naar de Barendrechtse Brug te 17 00:01:27,160 --> 00:01:31,230 fietsen, om in de Hoeksche Waard wat te gaan kopen, maar dat werd bijna altijd verboden. 18 00:01:31,230 --> 00:01:34,380 Er stond altijd wel een Duitse schildwacht op de Barendrechtse 19 00:01:34,380 --> 00:01:36,890 Brug en die zei ‘Halt’ en dan moest hij weer terug. 20 00:01:36,890 --> 00:01:41,190 Nou, het eiland IJsselmonde, daar was bijna niks meer te krijgen, 21 00:01:41,190 --> 00:01:44,950 want daar waren al tienduizenden Rotterdammers hem voor geweest. 22 00:01:44,950 --> 00:01:49,360 Dus het ging wat nijpen en ik weet nog dat mijn vader mij af en toe op zolder 23 00:01:49,360 --> 00:01:55,430 nog wat liet zien, dat hij zei ‘Kijk, Henk, daar ligt wat winterpeen, daar liggen 24 00:01:55,430 --> 00:02:00,310 nog wat krootjes, nou ja, we hebben nog wat’. Want de winter was aanstaande. 25 00:02:00,310 --> 00:02:06,800 Dus dat kwam zo eind ’44 natuurlijk toch best… Dolle 26 00:02:06,800 --> 00:02:10,820 Dinsdag hadden we gehad, maar die euforie was voorbij. 27 00:02:10,820 --> 00:02:15,690 Ik heb zelf trouwens nog op de Bree staan kijken, want daar zouden ze vandaan komen, he? 28 00:02:15,690 --> 00:02:20,640 Breda was al bezet, of eh… bevrijd, dan de Moerdijk en ze 29 00:02:20,640 --> 00:02:23,140 waren al bijna in Dordrecht, he, die verhalen gingen rond. 30 00:02:23,140 --> 00:02:26,400 Maar daarna kwam er natuurlijk een enorme deceptie. 31 00:02:27,030 --> 00:02:34,070 En toen werd de zorg groot voor de winter die kwam, want…ja…de fronten lagen vast. 32 00:02:34,350 --> 00:02:41,610 Arnhem was mislukt, dus er was een vrij pessimistische sfeer toen ook naar eh, naar die winter toe. 33 00:02:41,860 --> 00:02:47,620 Mijn moeder was in verwachting. Die kreeg een baby op 5 januari. 34 00:02:48,300 --> 00:02:55,960 Dus in november was ze behoorlijk ver in verwachting en, ja, daar heb ik als kind 35 00:02:55,960 --> 00:03:02,890 dan verder weinig van meegemaakt voor die tijd, maar wel heel veel na die tijd. 36 00:03:02,890 --> 00:03:05,380 Bij die geboorte bijvoorbeeld, was mijn vader in Duitsland. 37 00:03:05,380 --> 00:03:10,170 Maar ik was toen zo’n beetje de kraamheer. Daar kwam het op neer. 38 00:03:10,170 --> 00:03:19,060 Dus toen was voor mij ook de zorg voor eten, en voor warmte. Ehm… 39 00:03:21,180 --> 00:03:27,730 Het was ook mijn taak om de verduistering te verzorgen. Wij hadden een huis met heel veel ramen. 40 00:03:27,730 --> 00:03:34,386 En je kon er hele lelijke bekeuringen voor krijgen als ergens een spleetje licht was. 41 00:03:34,386 --> 00:03:40,464 Dus mijn vader had raamwerken gemaakt van hout en daar zwart papier op, en 42 00:03:40,464 --> 00:03:43,830 dat moest iedere avond worden aangebracht en ‘s morgens er weer afgehaald. 43 00:03:43,830 --> 00:03:47,528 Ik weet nog dat ik een lijstje bijhield, ik ben altijd nogal administratief geweest, 44 00:03:47,528 --> 00:03:53,820 ik vond het leuk, dat deed mijn vader ook altijd, en dan tekende ik precies aan: de 45 00:03:53,820 --> 00:03:59,240 kamer, de voorkamer, de achterkamer, de keuken, de trap, of de verduistering er in zat. 46 00:03:59,250 --> 00:04:04,643 Ja, dat was mijn taak. Dus ja, dat was een beetje wat de oorlog… 47 00:04:05,110 --> 00:04:06,860 Hoe oud was u toen? 48 00:04:06,860 --> 00:04:17,080 In november was ik 11. Wilt u nog meer weten van de oorlog? 49 00:04:17,080 --> 00:04:18,736 Ja, ik zit te denken of we al door kunnen. 50 00:04:18,737 --> 00:04:24,540 Wat ik graag wil, is dat u vertelt in de dagen voorafgaand van de razzia, hoe het leven er 51 00:04:24,540 --> 00:04:30,030 toen uitzag, en dan hoe het moment van de razzia zich afspeelde en de dagen erna, als het ware. 52 00:04:30,380 --> 00:04:34,460 Nou, ervoor valt eigenlijk weinig te vertellen. 53 00:04:34,460 --> 00:04:41,150 Tenminste, wat ik daarnet vertelde, het normale oorlogsleven met toenemend gebrek en angst. 54 00:04:41,150 --> 00:04:43,290 Misschien moet ik er ook dit bij vertellen: dat 55 00:04:43,290 --> 00:04:46,321 Rotterdam natuurlijk ook ongelofelijk geplaagd is, he? 56 00:04:46,321 --> 00:04:50,860 Dat begon al met het bombardement; de Rotterdammers waren 57 00:04:50,860 --> 00:04:53,650 toch wel erg onder de indruk van dat bombardement, hoor. 58 00:04:53,650 --> 00:05:00,100 Dat is er toen zo verschrikkelijk ingeslagen. Nou, en daarna zijn er nog diverse fusillades geweest. 59 00:05:00,330 --> 00:05:06,710 Heel goed bekend, ook daar vlak bij ons op de Beukendael, daar werden zomaar ineens een aantal 60 00:05:06,710 --> 00:05:12,270 verzetsstrijders gefusilleerd en die lijken liet men dan een paar dagen liggen om af te schrikken. 61 00:05:12,270 --> 00:05:17,670 Over het algemeen waren de Rotterdammers behoorlijk geïntimideerd. 62 00:05:19,160 --> 00:05:25,670 Er waren meer van die dingen gebeurd. Nou ja, toen ging de oorlog slecht, dat kwam er dan nog bij. 63 00:05:27,100 --> 00:05:33,690 Maar…de razzia kwam en dat was het grote succes voor de Duitsers ook, compleet bij verrassing! 64 00:05:34,640 --> 00:05:40,060 Ik heb begrepen dat de illegaliteit op het allerlaatste moment nog ingelicht 65 00:05:40,060 --> 00:05:45,520 is via via en dat zij nog kans hebben gezien om Londen te waarschuwen van: 66 00:05:45,520 --> 00:05:51,400 ‘Schiet niet op grote groepen mensen die worden weggevoerd’. Maar de illegaliteit 67 00:05:51,400 --> 00:05:54,950 was zelf niet meer in staat om de eigen mensen te waarschuwen bijvoorbeeld. 68 00:05:54,950 --> 00:05:57,080 Het was een complete verrassing. 69 00:05:57,080 --> 00:06:02,720 En dat was het voor mijn vader ook, die deed om 6.00 u de deur open omdat er gebeld werd. 70 00:06:02,940 --> 00:06:07,933 En die keek oog in oog met een gewapende Duitser. En die gaf hem dat bevel. 71 00:06:08,100 --> 00:06:09,750 Ja, toen was hij verkocht. 72 00:06:09,330 --> 00:06:11,700 Toen hadden ze hem gezien. 73 00:06:11,700 --> 00:06:15,180 Onze buurman, die heeft het slimmer ingepikt, die 74 00:06:15,180 --> 00:06:18,580 zijn vrouw ging naar de bel en die deed de deur open. 75 00:06:18,580 --> 00:06:22,940 En mijn buurman, die is in bed gedoken en die zei tegen zijn vrouw: ‘Zeg maar 76 00:06:22,970 --> 00:06:27,610 dat ik ziek ben’. En die heeft geluk gehad: ze hebben dat huis niet doorzocht. 77 00:06:28,110 --> 00:06:32,890 Hij is de hele hongerwinter thuisgebleven. Maar mijn vader, ja die was gewoon verkocht. 78 00:06:32,890 --> 00:06:37,730 Die was gezien door die Duitser en die bleef net zolang wachten tot mijn vader naar buiten kwam. 79 00:06:37,730 --> 00:06:43,200 Mijn zusje vertelde me laats nog, dat wist ik niet, dat pa en moe toen 80 00:06:43,200 --> 00:06:47,220 heel intensief met elkaar hebben staan praten van: ‘Wat doen we nou?’, he? 81 00:06:47,220 --> 00:06:49,530 Kun je nog weg? Kun je nog ontsnappen? 82 00:06:49,530 --> 00:06:55,140 Die huizen in Vreewijk die hebben een tuin, een lange tuin daar achter. 83 00:06:55,440 --> 00:06:58,760 Die Duitsers stonden aan de voorkant. Kun je nog weg? 84 00:06:59,020 --> 00:07:03,110 Nou, ze kwamen tot de conclusie, zei mijn zusje, dat dat echt niet kon. 85 00:07:03,110 --> 00:07:11,020 Dus zijn ze gaan pakken: Wat moet er mee, wat kan er mee? Brood voor 1 dag stond er in dat bevel. 86 00:07:11,020 --> 00:07:13,750 Later bleek dat natuurlijk veel en veel te weinig te zijn. 87 00:07:14,740 --> 00:07:20,030 Maar goed, ja, toen is hij een tas gaan pak en afscheid genomen 88 00:07:20,260 --> 00:07:25,534 en naar dat gebouw, dat danslokaal gegaan aan de Enk was dat. 89 00:07:25,534 --> 00:07:32,600 Ja, en in de middag, aan het eind van de middag, werden die mensen 90 00:07:32,600 --> 00:07:38,780 in een lange, brede rij afgemarcheerd, en dat heb ik gezien. 91 00:07:38,780 --> 00:07:42,500 Ik stond op de hoek van de Molenwei en de Groene Zoom en ik zag al 92 00:07:42,500 --> 00:07:46,760 die mannen gaan, en ik ontdekte op een gegeven moment ook mijn vader. 