1 00:00:57,880 --> 00:01:35,110 Ik eh… eh… zou u eens wat kunnen vertellen over hoe een eh… een dagorde d’r uit zag? 2 00:01:35,110 --> 00:01:39,430 En of dat jullie in de oorlog je strikt aan die dagorde konden houden? 3 00:01:39,430 --> 00:01:44,430 En of het silentium bij jullie ook in de dagorde nagang heeft ge…(…?) En wat is een silentium? 4 00:01:44,430 --> 00:01:47,000 Kunt u daar wat allemaal over vertellen? 5 00:01:47,000 --> 00:01:49,240 De dagorde. 6 00:01:49,240 --> 00:01:53,174 Nou, vroeger stonden we de allereerste tijd dat we in het 7 00:01:53,330 --> 00:01:57,910 klooster waren half vijf op, het is daarna vijf uur geworden. 8 00:01:57,910 --> 00:01:59,519 En in Venlo? 9 00:01:59,520 --> 00:02:01,920 En in Venlo ook hè. Dus. 10 00:02:02,300 --> 00:02:07,920 Dat bleef vijf uur, want, dan ging je daarna om half zes naar de kapel. 11 00:02:07,920 --> 00:02:13,200 Had je de lauden en had je meditatie en, daarna hadden we 12 00:02:13,200 --> 00:02:16,000 dus de eucharistieviering en dan gingen we pas ontbijten. 13 00:02:16,000 --> 00:02:22,930 En om acht uur was alles op de afdeling. Dus dat was mooi in elkaar gezet dus dat zat heel erg goed. 14 00:02:22,930 --> 00:02:27,300 Je had soms wel mensen die de misbeurt hadden, dus dat wilde zeggen die 15 00:02:27,300 --> 00:02:31,190 onder de mis op de afdeling waren want de afdeling kon je niet alleen laten. 16 00:02:31,280 --> 00:02:34,780 Nou dan hadden die naderhand eh… omdat we toch priesters 17 00:02:34,780 --> 00:02:36,768 genoeg hadden, hadden we daarna nog wel een eucharistieviering. 18 00:02:36,768 --> 00:02:40,090 Maar we hadden ook ’s morgens om zes uur een eucharistieviering. 19 00:02:40,090 --> 00:02:45,170 Ik weet nog wel dat ik nog wel eens een keer als ik in de wacht was, ook alles nog klaar moest 20 00:02:45,170 --> 00:02:51,062 zetten, dan kon de zuster gewoon… op tijd gewoon opstaan dan hoefde ze niet eerst op te staan. 21 00:02:51,062 --> 00:02:57,550 Nou dat eh… zodoende ben ik ook altijd nog mee kapelzuster geweest ook al, hoorde dat eigenlijk 22 00:02:57,550 --> 00:03:03,166 niet bij je vak maar je kon, ja je kon eigenlijk van alles in je, in je, je deed het maar hè. Dus. 23 00:03:03,480 --> 00:03:09,620 Maar dan ging je ’s morgens dus om acht uur naar de afdeling, en dan tot tien uur… 24 00:03:10,730 --> 00:03:14,640 en dan om tien uur kon je eventjes naar binnen toe om een kopje koffie te drinken 25 00:03:14,640 --> 00:03:17,685 of een kopje thee of een beker melk, dat lag d’r maar gewoon naar wat je nodig had. 26 00:03:17,950 --> 00:03:20,880 We hebben ook wel n’s gehad dat we echt niks meer hadden 27 00:03:20,880 --> 00:03:23,970 maar dat was oorlog toen hè dus dat scheelt ook wel. 28 00:03:24,520 --> 00:03:28,680 En dan om… hadden een voortafel en je had een natafel. 29 00:03:28,680 --> 00:03:36,460 Voortafel die was om twaalf uur, de andere tafel was om half één, en de andere die, kwam dan daarna 30 00:03:36,460 --> 00:03:42,250 dus dat was, ook voor de zusters van de operatiekamer en alles hè. Want toen ik op de urologie was 31 00:03:42,250 --> 00:03:44,530 ben ik heel vaak dat ik om half twaalf ben gaan 32 00:03:44,530 --> 00:03:47,570 eten omdat de verpleegster om twaalf uur moest eten. 33 00:03:47,570 --> 00:03:52,820 Ja, en dan kon ik niet meer daar nog naartoe want, dan stond toch weer om twee uur de polikliniek. 34 00:03:53,330 --> 00:03:58,330 Maar dat was, echt niet meer in de oorlog maar dat was dus een gewone dagorde. 35 00:03:58,330 --> 00:04:06,040 En ’s middags ja… ehm van één tot twee was het recreatie, en om twee uur 36 00:04:06,040 --> 00:04:11,420 ging je ofwel naar de kapel voor je eigen gewone gebeden hè, want die 37 00:04:11,420 --> 00:04:15,510 kon je tussendoor dan doen omdat dat apart was, gewetensonderzoek en zo. 38 00:04:15,510 --> 00:04:19,280 Daar was geen tijd voor bepaald maar wel dat je dat doen moest. 39 00:04:20,360 --> 00:04:24,620 En dan eh… ging je, de anderen gingen naar de afdelingen en dan werd je 40 00:04:24,620 --> 00:04:27,790 door de anderen weer afgelost die van de kapel terugkwamen en dan gingen wij. 41 00:04:27,790 --> 00:04:31,450 Dus zodoende waren altijd zusters op de afdeling, dat 42 00:04:31,450 --> 00:04:34,546 was heel gewoon vroeger omdat er zoveel zusters waren. 43 00:04:34,546 --> 00:04:38,770 Hè, en je had maar een stuk of vijf zes verpleegsters, dus die 44 00:04:38,770 --> 00:04:43,850 moesten ook eens af en toe samen koffie kunnen gaan drinken. 45 00:04:44,280 --> 00:04:53,110 En dan om, half zes, dan weet ik niet zeker of dat dat… half zes, hm… Ja, ik geloof dat we 46 00:04:53,110 --> 00:04:57,126 toen, nee dat durf… de vespers hadden we al geb… de vespers hadden we al gebeden en dan 47 00:04:57,126 --> 00:05:02,160 was het ’s avonds… dan ging je, o ja om zes uur aan tafel en dan om zeven uur rozenhoedje 48 00:05:02,160 --> 00:05:07,410 en eh… het avondgebed bidden eh… en dan om, nee we gingen om negen uur rozenhoedje bidden. 49 00:05:07,410 --> 00:05:11,880 Niet om zeven uur, om negen uur, half… ja. Negen uur. 50 00:05:11,880 --> 00:05:15,160 Want je had van acht tot negen recreatie en dan ging je rozenhoedje 51 00:05:15,160 --> 00:05:18,310 en avondgebed bidden, en dan ging je allemaal naar bed toe. 52 00:05:19,230 --> 00:05:23,110 Dan deed je niks meer hè. Want je moest er ’s morgens weer vroeg uit. 53 00:05:23,150 --> 00:05:26,900 En tijdens de oorlog werd deze dagorde eh… het bleef hetzelfde? 54 00:05:26,900 --> 00:05:28,730 Nou, zoveel mogelijk. 55 00:05:28,730 --> 00:05:31,790 Maar dat kon niet altijd want je had bijvoorbeeld midden 56 00:05:31,790 --> 00:05:34,370 in de nacht, had je bijvoorbeeld een bombardement. 57 00:05:35,030 --> 00:05:36,050 Of overdag. 58 00:05:36,050 --> 00:05:39