93 00:07:47,370 --> 00:07:52,870 En, ja, ik vond dat verbijsterend om te zien en dat bleek ook later wel, dat mijn vader, 94 00:07:52,870 --> 00:07:58,020 toen hij eenmaal weer terug was, zei ‘Ik vergeet nooit jouw gezicht, hoe jij keek. 95 00:07:58,020 --> 00:08:00,690 Je was helemaal perplex van wat er gebeurde’. 96 00:08:00,690 --> 00:08:03,920 Nou, wij liepen er natuurlijk achteraan, als jongetjes. 97 00:08:03,920 --> 00:08:08,310 De volgende dag ben ik want iedereen wist dat ze naar De Kuip gingen. 98 00:08:08,940 --> 00:08:12,050 De volgende dag ben ik daar gaan kijken. 99 00:08:12,770 --> 00:08:17,530 Ja, en dan sta je daar achter een hek en dan is daar eerst nog een groot plein en 100 00:08:17,530 --> 00:08:25,170 daar achter heb je dan het stadion en dan zie je daar honderden mensen heel ver 101 00:08:25,170 --> 00:08:29,880 weg en er loopt ook wel eens iemand met een kaal hoofd tussen mijn vader was kaal. 102 00:08:29,880 --> 00:08:36,640 Dan denk je van… En ik weet nog dat ik daar hard heb staan roepen: “Pa!!!”. Ja, dat was 103 00:08:36,640 --> 00:08:41,580 volstrekt onzinnig natuurlijk, want ik kon hem niet herkennen en hij kon me ook niet horen. 104 00:08:41,580 --> 00:08:46,920 Ja, er was iets in me van: ‘Dit kan niet’, he? 105 00:08:47,510 --> 00:08:51,100 En, nou ja, je kunt in de boeken nog wel lezen dat heel veel vrouwen 106 00:08:51,100 --> 00:08:54,510 mijn moeder heeft dat niet gedaan maar heel veel vrouwen gingen mee. 107 00:08:54,860 --> 00:08:56,759 Mocht niet, je mocht niet op straat. 108 00:08:56,760 --> 00:09:03,278 Maar vrouwen deden dat toch en ja die…die eh…stopten de mensen vaak nog wat toe. 109 00:09:03,278 --> 00:09:08,250 Want er was natuurlijk veel te weinig eten en drinken om mee te nemen. 110 00:09:10,380 --> 00:09:13,370 Ja, ik moet ook altijd nog denken aan mijn oom Klaas. 111 00:09:13,370 --> 00:09:22,110 Die heeft de stunt uitgehaald: Hij kwam uit De Kuip 112 00:09:22,110 --> 00:09:26,910 naar die rijnaken, door de Oranjeboomstraat lopen. 113 00:09:26,910 --> 00:09:31,924 En dat was dan ook zo’n stoet zoals je dan op de foto’s nog wel ziet. 114 00:09:31,924 --> 00:09:38,740 Van 9 of 10 man breed, door de Oranjeboomstraat met gewapende Duitsers aan de kanten. 115 00:09:38,740 --> 00:09:43,380 Maar die stoet, die bewoog zicht steeds meer in de richting 116 00:09:43,380 --> 00:09:47,450 van de huizen waar al die deuren open stonden met die vrouwen. 117 00:09:47,910 --> 00:09:54,260 En mijn oom die liep alsmaar meer rechts en die zag kans om op een gegeven moment zo’n 118 00:09:54,260 --> 00:09:58,280 deur binnen te stappen, achter zo’n vrouw te duiken en is hij daar 3 dagen gebleven. 119 00:09:58,400 --> 00:10:02,830 Die kwam dus drie dagen later terug en toen zeiden we: ‘Hoe heb je 120 00:10:02,830 --> 00:10:09,150 dat geflikt?’ Ja, er zijn wel meer mensen ontsnapt, maar heel weinig. 121 00:10:10,280 --> 00:10:16,280 Dus mijn vader was de klos. Die is tot mei ’45 weg geweest. 122 00:10:20,520 --> 00:10:24,260 Was u zelf thuis ook toen die Duitser aan de deur kwam? 123 00:10:24,260 --> 00:10:24,470 Ja. 124 00:10:24,470 --> 00:10:24,870 Heeft u die Duitser gezien? 125 00:10:24,870 --> 00:10:27,660 Nee, ik heb hem niet gezien. Nee. 126 00:10:27,720 --> 00:10:32,060 Wij zijn als kinderen daar mijn zusje heeft dat gehoord, dat mijn vader en moeder 127 00:10:32,060 --> 00:10:36,300 zo intensief met elkaar spraken, maar ik kan me daar niks meer van herinneren. 128 00:10:36,320 --> 00:10:39,280 Ik heb het gevoel dat we daar ook een beetje buiten werden gehouden. 129 00:10:39,280 --> 00:10:45,100 Dat zusje die was heel klein, die was toen vier. Dus dat ze dat nog weet, begrijp ik haast niet. 130 00:10:45,100 --> 00:10:53,330 Maar eh…nee, ik kan me daar zelf niks meer van herinneren, alleen dat hij werd weggevoerd. 131 00:10:55,820 --> 00:11:02,520 En dat u toen daar achteraan ging, wat vond uw moeder daarvan? 132 00:11:02,900 --> 00:11:06,690 Nou, dat vond ze wel mooi. Mijn moeder zou dat zelf nooit doen. 133 00:11:06,750 --> 00:11:12,220 Ze was nogal…niet uithuizig zal ik dan maar zeggen. Ze was graag thuis. 134 00:11:12,220 --> 00:11:16,440 Dus zij zou dat zelf nooit doen, maar ze vond het wel prachtig dat ik dat deed. 135 00:11:16,440 --> 00:11:19,770 Ik heb bijvoorbeeld in de hongerwinter ook omdat mijn 136 00:11:19,770 --> 00:11:23,280 vader weg was altijd de boodschappen moeten doen. 137 00:11:23,280 --> 00:11:30,440 In lange rijen staan… Dat deed ik altijd. En ook proberen wat brandstof te pakken te krijgen. 138 00:11:30,440 --> 00:11:32,880 Dus mijn moeder was eigenlijk altijd thuis. 139 00:11:32,880 --> 00:11:37,190 Dus die vond het wel prettig dat ik dan dat soort dingen toch ging 140 00:11:37,190 --> 00:11:40,110 doen en ja…dan vertelde je dat natuurlijk: ‘Ik ben bij De Kuip geweest. 141 00:11:40,110 --> 00:11:42,510 Ik geloof vast dat ik pa heb gezien. 142 00:11:42,900 --> 00:11:48,310 Ik heb nog geroepen, maar….’ Dat soort dingen vertelde je dan thuis natuurlijk wel, he. 143 00:11:48,310 --> 00:11:57,757 Ik kan me bijvoorbeeld nog wel herinneren dat toen mijn zusje geboren werd, op 5 januari ‘45 -toen 144 00:11:57,758 --> 00:12:04,510 was het ook nog een gruwelijk strenge winter, he, dat was ook nog zo erg maar dat ik ergens bij 145 00:12:04,510 --> 00:12:12,250 een kantoortje op het Sandelingeplein, bij het GEB voor 14 dagen stroom moest gaan aanvragen. 146 00:12:12,590 --> 00:12:15,100 Dat kreeg je bij een bevalling, he?: 14 dagen stroom. 147 00:12:15,100 --> 00:12:20,590 En ik weet nog ik was niet zo lang ik was wel 11 jaar, maar ik was 148 00:12:20,590 --> 00:12:25,270 niet zo’n lange jongen, en ik stond daar achter een soort loket en die 149 00:12:25,270 --> 00:12:30,010 man die keek mij zeer verbaasd aan: ‘14 dagen stroom, wat denk je wel? 150 00:12:30,150 --> 00:12:32,910 Waar is dat dan voor?’. Ik zeg ‘Dat is voor een bevalling’. 151 00:12:32,910 --> 00:12:35,050 Dat vond ik zelf nogal een deftige uitdrukking. 152 00:12:35,050 --> 00:12:40,330 Maar voor een bevalling. Nou ja, waar woon je dan? Nou, zo en zo, Groene Zoom 226. 153 00:12:40,330 --> 00:12:46,230 Toen kregen we dus 14 dagen stroom. Maar het was een gruwelijk koude winter. 154 00:12:46,230 --> 00:12:51,610 We hadden een heel klein kacheltje, dat was verwarming en fornuis tegelijk. 155 00:12:51,610 --> 00:13:01,150 En ik weet nog dat mijn buurman, die dus thuisgebleven is, die ontsnapt is aan de razzia, die 156 00:13:02,870 --> 00:13:07,470 zei een keer tegen zei ‘Henk, morgen moet je vroeg opstaan, want dan gaan we een boom omzagen’. 157 00:13:08,240 --> 00:13:13,125 Nou, dat viel achteraf nog verschrikkelijk tegen, want een boom is gewoon nat hout, he? 158 00:13:13,680 --> 00:13:15,980 Dat brandt helemaal niet. 159 00:13:17,130 --> 00:13:24,530 Maar ja, we hadden al de paaltjes tussen de heggen langs de tramlijn gesloopt. 160 00:13:24,530 --> 00:13:29,498 Dat was mooi hout, dat was geïmpregneerd, dat brandde als een lier, maar ja, dat was allemaal al op. 161 00:13:29,498 --> 00:13:35,650 Dat was een enorme opgave… En nog, ik moet je zeggen, ik loop nog altijd 162 00:13:35,650 --> 00:13:40,490 te kijken als ik hout onderweg zie van: ‘Is dat brandbaar?’ Heb ik hier 163 00:13:40,490 --> 00:13:47,010 een vuur korf, ja zo…dat blijft je leven lang bij: Wat is brandbaar? 164 00:13:47,010 --> 00:13:52,670 Nou ja…, in de rij staan, dat zei ik al, voor boodschappen en dan maakte 165 00:13:52,670 --> 00:14:01,571 je meermalen mee dat als je eindelijk aan de beurt was, dat het op was, he. 166 00:14:01,571 --> 00:14:01,736 Dan kon je weer naar huis. 167 00:14:01,736 --> 00:14:04,730 Ik weet ook nog dat die winter zo streng was, dat er zoveel sneeuw op het 168 00:14:04,730 --> 00:14:09,740 ijs lag, dat er helemaal niet geschaatst kon worden als je er al zin in had. 169 00:14:09,740 --> 00:14:15,347 Want het was verschrikkelijk koud en dan wil je ook wat eten. Nou dat was er niet. 170 00:14:15,347 --> 00:14:20,250 Wat we heel veel deden, was heel lang op bed liggen. Dat was tenminste warm. 171 00:14:20,850 --> 00:14:27,350 Verlichting, mijn vader had altijd nog een heel klein beetje olie overgehouden. 172 00:14:27,350 --> 00:14:32,270 Dat hebben we nog vrij lang in een heel klein olielampje, zo’n klein vlammetje… Met kerst 173 00:14:32,270 --> 00:14:37,490 hadden we een kaars en ik weet nog dat die kaars zo veel meer licht gaf, dat we daar we 174 00:14:37,490 --> 00:14:43,460 waren met vier kinderen dat we met zijn vieren zo allemaal om die kaars heen konden lezen. 175 00:14:43,460 --> 00:14:52,020 Dat ging bij dat olielampje niet. Ja. 176 00:14:52,020 --> 00:14:53,600 Hoe was het voor uw moeder? 177 00:14:53,600 --> 00:14:58,420 Mijn moeder was heel optimistisch. 178 00:14:58,540 --> 00:15:06,090 Mijn vader die heeft dit allemaal meegemaakt, wat dan in zo’n herinneringsboek staat. 179 00:15:06,090 --> 00:15:12,370 Toen mijn vrouw dit ging lezen, want die heeft dat allemaal niet meegemaakt 180 00:15:12,370 --> 00:15:18,120 ik ben voor de tweede keer getrouwd zij heeft het pas van later horen zeggen. 181 00:15:18,120 --> 00:15:20,840 En toen ging zij dit boek lezen en toen zei ze: ‘Ik kan eigenlijk 182 00:15:20,840 --> 00:15:24,902 maar een paar bladzijden tegelijk aan’. Zo akelig is dit. 183 00:15:24,902 --> 00:15:26,680 Het is zo verdrietig is dat geweest. 184 00:15:26,680 --> 00:15:30,690 En toen heb ik gezegd: ‘Het moet voor mijn vader nog veel 185 00:15:30,690 --> 00:15:34,080 erger geweest zijn’. Want het was geen optimistische man. 186 00:15:34,080 --> 00:15:42,520 Mijn vader was eigenlijk vrij pessimistisch altijd. En mijn moeder was juist heel optimistisch. 187 00:15:42,520 --> 00:15:46,280 Als je toch nagaat dat ze in verwachting was toen mijn vader werd 188 00:15:46,280 --> 00:15:50,206 weggevoerd, nou dat moet mijn vader vreselijk gevonden hebben. 189 00:15:50,206 --> 00:15:57,920 Hij was een hele zorgzame man, dat hij mijn moeder zo hoog in verwachting moest achterlaten 190 00:15:58,000 --> 00:16:05,640 en nog 4 andere kinderen in die situatie: oorlog, weinig eten, weinig warmte enzovoort. 191 00:16:05,640 --> 00:16:11,810 Dat moet hij… Hij moet ondanks, plus al die ellende die hij in Duitsland 192 00:16:11,810 --> 00:16:17,020 heeft meegemaakt, nog veel verdrietiger zijn geweest, heimwee gehad. 193 00:16:17,020 --> 00:16:20,720 Dat moet verschrikkelijk zijn geweest, zover als ik hem heb leren kennen. 194 00:16:20,720 --> 00:16:27,480 Maar mijn moeder, ik heb ze al die maanden in de hongerwinter nooit horen klagen. 195 00:16:27,480 --> 00:16:29,600 Dat is ongelofelijk geweest. 196 00:16:29,600 --> 00:16:36,670 En zij moest dat baby’tje voeden, moest dus zelf wat extra’s eten, 197 00:16:36,760 --> 00:16:41,400 ik zorgde voor het eten, ik heb nooit gemerkt dat ze iets extra’s nam. 198 00:16:42,000 --> 00:16:46,300 Bijvoorbeeld. Ook nooit de moed verloren. 199 00:16:46,300 --> 00:16:53,780 Ze zei ook regelmatig tegen ons: ‘Dit, van Hitler, kan niet blijven bestaan. 200 00:16:53,860 --> 00:16:58,650 Daar moet een eind aan komen. Dit is zo duivels. 201 00:16:59,020 --> 00:17:06,110 Dit gaat een keer over’. Dus ze hield ook nog de moed erin, he. 202 00:17:06,110 --> 00:17:09,970 Op een gegeven moment werd er bij ons gebeld, staat er een hele grote Duitse officier voor de 203 00:17:09,970 --> 00:17:17,640 deur… Ik zei al he, in Tuindorp waren een hele hoop Duitse Wehrmacht mensen altijd ondergebracht. 204 00:17:17,640 --> 00:17:26,711 En die zei ‘Ja, mevrouw, dit huis gaan wij vorderen als Officiersmess’. En toen zei ze: ‘Ga maar 205 00:17:26,711 --> 00:17:32,890 een deurtje verder, want er wonen hier 4 kinderen en ik heb geen man, die zit in Duitsland, dus 206 00:17:33,080 --> 00:17:41,450 dat gaat niet door’. En die man die ging inderdaad een deur verder en daar kwam een Officiersmess. 207 00:17:42,340 --> 00:17:46,530 Ze kregen een uur de gelegenheid om het huis leeg te ruimen, daar hebben we allemaal 208 00:17:46,530 --> 00:17:52,358 heel hard aan meegeholpen, want er was nog wat te eten in huis en wat brandstof. 209 00:17:52,359 --> 00:17:57,440 Maar…zo flink was mijn moeder. Die zei gewoon: ‘Gebeurt niet!’. 210 00:18:00,590 --> 00:18:06,150 Ja, ik heb aan mijn moeder, aan die hongerwinter, enorm goeie herinneringen. 211 00:18:06,320 --> 00:18:09,100 En toen is er ook tussen ons, omdat ik toen zo’n beetje de 212 00:18:09,100 --> 00:18:14,350 heer des huizes was toen he, een heel speciale band gegroeid. 213 00:18:14,600 --> 00:18:20,380 Nou had ik ook vijf zussen, dat was misschien ook nog een reden, maar 214 00:18:20,380 --> 00:18:25,530 door die hongerwinter hebben wij een heel speciale band altijd gehouden. 215 00:18:27,620 --> 00:18:28,490 Ja. 216 00:18:30,720 --> 00:18:34,400 Ik heb trouwens ook nog heel wat brieven van mijn vader 217 00:18:34,730 --> 00:18:38,310 en moeder, die hebben elkaar vrijwel nooit bereikt. 218 00:18:38,310 --> 00:18:40,440 Er lag een front tussen. 219 00:18:41,390 --> 00:18:48,290 Maar eh…tenminste…er was….nee, er lag niet altijd een front tussen natuurlijk. 220 00:18:48,370 --> 00:18:53,180 Want mijn vader was ook in Duits gebied. Maar die brieven, ja, die kwamen gewoon niet verder. 221 00:18:53,300 --> 00:18:57,570 Maar na de oorlog zijn die brieven wel allemaal nog terecht gekomen. 222 00:18:57,570 --> 00:19:06,100 En ja, dan zie je ook bijvoorbeeld dat ze een enorm geloofsvertrouwen hadden allebei, he. 223 00:19:06,100 --> 00:19:13,500 Van ja…: ‘Dit moet goedkomen’. Ja, dat vond ik ook heel 224 00:19:13,500 --> 00:19:16,140 indrukwekkend, dat ze elkaar op die manier moed inspraken. 225 00:19:16,140 --> 00:19:20,615 Het bereikte elkaar dan niet, maar naderhand kon je die conclusie natuurlijk wel trekken. 226 00:19:20,615 --> 00:19:24,746 Dat ze toch wel sterk bleven. Mijn vader ook wel, hoor. 227 00:19:24,747 --> 00:19:29,170 Daar heeft hij toch wel veel steun aan gehad, merk je ook in de herinneringen 228 00:19:29,170 --> 00:19:34,500 die opgeschreven zijn, er was in de groep van mijn vader iemand en 229 00:19:34,500 --> 00:19:38,870 die heette Langstraat en die nam, dat heb je in groepen, de leiding. 230 00:19:38,870 --> 00:19:42,810 Er is altijd iemand, een sterk iemand die komt bovendrijven. 231 00:19:42,810 --> 00:19:49,390 En die heette Langstraat en dat is de man die naar de oorlog dagsluiter is geworden. 232 00:19:49,390 --> 00:19:58,330 Ik weet dat nog, ja, rond ’48, ’50, ongeveer, toen verscheen 233 00:19:58,330 --> 00:20:01,710 er op de televisie ’s avonds bij de NCRV altijd een dagsluiter. 234 00:20:01,710 --> 00:20:07,070 En dat was dominee Langstraat, dat was iemand die in toen was hij nog geen predikant trouwens 235 00:20:07,070 --> 00:20:12,109 maar die heeft in die groep elke avond een dagsluiting gehouden, toen al, in dat kamp. 236 00:20:12,110 --> 00:20:13,170 Ga uw gang. 237 00:20:13,650 --> 00:20:20,700 Ja, in 1944 ben ik uitgezonden geweest naar Friesland naar een boerderij. 238 00:20:20,750 --> 00:20:24,020 Dat was het ultieme he, dat je op een boerderij terecht zou 239 00:20:24,020 --> 00:20:26,700 komen, want daar was altijd eten en daar was altijd wat te doen. 240 00:20:26,700 --> 00:20:29,490 Dat was een heerlijke tijd de hele maand augustus. 241 00:20:29,490 --> 00:20:34,131 En dat werd gedaan door kerken, door diaconieën, en dat vind ik altijd 242 00:20:34,132 --> 00:20:38,395 nog een wonder, hoor er was toen nauwelijks telefonisch verkeer mogelijk, 243 00:20:38,395 --> 00:20:41,260 dat ging allemaal met brieven, dat werd allemaal van tevoren geregeld. 244 00:20:41,260 --> 00:20:43,060 Daar heb ik een heerlijke tijd gehad. 245 00:20:43,060 --> 00:20:48,250 En nou dacht ik altijd, dat ik in de hongerwinter naar Groningen, naar Nieuwe Pekela 246 00:20:48,250 --> 00:20:52,920 ben geweest ook door de kerken, maar ik heb later begrepen, via televisie een keer, 247 00:20:52,920 --> 00:21:00,620 dat dat is uitgezocht, maar dat is toen door Rotterdamse mensen georganiseerd. 248 00:21:00,620 --> 00:21:06,120 Vanuit de Gemeente is dat toen gedaan. En toen zijn wij verzameld. 249 00:21:06,120 --> 00:21:10,200 Wij moesten in de Maashaven in een rijnaak stappen. 250 00:21:10,730 --> 00:21:16,510 En nou was het probleem dat er daarom hebben we er tien dagen over 251 00:21:16,510 --> 00:21:20,060 gedaan om in Groningen te komen dat er nooit een sleepboot beschikbaar 252 00:21:20,060 --> 00:21:23,140 was, ja daar was in die tijd ook geen brandstof voor natuurlijk. 253 00:21:23,140 --> 00:21:28,820 En er kon alleen maar ’s nachts gevaren worden als het ook nog donker was. 254 00:21:28,820 --> 00:21:31,760 We hebben bijvoorbeeld een paar dagen in Amsterdam 255 00:21:31,760 --> 00:21:34,510 gelegen voordat we het IJsselmeer over konden steken. 256 00:21:34,510 --> 00:21:39,750 Want, ja, de maan scheen of er waren te veel vliegtuigen in de lucht. 257 00:21:39,750 --> 00:21:42,720 Maar we zijn tenslotte dan toch overgestoken. 258 00:21:42,720 --> 00:21:46,670 En ja, dat was een afschuwelijk verblijf in zo’n rijnaak. 259 00:21:46,670 --> 00:21:49,720 Daar waren kolen in vervoerd, dus je werd er pikzwart. 260 00:21:49,720 --> 00:21:54,350 Er was wat stro op de grond waar je dan op kon liggen en slapen. 261 00:21:54,350 --> 00:21:57,900 Ik denk dat er zeker honderd jongens in dat ruim waren. 262 00:21:57,900 --> 00:22:05,460 Dan werd er achterin ergens een provisorisch toilet neergezet, dat 263 00:22:05,460 --> 00:22:08,750 werd 1 x per dag geleegd, dat is ook eens een keer omlaag gevallen. 264 00:22:08,750 --> 00:22:14,390 Dat was een afschuwelijke reis. Er was ook weinig eten. 265 00:22:14,390 --> 00:22:19,612 Ik weet nog dat we in Lemmer aankwamen, dat was op een zondag en toen mochten we er uit. 266 00:22:19,612 --> 00:22:22,710 Dat was wel een wonder dat we even er uit mochten. 267 00:22:22,710 --> 00:22:28,970 En daar hadden mensen al gauw in de gaten dat we van die Rotterdamse hongerlappen 268 00:22:28,970 --> 00:22:33,530 waren en die mensen kwamen allemaal met eten, met boterhammen met spek en zo. 269 00:22:33,530 --> 00:22:35,570 Dat was zo ongelofelijk voor ons! 270 00:22:35,570 --> 00:22:41,240 Maar om nog een voorbeeld te geven hoe we ons gevangen voelden: Je kon dan 271 00:22:41,240 --> 00:22:46,070 een trapje op naar het dek, en daar zat dan een begeleider een mevrouw 272 00:22:46,070 --> 00:22:50,770 was dat en als je nou een knoop aangenaaid wilde hebben, dan deed zij dat. 273 00:22:50,770 --> 00:22:54,480 En ik weet nog dat wij een knoop aftrokken om naar 274 00:22:54,480 --> 00:22:59,080 boven te kunnen gaan, dan zag je even de buitenlucht. 275 00:22:59,170 --> 00:23:01,010 Toen zijn we in Groningen gearriveerd. 276 00:23:01,010 --> 00:23:04,718 De leiding, het waren aardige mensen die ons begeleidden daar. 277 00:23:04,719 --> 00:23:09,090 Dat had niks met de Duitsers te maken of zo, dat was gewoon heel vriendelijk transport. 278 00:23:09,090 --> 00:23:12,590 Alleen, ja…het was natuurlijk afzien in alle opzichten. 279 00:23:12,590 --> 00:23:17,980 Toen heeft men ons het Groningse volkslied geleerd. Dat ken ik nog. 280 00:23:18,370 --> 00:23:21,230 En al zingend zijn wij Groningen binnengevaren. 281 00:23:21,230 --> 00:23:27,700 Toen kwamen we terecht in een kerkgebouw en daar kregen wij havermout, 282 00:23:27,730 --> 00:23:33,750 ik denk gekookt in volle melk, want ik schrokte het naar binnen! 283 00:23:33,750 --> 00:23:38,330 En dat was veel te veel. Dat viel helemaal niet goed. 284 00:23:38,330 --> 00:23:40,960 Maar goed, toen ben ik in Nieuwe Pekelaar terecht gekomen. 285 00:23:40,960 --> 00:23:46,620 Niet op een boerderij, maar wel bij mensen die heel veel eten hadden daar. 286 00:23:46,760 --> 00:23:51,900 Wij konden daar niet naar school. Er waren daar te veel van die mensen aangekomen. 287 00:23:51,900 --> 00:23:58,480 Dus ik heb daar van maart tot juni op straat gelopen. De bevrijding meegemaakt. 288 00:23:59,230 --> 00:24:05,110 En toen kwam ik thuis, in juni met een vrachtwagen, want er was nog geen behoorlijk vervoer. 289 00:24:05,110 --> 00:24:09,277 Er ging af en toe een vrachtwagen naar het Westen, daar kon ik in mee. 290 00:24:09,278 --> 00:24:15,110 En ik kwam dus bij verrassing weer thuis op een avond. Mijn vader was al thuis, uit Duitsland. 291 00:24:15,140 --> 00:24:19,710 Die is trouwens komen lopen. Iedereen bijna kwam lopen he, uit Duitsland. 292 00:24:19,710 --> 00:24:23,080 Eh, maar goed, ik had dan het geluk met een vrachtwagen. 293 00:24:23,080 --> 00:24:28,340 Eh, die mensen hebben mij in Nieuwe Pekela verschrikkelijk goed verzorgd. 294 00:24:28,340 --> 00:24:36,622 Ik had aan niets gebrek, behalve dat ze mij niet zo vaak in bad hebben laten gaan. Ha, ha, ha. 295 00:24:36,630 --> 00:24:39,300 Maar nou was dat in de oorlog wel vaker. 296 00:24:39,300 --> 00:24:44,760 Ik kwam dus thuis met schurft en ik zei tegen mijn moeder: ‘Ik heb ook nog 297 00:24:44,760 --> 00:24:49,750 luizen op mijn kop’ Dat zeiden ze daar, he, ik had aardig Gronings leren praten. 298 00:24:49,750 --> 00:24:55,880 Nou ja, dat werd allemaal gauw aangepakt. En ik was verschrikkelijk blij dat ik weer thuis was. 299 00:24:55,880 --> 00:24:59,540 En dat uw vader er ook weer was. 300 00:24:59,540 --> 00:25:09,690 Die was er dus al. Ja, dat is een afschuwelijke wandeltocht geweest. Hij had ook nog een zere voet. 301 00:25:09,690 --> 00:25:12,760 Hij is een keer van een dak gevallen. 302 00:25:12,760 --> 00:25:19,270 Eh, in dat Lager waarin zij waren ondergebracht, daar 303 00:25:19,270 --> 00:25:21,520 waren vaak bombardementen natuurlijk in de buurt. 304 00:25:21,520 --> 00:25:24,231 Dan vielen er dakpannen van het dak. 305 00:25:24,232 --> 00:25:27,990 En toen gingen ze dat repareren en toen is hij door dat dak gezakt, is hij 306 00:25:27,990 --> 00:25:32,440 akelig op zijn voet terecht gekomen en toen is hij wel naar huis gaan lopen. 307 00:25:33,040 --> 00:25:38,190 Maar ja, dat is natuurlijk wel een hele akelige tocht geweest. 308 00:25:38,190 --> 00:25:41,579 Hoe was het weerzien met uw vader? 309 00:25:43,030 --> 00:25:46,670 Ja, ik kan me daar toch eigenlijk weinig van herinneren. 310 00:25:46,670 --> 00:25:54,550 Alles was ineens weer, ja, je was weer thuis! Alles was weer gewoon. 311 00:25:55,200 --> 00:26:03,430 Ja, dat woord ‘gewoon’ valt dan denk ik. Het was heerlijk om alles weer op zijn plek te hebben. 312 00:26:03,430 --> 00:26:10,180 En ja…er werd ook weinig meer over verteld. 313 00:26:11,100 --> 00:26:16,030 Dat verbaast me nog wel eens meer over alle verhalen die nu vaak 314 00:26:16,030 --> 00:26:19,490 naar boven komen, toen werd er eigenlijk weinig over verteld. 315 00:26:19,490 --> 00:26:24,030 Ik kan me herinneren dat er een soldaat uit Indië terugkwam en toen 316 00:26:24,030 --> 00:26:27,032 zei z’n vader na 4 jaar: ‘Je hebt vier jaar mooi weer gehad, nou ga je 317 00:26:27,032 --> 00:26:31,790 maar weer eens aan het werk’. De wederopbouw, vooral in Rotterdam he. 318 00:26:31,790 --> 00:26:38,040 Het draaide altijd om wederopbouw. Niet meer zeuren, niet meer achterom kijken. 319 00:26:38,250 --> 00:26:41,520 Er werd eigenlijk niet meer over gesproken. 320 00:26:42,360 --> 00:26:44,860 Ik kan me daar eigenlijk ook helemaal niks van herinneren. 321 00:26:44,860 --> 00:26:49,149 Uw vader heeft dit niet verteld voordat hij het op schrift stelde? 322 00:26:49,150 --> 00:26:56,810 Nou, dit is op schrift gesteld dus door een lotgenoot. En dat is pas veel later bij ons gekomen. 323 00:26:56,990 --> 00:27:03,984 Ik kan me ook in onze familie herinneren dat dit heel lang ook niet gelezen werd of bekend was. 324 00:27:03,985 --> 00:27:18,920 Dat is eigenlijk allemaal pas, nou de laatste 5 jaar van zijn leven denk ik pas besproken. BRIEVEN 325 00:27:18,920 --> 00:27:24,220 Ik heb nog een paar brieven gevonden van mijn vader en moeder, die hebben ze aan elkaar geschreven. 326 00:27:24,400 --> 00:27:26,790 Maar ze hebben elkaar niet bereikt. 327 00:27:26,790 --> 00:27:31,570 Dat ging zo in de oorlog, die brieven zijn na de oorlog pas boven water gekomen. 328 00:27:31,570 --> 00:27:36,730 Maar eh, ik heb er hier bijvoorbeeld een geschreven 329 00:27:36,730 --> 00:27:39,950 door mijn vader met potlood op een half blocnotevelletje. 330 00:27:40,570 --> 00:27:47,480 11 november 1944 staat er boven. Dus de eerste dag. Lieve Mien en kinderen, Even een paar krabbels. 331 00:27:47,480 --> 00:27:52,590 Na een zware dag en nacht in Amsterdam aangekomen. Waar ik heenga weet ik nou niet. 332 00:27:52,590 --> 00:27:55,950 Het zal me niks verwonderen als dit uiteindelijk Duitsland was. 333 00:27:55,950 --> 00:28:03,400 Ik zit nu eenmaal in het schuitje, dus varen. Aan jouw attest werd geen aandacht geschonken. 334 00:28:03,400 --> 00:28:09,890 Mijn moeder was 7 maanden in verwachting. Ik ben vol goede moed en vertrouwen. 335 00:28:09,890 --> 00:28:14,150 Laat dit ook bij jou zo zijn. We weten, we staan ook nu niet alleen. 336 00:28:14,150 --> 00:28:17,460 Ik weet niet of ik je spoedig zal kunnen schrijven. 337 00:28:17,460 --> 00:28:20,520 Neem maar alle maatregelen die je denk dat nodig zijn. 338 00:28:20,520 --> 00:28:26,690 Als ik lang wegblijf, zou je dan niet eens met je moeder praten over tante Sjaan als hulp? 339 00:28:27,230 --> 00:28:30,100 Als je voorlopig maar door de bevalling heen geholpen wordt. 340 00:28:30,100 --> 00:28:35,346 Pieker maar niet over al die moeilijkheden. Heeft mijn vader natuurlijk wel gedaan. 341 00:28:37,610 --> 00:28:41,190 Laten we er beiden van overtuigd zijn dat dezelfde God 342 00:28:41,190 --> 00:28:44,810 jullie in Rotterdam en mij in de Vreemde zal bijstaan. 343 00:28:45,460 --> 00:28:49,700 De stukken, de boeken van de diaconie moet je maar aan De Vries geven. 344 00:28:49,930 --> 00:28:58,550 Henk, zul je in alles je moeder helpen? Sjaan ook?! Jullie worden al zo groot. 345 00:28:58,760 --> 00:29:01,650 Hetty en Mar, geen ruzie maken, hoor! 346 00:29:02,730 --> 00:29:06,840 Mien, als de buren je behulpzaam willen zijn, dan moet je dat accepteren, hoor. 347 00:29:06,840 --> 00:29:14,350 Is er al iets van Klaas bekend? Die zal ook wel de sigaar zijn. Dat was mijn oom die ontsnapt is. 348 00:29:14,970 --> 00:29:18,860 Allen een flinke zoen van pa. Dag Mien, houd je goed. 349 00:29:21,030 --> 00:29:26,380 Dan heb ik hier een briefje van 14 november, opnieuw met potlood op een blocnotevel. 350 00:29:26,440 --> 00:29:34,820 Lieve mama en kinderen, Dinsdagmiddag in Kampen, in het ruim van een lichter. Nog enige berichten. 351 00:29:34,820 --> 00:29:39,520 We zijn hier nu reeds vier dagen op reis. We varen alleen ’s nachts. 352 00:29:39,660 --> 00:29:43,270 Zondagavond vetrokken over de Zuiderzee naar Kampen. 353 00:29:43,450 --> 00:29:47,660 Van daar, na de nacht van maandag op dinsdag in de Van Heutszkazerne 354 00:29:47,660 --> 00:29:49,870 te hebben doorgebracht, zullen wij vanmiddag vertrekken. 355 00:29:49,870 --> 00:29:54,300 Bestemming nog steeds onbekend. Ik vrees nog steeds Duitsland. 356 00:29:54,460 --> 00:30:00,310 Wat we zo in de afgelopen dagen hebben doorgemaakt, zal ik maar niet nader verklaren. 357 00:30:00,310 --> 00:30:02,730 Ik zou daar een boek over kunnen schrijven. 358 00:30:02,730 --> 00:30:08,630 Als we elkaar later, we hopen spoedig, weerzien, zal ik jullie dat wel eens precies vertellen. 359 00:30:08,630 --> 00:30:11,070 Ik ben in prettig gezelschap. 360 00:30:11,070 --> 00:30:18,024 De broers van de Oever, overburen, en de heer Oostrum van het Krielerf, een vriend van Tekens. Dhr. 361 00:30:18,025 --> 00:30:23,730 Tekens is zeker weer vrijgekomen? Dat was een reserve officier. 362 00:30:23,740 --> 00:30:28,790 Gelukkig dat je wat extra brood had meegegeven. Dat is goed van pas gekomen! 363 00:30:28,790 --> 00:30:35,280 Het eten wordt onregelmatig verstrekt. Ik heb er mijn vrienden ook nog mee kunnen helpen. 364 00:30:35,420 --> 00:30:40,130 Ik hoop maar dat ik niet van hen wordt gescheiden. We zijn elkaar tot steun. 365 00:30:40,130 --> 00:30:45,010 We reizen in groot gezelschap van duizenden Rotterdammers. 366 00:30:45,230 --> 00:30:52,160 Van Bas, Balt, Piet, Gerrit, Klaas en Cor heb ik niks gehoord. Zijn ze ook weg? 367 00:30:52,160 --> 00:30:56,390 Ik ben naar alles toch zo geweldig nieuwsgierig! 368 00:30:56,560 --> 00:30:59,780 Zolang ik geen vast adres heb, kan je mij niet schrijven. 369 00:31:00,440 --> 00:31:04,780 Vandaag hoorde ik dat de Engelsen 17 km van Rotterdam af zitten. 370 00:31:04,780 --> 00:31:09,520 Ik houd mijn hart vast, het idee alleen al, jij in jouw toestand met 371 00:31:09,520 --> 00:31:14,520 4 kinderen, nu alleen de bevrijding met de vele gevaren mee te maken. 372 00:31:14,990 --> 00:31:17,530 Maar wat is het toch wonderlijk dat je, nu je zulke 373 00:31:17,530 --> 00:31:22,300 grote zorgen hebt, jezelf veel dichter bij de Heere weet. 374 00:31:22,510 --> 00:31:28,730 Soms zit ik midden in de put, maar in een ander ogenblik is alles zo blij en vol vertrouwen. 375 00:31:28,740 --> 00:31:34,430 Mien, ik hoop dat dit ook bij jou zo is. Een voorval wil ik je vertellen. 376 00:31:34,430 --> 00:31:39,490 Maandagavond brachten wij de nacht door in die Van Heutszkazerne. 377 00:31:39,600 --> 00:31:46,130 Er waren die avond en nacht veel zieken. We zaten met honderden in een paardenstal. 378 00:31:46,560 --> 00:31:52,770 Onze stemming was onder nul. Wij voelden alleen de grote nood waarin wij verkeerden. 379 00:31:53,350 --> 00:31:57,390 Cor van de Merwe, die ook bij ons vertoeft, heeft toen de leiding genomen. 380 00:31:57,390 --> 00:32:00,390 Hij was in uniform van Luitenant. 381 00:32:00,530 --> 00:32:05,470 Daarna heeft een dominee gesproken en hebben we met z’n allen Christelijk en niet-Christelijk- 382 00:32:05,470 --> 00:32:12,410 gezongen: ‘Als ge in nood gezeten, geen uitkomst ziet’. Enzovoort, lees maar na. 383 00:32:12,550 --> 00:32:18,230 Wat was dat stemmig! Ik persoonlijk werd na het zingen wonderlijk gesterkt. 384 00:32:19,590 --> 00:32:25,290 Over de financiële regeling met Rijk of Gemeente en de houding van de RVS… Waar mijn vader werkte. 385 00:32:25,290 --> 00:32:32,700 …weet ik niets. Daar naar moet je maar eens informeren. Wat ik hier zelf krijg, weet ik ook niet. 386 00:32:32,700 --> 00:32:39,700 Afijn, je zit niet zonder geld, gelukkig. Wat zal het heerlijk zijn elkaar weer te zien! 387 00:32:39,770 --> 00:32:42,310 Mijn gedachten zijn voortdurend bij jullie. 388 00:32:42,390 --> 00:32:45,250 Laten we hopen en vertrouwen dat we allen voor elkaar 389 00:32:45,250 --> 00:32:49,230 gespaard mogen blijven en dat de oorlog spoedig geëindigd is. 390 00:32:49,550 --> 00:32:53,280 En in ieder geval hopen we dat ik spoedig thuis ben. 391 00:32:53,380 --> 00:33:00,070 Misschien zie ik, zoals het altijd wel weer, te pessimistisch in. Allen een zoen van je vader. 392 00:33:00,070 --> 00:33:03,050 Mien, houd je flink, we moeten er door. 393 00:33:03,050 --> 00:33:13,430 Dan heb ik hier nog een brief van 20 december. Ook maar verder gaan? 394 00:33:13,430 --> 00:33:15,360 Ja, het gaat heel goed. 395 00:33:15,360 --> 00:33:20,010 Potlood weer, heel klein geschreven op een half blocnotevelletje. 396 00:33:20,500 --> 00:33:24,910 Lieve Mien en kinderen, Gelukkig kan ik thans wat van me laten horen. 397 00:33:24,910 --> 00:33:27,420 Ik maak het goed, maak je over mij niet ongerust. 398 00:33:27,420 --> 00:33:31,430 De voeding is goed, het werk niet zwaar, de omgeving is prachtig. 399 00:33:31,430 --> 00:33:36,410 Het ergste is dat ik zeer naar jullie verlang en dat ik niks van jullie weet. 400 00:33:36,410 --> 00:33:40,790 Er wordt hier veel verteld over de levensmiddelenvoorziening in Rotterdam. 401 00:33:40,790 --> 00:33:46,810 Gelukkig had je nog wat in huis. Doe maar zuinig aan. Heb je hulp? 402 00:33:47,050 --> 00:33:50,200 Al mijn pogingen om in verband met je omstandigheden naar 403 00:33:50,200 --> 00:33:53,700 huis te kunnen, zijn tot dusver vruchteloos gebleven. 404 00:33:53,810 --> 00:34:00,780 Misschien kun je een regeling treffen met tante Sjaan of Teunie. Je kan niet alleen blijven. 405 00:34:00,950 --> 00:34:06,330 Meneer Rozendaal, de achterbuurman, die wil misschien ook wel helpen met wat mannenwerk. 406 00:34:06,430 --> 00:34:10,680 De broers en zwagers zijn zeker ook allemaal gedeporteerd? 407 00:34:10,970 --> 00:34:14,820 Ik geloof niet dat je mij terug zal zien voor het einde van de oorlog. 408 00:34:14,900 --> 00:34:18,100 Hoe moeilijk dit ook voor je zal zijn, er is niks aan te doen. 409 00:34:18,100 --> 00:34:22,580 Je zou ook de hulp van de diaconie, huiszorg, kunnen inroepen. 410 00:34:22,580 --> 00:34:26,200 Praat eens met De Vries wat het geld betreft, of met Hulst, 411 00:34:26,200 --> 00:34:30,080 of hij het een en ander op mijn kantoor kan bespreken. 412 00:34:30,080 --> 00:34:35,190 De RVS zal me wel doorbetalen. Dat is inderdaad achteraf ook gebeurd. 413 00:34:35,310 --> 00:34:40,490 Spreek verder de spaarpot maar aan. Het voornaamste is dat we deze tijd doorkomen. 414 00:34:40,490 --> 00:34:43,900 Ik heb hier heel veel hulp ontvangen van Dhr. 415 00:34:43,900 --> 00:34:48,210 Langstraat, die je mogelijk dezer dagen nog zal bezoeken. 416 00:34:48,280 --> 00:34:51,440 Als je bijzondere moeilijkheden hebt, vertrouw ze hem maar toe. 417 00:34:51,440 --> 00:34:56,110 Hij weet misschien wel een oplossing. Hij is een ware vriend en een broeder in het geloof. 418 00:34:56,530 --> 00:35:02,270 Een gunstige kant van deze moeilijkheden is dat ons geloof nu wordt beproefd. 419 00:35:02,410 --> 00:35:05,810 Meer dan ooit voel ik thans dat de Heere over ons beschikt 420 00:35:05,810 --> 00:35:10,150 en dat hij mijn en jullie lot in zijn handen heeft. 421 00:35:10,260 --> 00:35:15,120 Wat we thans alleen kunnen doen is bidden en afwachten. En intussen flink blijven. 422 00:35:15,280 --> 00:35:20,370 Mien, je hebt nooit bij de pakken neergezeten, wees moedig en sterk en richt 423 00:35:20,370 --> 00:35:25,730 je oog vol vertrouwen op Hem, die jou ziet en ook mij, in hetzelfde licht. 424 00:35:25,730 --> 00:35:29,130 Die over ons beschikt, hetzij leven of dood. 425 00:35:29,220 --> 00:35:35,230 Moge hij ons weer spoedig bijeen brengen in goede gezondheid. Zijn de kinderen gehoorzaam? 426 00:35:35,690 --> 00:35:42,940 Henk, zul je je moeder goed helpen? Houtjes hakken en cokes kloppen? Denk je goed aan je huiswerk? 427 00:35:42,940 --> 00:35:49,890 Zorg dat je moeder geen klachten heeft, hoor. Jij bent nu in mijn plaats de oudste man in huis. 428 00:35:50,030 --> 00:35:56,750 Heb je in je atlas al gevonden waar Oelde ligt? Ligt in Westfalen, tussen Hannover en Bielefeld. 429 00:35:56,890 --> 00:36:02,250 Er wordt hier niet veel gebombardeerd. Sjaan, zul je je moeder ook goed helpen? 430 00:36:02,250 --> 00:36:07,020 Afdrogen, vegen, stof afnemen, schoenenpoetsen met Henk samen? 431 00:36:07,020 --> 00:36:12,410 Je weet, volgende maand komt het kindje. Moeder moet erg voorzichtig zijn. 432 00:36:12,490 --> 00:36:17,860 En als het kindje er is, moet jij er op passen. Hetty, jij ook kleine werkjes doen, hoor. 433 00:36:17,860 --> 00:36:25,830 Goed op je moeder passen. Mar, kleine schat, jij zoet zijn en goed op Henk, Sjaan en Hetty passen. 434 00:36:25,840 --> 00:36:30,893 Zullen jullie allen voor vader en moeder bidden? Na de oorlog hoop ik weer bij jullie te komen. 435 00:36:31,110 --> 00:36:37,929 Mien, houd je flink hoor! Een kus van je liefhebbende Henk. Nu allen, een flinke zoen van je vader. 436 00:36:37,930 --> 00:36:56,320 Nou, ik vind het zelf nog ontroerend! Om het weer te lezen. Geweldig. Mooi he? 437 00:36:56,490 --> 00:37:01,480 Ja, ik heb nogal wat brieven gevonden van mijn vader en moeder uit de oorlog. 438 00:37:01,480 --> 00:37:07,070 Ze zijn vaak slecht leesbaar, dus ik heb ze voor mijn 439 00:37:07,070 --> 00:37:10,220 zusjes en de rest van de familie een keer op papier gezet. 440 00:37:10,220 --> 00:37:17,400 En daar lees ik dus nu uit voor. Eh, de brieven van mijn moeder zijn niet zo talrijk. 441 00:37:17,400 --> 00:37:19,650 Die zijn waarschijnlijk verloren gegaan in Duitsland. 442 00:37:19,650 --> 00:37:23,020 Maar de brieven van mijn vader naar huis, die zijn blijkbaar 443 00:37:23,020 --> 00:37:27,570 wel vrij, in grote aantallen aangekomen en bewaard gebleven. 444 00:37:27,570 --> 00:37:36,440 Hier heb ik een brief van mijn moeder, 15 februari 1945, met een kroontjespen beschreven briefkaart 445 00:37:36,440 --> 00:37:43,850 die pa nooit ontvangen heeft, want er staan twee grote stempels op: ‘Retour’ en ‘Censuur Dienst’. 446 00:37:43,850 --> 00:37:49,250 Maar, 15 februari ’45, Rotterdam: Lieve papa, Je 447 00:37:49,250 --> 00:37:52,880 briefkaarten van 21 en 23 januari heb ik ontvangen. 448 00:37:52,880 --> 00:38:00,110 Wat waren we blij! Vooral dat je nu weet dat onze Wilhelmina Margriet geboren is. 449 00:38:00,930 --> 00:38:06,140 Ze weegt nu 8 pond. Ik voed ze zelf en ze groeit 1,5 ons per week. 450 00:38:06,140 --> 00:38:12,580 Sjanie haar voet is weer beter, ze was er eerder af dan jij hoor. Maar ze heeft dezelfde pijn gehad. 451 00:38:12,580 --> 00:38:17,580 Hetty was klierachtig en ze heeft een ontsteking in haar mondje gehad, maar dat is weer voorbij. 452 00:38:17,580 --> 00:38:22,560 Ik ga om de 14 dagen met Miepje naar dokter Jonksius. 453 00:38:33,510 --> 00:38:39,520 Lieve papsie, we verlangen allemaal zo erg naar je. Maar we willen geduldig Gods tijd afwachten. 454 00:38:39,520 --> 00:38:43,590 Van allemaal veel groeten en een dikke zoen, dag. 455 00:38:45,980 --> 00:38:53,660 Dan is er een lange brief, met kroontjespen op zes kantjes slecht schrift papier. 456 00:38:53,700 --> 00:39:01,530 2 maart 1945 Lieve papa, Wat waren we gelukkig met je uitgebreide brieven! 457 00:39:01,530 --> 00:39:06,400 Nu weten we weer een heleboel van je en ik ben erg blij dat je het zo goed getroffen hebt. 458 00:39:06,400 --> 00:39:11,220 Als je van huis bent, is al verschrikkelijk, maar als je dan ook nog slecht hebt van 459 00:39:11,220 --> 00:39:16,120 eten en slaapgelegenheid en bombardementen, dan is het niet meer om uit te houden. 460 00:39:16,230 --> 00:39:20,600 Eerst, toen ik zo weinig bericht kreeg, heb ik ook erg in de war gezeten. 461 00:39:20,600 --> 00:39:23,680 Maar nu ben ik erg dankbaar voor je goede berichten, al 462 00:39:23,680 --> 00:39:28,220 lees ik tussen de regels door je grote verlangen naar huis. 463 00:39:28,250 --> 00:39:33,340 Geduld hoor, papsie! Wij verlangen ook erg. Eerst wat over mezelf. 464 00:39:33,340 --> 00:39:37,770 Ik ben gelukkig erg goed en zie er reuze goed uit, en dan na zo’n zware winter. 465 00:39:37,770 --> 00:39:46,300 6 weken vorst en dan met 3 mud kolen en nu pas een half mud extra voor de baby. Hoe bestaat het he? 466 00:39:46,300 --> 00:39:51,245 En als ik je vertel dat ik nog zeker mud over heb en nog flink wat hout wat 467 00:39:51,246 --> 00:39:54,750 er in de schuur staat, dan zou je geneigd zijn om te zeggen dat ik het jok. 468 00:39:54,750 --> 00:39:58,380 Maar toch is het zo. Met het eten is het precies zo. 469 00:39:58,380 --> 00:40:03,300 Die zaterdag dat jij bent weggegaan, kwam er geen melkboer of bakker 470 00:40:03,400 --> 00:40:07,180 en kregen we als rantsoen 1 brood per week en 2 kilo aardappels. 471 00:40:07,180 --> 00:40:14,440 Geen melk voor de kinderen, geen taptemelk, geen jam, stroop, boter. Kortom: alles was fout. 472 00:40:14,600 --> 00:40:19,750 Later is het rantsoen brood verlaagd tot een half brood per week en 1 kilo aardappelen. 473 00:40:19,750 --> 00:40:24,130 Nu hebben we weer een heel brood en een kilo aardappelen. 474 00:40:24,150 --> 00:40:31,360 Kaas, vlees en een ingeleverde jam-bon waarop ik na 3 weken een pak kunsthoning heb kunnen krijgen. 475 00:40:31,360 --> 00:40:34,190 Vlees hebben we al in geen vier weken gehad. 476 00:40:34,190 --> 00:40:38,950 Maar verleden week heb ik 14 bonnen worst gekregen, dat was feest! 477 00:40:38,950 --> 00:40:42,560 Ziezo papa, de ontstellende berichten uit Rotterdam. 478 00:40:42,560 --> 00:40:55,650 En toch heb ik nog een voorraad van peulvruchten en wek, ongeveer twintig pond om pap te koken. 479 00:40:56,140 --> 00:41:01,930 En dan komen er nog wat… Zuurkool, twee witte kolen, twee rode kolen, 480 00:41:01,930 --> 00:41:06,160 gedroogde boontjes, Keulse potje met snijbonen en wat prinsessenbonen. 481 00:41:06,160 --> 00:41:10,490 Zou je niet zeggen dat hiervan een wonder is als van de weduwe met haar kruik 482 00:41:10,490 --> 00:41:15,040 olie?! Ik vergeet nog dat ik bij de groenteboer nog aardappelen tegoed heb. 483 00:41:15,040 --> 00:41:17,810 Het vervoer is slecht. 484 00:41:18,000 --> 00:41:22,460 Elke keer als er een flinke hap uit de voorraad was, heb ik weer wat gekregen. 485 00:41:22,570 --> 00:41:25,932 Van de kerk wordt ook wel eens wat gedaan en dan val ik er altijd bij. 486 00:41:25,980 --> 00:41:31,820 Zo kwam de dominee maandagmorgen met een pond of vijf tarwe. Hij leeft erg mee. 487 00:41:31,980 --> 00:41:35,400 Wildschut en De Lange zijn voor me bezig voor een mud aardappels. 488 00:41:35,400 --> 00:41:40,620 Ik moest het risico nemen om 30,- gulden te storten, wat ik natuurlijk gedaan heb. 489 00:41:40,760 --> 00:41:45,470 Jaap de Vries doet moeite voor een half mud tarwe, wat spotgoedkoop is: 490 00:41:46,090 --> 00:41:52,420 175,- gulden per half mud wat ik niet durf te hopen dat ik het zal krijgen. 491 00:41:52,420 --> 00:41:56,330 Nu weet je precies hoe alles thuis is en hoef jij niet te tobben. 492 00:41:56,330 --> 00:42:01,530 Deze week hebben we het Zweedse wittebrood, boter en gort gehad. 493 00:42:01,530 --> 00:42:04,475 Het leek een groot feest het leek wel kerst! 494 00:42:04,680 --> 00:42:11,280 Alle winkels voorzien van witte doeken met rode kruizen erop. En die blijde gezichten. 495 00:42:11,430 --> 00:42:16,870 We hebben tenminste ons best gedaan. Voor Miep krijg ik in plaats van brood iets anders. 496 00:42:16,870 --> 00:42:22,280 De honger is inderdaad groot hier. Bij Balt en Bas is het heel erg. 497 00:42:22,610 --> 00:42:26,600 Henk, ik heb Hetty en Gerda daarom nog maar een paar keer te eten gevraagd, 498 00:42:26,600 --> 00:42:29,940 omdat ze al een paar weken zo goed als niks voor de kinderen hadden. 499 00:42:30,680 --> 00:42:35,820 Ik heb van de week ook bij Rozendaal en van de Oever voor allemaal een boterham kunnen brengen. 500 00:42:35,820 --> 00:42:41,490 Die mensen weten zich geen raad van de honger! Zulke grote mensen hebben het slecht. 501 00:42:42,210 --> 00:42:46,570 Moeder is heel zwak. Je herkent haar haast niet meer, zo mager. 502 00:42:46,570 --> 00:42:52,140 Hele gezinnen trekken weg naar het Noorden. Ik bedoel: mensen die het toch heus niet arm hadden. 503 00:42:52,380 --> 00:42:57,540 Mevrouw Westdorp is al voor de tweede keer naar Gelderland omdat ze zonder zaten. 504 00:42:58,970 --> 00:43:02,300 Ze hebben het kleine kamertje van Westdorp geleend 505 00:43:02,300 --> 00:43:05,530 en Frans… Dat zijn de buren …die hebben hier geslapen. 506 00:43:05,530 --> 00:43:10,250 Ik mag daar altijd komen om warm water en om te koken. 507 00:43:10,250 --> 00:43:15,830 Dat zijn die mensen dus waar de Duitsers dus ingekwartierd zijn. 508 00:43:15,830 --> 00:43:19,500 Ze hebben kolen genoeg en ze zijn erg goed voor mij. 509 00:43:19,500 --> 00:43:22,879 Zo zie je dat God ons buitengewoon nabij is en als 510 00:43:22,880 --> 00:43:26,590 je in zo’n grote hongersnood nog elke keer kunt eten. 511 00:43:27,140 --> 00:43:31,980 Het is wel een onophoudelijk gebedel aan de deur om eten. 512 00:43:32,060 --> 00:43:40,030 En de trek naar het Noorden nam onrustbarend toe. Nu de kinderen. Henk is mijn trouwe kameraad. 513 00:43:40,030 --> 00:43:49,950 Hakt hout, zorgt voor de bonnen en raast op zijn zussen. Het is ook wel erg voor hem: weer een zus! 514 00:43:50,550 --> 00:43:58,380 Maar hij houdt vreselijk veel van haar. Hij is nog op zijn gewicht van deze zomer. Dus dat gaat wel. 515 00:43:58,380 --> 00:44:01,480 Sjaan ziet er best uit, haar voet is weer beter. 516 00:44:01,480 --> 00:44:06,930 Ze heeft veel pijn gehad en koorts, maar dat is gelukkig voorbij. Ze helpt me goed. 517 00:44:07,090 --> 00:44:12,420 Hetty is erg minnetjes. Ze heeft een ontsteking in haar hoofdje gehad en kon slecht eten. 518 00:44:12,420 --> 00:44:15,010 Nu knapt ze gelukkig weer op. 519 00:44:18,250 --> 00:44:25,100 Hetty gevraagd en Henk… Ja, er zijn wat dingetjes hier onleesbaar, dat is wat moeilijk. 520 00:44:25,400 --> 00:44:32,190 Sjanie wilt niet weg. Het ging er even over zie ik, dat ze dan naar de boeren zou kunnen. 521 00:44:32,190 --> 00:44:33,400 Maar Sjanie wil niet weg. 522 00:44:33,400 --> 00:44:38,020 Het zal een stuk verlichten voor mij, want Teunie, de hulp, is van de honger 523 00:44:38,020 --> 00:44:43,070 naar familie en kan daar vandaan dan af en toe ook iets naar haar moeder sturen. 524 00:44:43,070 --> 00:44:46,270 Zo zie je dat er heel wat komt kijken in Rotterdam. 525 00:44:46,270 --> 00:44:52,670 Hulp is er alleen maar voor eten en dat gaat niet. Het werk marcheert wel. 526 00:44:53,110 --> 00:44:54,503 Marjan ziet er ook best uit. 527 00:44:54,620 --> 00:44:59,180 Ze is zielsgelukkig met haar nieuwe zusje en smult zo van de witte boterhammen 528 00:44:59,180 --> 00:45:04,610 uit Zweden, dat ze liever 20 boterhammen zou eten dan dat jij thuiskwam, zegt ze. 529 00:45:04,610 --> 00:45:10,110 De anderen kozen onmiddellijk liever papa terug en geen 20 boterhammen. 530 00:45:10,690 --> 00:45:15,300 Nu onze kleine Wilhelmina Margriet. Leuk he? 531 00:45:15,300 --> 00:45:20,720 Ze is een maand te vroeg geboren en wilde de eerste weken niet drinken. Ze sliep alleen maar. 532 00:45:20,720 --> 00:45:27,560 Net als Hennie, weet je wel? Daardoor is ze wel achteruit gegaan. Nu begint ze pas te groeien. 533 00:45:27,950 --> 00:45:29,670 Ze is erg zoet en bijdehand. 534 00:45:29,670 --> 00:45:34,550 Ze ziet er best uit en dokter Jonksius van de Lange Geer gaat over haar. 535 00:45:34,630 --> 00:45:38,090 Door en door gezind is het en ze zal best groeien. 536 00:45:38,090 --> 00:45:42,700 Ik voed haar nu nog zelf, maar weet natuurlijk niet of het op den duur voldoende is. 537 00:45:42,700 --> 00:45:47,550 Ik krijg elke dag voor haar 1 liter pap, fijn he? Die heb ik nu zelf. 538 00:45:47,550 --> 00:45:52,690 Zo weet je precies de toestand bij ons. Ik hoop dat je dat geruststelt. 539 00:45:52,690 --> 00:46:01,150 God helpt ons steeds weer opnieuw. Op de RVS, je kantoor, zijn velen weg. Het werk marcheert slecht. 540 00:46:01,150 --> 00:46:08,320 Er komen wel eens meisjes van kantoor met een of ander. Pas nog witte bonen, ik neem alles. 541 00:46:08,320 --> 00:46:14,550 Ik krijg wel elke maand je salaris, 218,- gulden. Mooi he? Dus ik heb geen krimp. 542 00:46:14,550 --> 00:46:19,470 Nu schat, ik eindig met vele kussen van je liefhebbende vrouw en kinderen. 543 00:46:24,800 --> 00:46:30,380 Dan heb ik hier een belangrijke brief van 16 mei 1945. 544 00:46:30,380 --> 00:46:36,910 Lieve schat van ons, Vanmiddag om een uur je brief uit bevrijd Nederland ontvangen. 545 00:46:36,910 --> 00:46:43,050 Wat was ik daar blij mee! Je begrijpt mijn angst, lieve schat. Maar nu is dat Goddank voorbij. 546 00:46:43,050 --> 00:46:47,250 Oh papa, wat een zegen he dat je daar behouden door bent gekomen! 547 00:46:47,520 --> 00:46:49,320 Nu, we zien er allemaal best uit hoor. 548 00:46:49,320 --> 00:46:53,560 God heeft ons wonderlijk voor de honger bewaard, ook door al die bonkaarten. 549 00:46:53,560 --> 00:46:57,000 Nu is het net Sinterklaas, elke dag een verrassing. 550 00:46:57,000 --> 00:47:00,620 Toen we haast zonder eten kwamen, kwam dominee Wud en die 551 00:47:00,620 --> 00:47:03,790 zei dat Hetty elke dag mocht gaan eten bij dokter Leslie. 552 00:47:03,790 --> 00:47:05,500 En dat doet ze nu nog. 553 00:47:05,650 --> 00:47:10,020 Dokter Leslie heeft ook Sjanie meegenomen naar West-Maas en Henkje 554 00:47:10,020 --> 00:47:14,350 zit in Groningen in Nieuwe Pekela bij reuze, best lieve mensen. 555 00:47:14,540 --> 00:47:20,010 Van hem heb ik na de bevrijding nog geen bericht, maar er is daar niet gevochten of zoiets. 556 00:47:20,010 --> 00:47:24,280 En als er met hem iets gebeurd was, had ik dat wel van de politie gehoord. 557 00:47:25,530 --> 00:47:30,590 Miep en Mar maken het ook best. Het is een schatje papa, het lijkt op jou. 558 00:47:30,590 --> 00:47:33,900 Wat valt het wachten je nou moeilijk he, maar Henk, 559 00:47:33,900 --> 00:47:37,020 het is een groot voorrecht dat we zo gespaard zijn. 560 00:47:37,020 --> 00:47:42,640 Het is hier wel verschrikkelijk geweest. In de familie zijn geen hongerslachtoffers. 561 00:47:42,640 --> 00:47:47,890 Nu lieve papa, ik eindig hoor. Ik weet heus veel te vertellen en nog veel te schrijven. 562 00:47:47,890 --> 00:47:53,250 We verlangen zo erg naar je. Tot spoedig ziens, Je liefhebbende Mien. 563 00:47:53,250 --> 00:47:58,930 Dag schat, prettige Pinksteren hoor. Vele kussen, mama, dikke zoenen van ons allemaal. 564 00:47:58,930 --> 00:48:04,390 Wat ben ik blij dat ik niet meer hoef te schrijven naar een Gemeinschaftslager. 565 00:48:04,390 --> 00:48:17,500 Nou, dan is er nog een briefkaart van 2 juni Liefste papa, Eindelijk schrijf ik weer eens. 566 00:48:17,630 --> 00:48:22,580 Ik krijg elke dag post van je, maar ik ben zo dom om jou elke dag te verwachten. 567 00:48:23,230 --> 00:48:25,110 Het duurt nu ook zo erg lang, Henk. 568 00:48:25,110 --> 00:48:29,955 Er komen duizenden terug en dan denk je toch dat dat ene kleine ventje er toch wel bij zal zijn. 569 00:48:29,955 --> 00:48:36,290 Mijn vader was ook niet lang. Maar afijn, geniet maar van je rust en de natuur hoor. 570 00:48:36,290 --> 00:48:42,040 Als je thuiskomt, zal het druk genoeg voor je zijn. Wat hebben ze in Nunspeet van je voet gezegd? 571 00:48:44,140 --> 00:48:48,870 Van velen is er nog geen teken van leven. Wat zijn wij dan bevoorrecht. 572 00:48:48,870 --> 00:48:54,400 Er zijn ook veel doodsberichten: twee jongens van de Knaap van de Korte Dreef. 573 00:48:54,400 --> 00:48:59,750 Van de kinderen een dikke zoen en vele zoentjes van Mien. 574 00:49:05,710 --> 00:49:17,090 Brieven van moe aan pa. Pa was op 4 juni weer thuis. 575 00:49:19,170 --> 00:49:21,790 En voor zover ik me kan herinneren, kwam ik eind 576 00:49:21,790 --> 00:49:26,010 juni pas thuis met een vrachtwagen uit Nieuwe Pekela. 577 00:49:28,040 --> 00:49:33,890 Toen waren we weer bij elkaar. 578 00:49:33,890 --> 00:49:37,930 Maar wat me opvalt in deze brieven, die waarschuwing moet ik toch eigenlijk vooraf wel even 579 00:49:37,930 --> 00:49:44,750 geven, dat is dat mijn moeder het wel mooier, veel mooier voorstelt dan de werkelijkheid was. 580 00:49:44,750 --> 00:49:47,207 Ik kan me zelf dat ook nog herinneren. 581 00:49:47,207 --> 00:49:54,060 Maar ik weet ook dat mijn moeder niet alleen nogal eens overdreef, in haar verhalen sowieso, 582 00:49:54,060 --> 00:50:00,350 altijd al, maar in dit opzicht, naar mijn vader toe, heeft ze hem gerust willen stellen. 583 00:50:00,350 --> 00:50:04,820 Dat blijkt uit allerlei feitelijkheden die ze hier opnoemt. 584 00:50:04,820 --> 00:50:10,546 En een van de dingen waar ze echt heel erg overdrijft, en dat is voor 585 00:50:10,547 --> 00:50:13,840 mijn vader heel plezierig geweest, dat is de situatie van die baby. 586 00:50:13,840 --> 00:50:23,540 Want ik weet heel zeker dat ze met dat doodzieke kind, waar de huid losliet, in de sneeuw met een 587 00:50:23,540 --> 00:50:28,820 omslagdoek want er lag zoveel sneeuw dat de kinderwagen niet meer ging dat ze met dat kind aan de 588 00:50:28,820 --> 00:50:36,550 deur van een kinderarts, dokter Jongsius aan de Lange Geer aanklopte, en dat ze zei ‘Het kind is 589 00:50:36,550 --> 00:50:43,310 doodziek, u moet wat doen’, en dat die dokter zei ‘Mevrouw, die kinderen, die gaan allemaal dood. 590 00:50:43,310 --> 00:50:50,810 Ik kan niks voor u doen’. En toen zei mijn moeder tegen die dokter: ‘Maar deze niet!’. En 591 00:50:50,810 --> 00:50:57,070 toen is hij bereid geweest om in het Zuiderziekenhuis, waar hij niet meer mocht komen want 592 00:50:57,070 --> 00:51:03,490 het Zuiderziekenhuis was door Duitsers bezet om daar toch medicijnen te halen voor mijn zusje. 593 00:51:03,490 --> 00:51:05,730 En die heeft het overleeft. 594 00:51:06,610 --> 00:51:20,460 Dus ik weet zeker dat het heel ernstig was, maar dat staat niet in de brieven van mijn moeder. 595 00:51:20,460 --> 00:51:29,316 Ja dit zijn dus briefjes die ik schrijf aan mijn vader in Duitsland. Ja, dat wil je ook horen? 596 00:51:33,060 --> 00:51:38,980 2 maart ‘45 Lieve pa, Nog even een kort briefje van mij. 597 00:51:38,980 --> 00:51:42,140 We hebben uw brieven via meneer van Nes ontvangen. 598 00:51:42,260 --> 00:51:46,060 En ook een klein briefje van 11 februari, we waren er blij mee. 599 00:51:46,060 --> 00:51:51,800 Hetty en ik gaan met een groep van 65 kinderen naar Nieuwe Tongen. 600 00:51:51,840 --> 00:51:55,622 Dat is overigens niet gebeurd, ik ben naar Nieuwe Pekela geweest. 601 00:51:55,622 --> 00:52:02,630 Maar op Nieuwe Tongen woonde familie. Ze hebben ons geschreven. Ik weet niet zeker of we gaan. 602 00:52:03,560 --> 00:52:11,440 Henny gaat naar oom Gert en ik ga dan in Nieuwe Tongen naar de bakker Van Heesteren. 603 00:52:11,640 --> 00:52:13,870 Oom Cor zit nog steeds in Oudorp. 604 00:52:13,870 --> 00:52:20,110 Ik heb vanmorgen de slee uit elkaar gehaald en kapot gezaagd voor brandhout. 605 00:52:20,110 --> 00:52:25,920 Als Miepje haar handen wegsteekt, dan zeggen we: ‘Zo ver is je vader 606 00:52:25,920 --> 00:52:29,280 weg’. Ze kan al aardig lachen, ik kan er haast niet afblijven. 607 00:52:29,280 --> 00:52:36,960 Van het Zweedse Rode Kruis hebben we met z’n allen 6 broden en een 3/4 pot margarine gehad. 608 00:52:37,540 --> 00:52:43,530 2,5 pond gort en echt wittebrood met vooroorlogse margarine, wat was dat lekker. Heerlijk! 609 00:52:43,530 --> 00:52:50,440 Nou hebben we gehoord dat u het gelukkig ook goed heb. Meneer van Nes heeft ons goed ingelicht. 610 00:52:50,600 --> 00:52:56,060 Ik denk dat ik u niet terug herken met uw bolle hoofd. 611 00:52:56,560 --> 00:53:01,490 Moe laat intussen misschien de loods wel afbreken voor brandhout. 612 00:53:01,490 --> 00:53:07,430 We zullen de tuin omleggen en dat maar even uitstellen tot u weer terug bent. 613 00:53:07,670 --> 00:53:11,010 Meneer Adema heeft hem omgespit en een beetje toonbaar gemaakt. 614 00:53:11,010 --> 00:53:18,410 Meneer Hagen komt wat sla in mijn tuintje poten en wat spinazie, en radijs onder de drooglijnen. 615 00:53:18,930 --> 00:53:24,540 Ik heb zelf een brieven map gemaakt met postpapier, enveloppen, briefkaarten en postzegels. 616 00:53:24,540 --> 00:53:28,290 Ik ga maar weer eens eindigen, want ik krijg slaap en ik weet niet veel meer. 617 00:53:28,290 --> 00:53:32,020 Veel zoentjes van Henk en de meiden. Daaag, daaaag! 618 00:53:34,060 --> 00:53:46,820 Dat was 2 maart. En dan staat er nog wat onder: Lieve pa, mijn infectie-hiel is weer helemaal over. 619 00:53:46,870 --> 00:53:51,710 Ik ga misschien maandag naar school. We hebben nog maar een uur school. 620 00:53:52,230 --> 00:53:54,760 Nu zal ik maar eindigen, want ik weet niets meer.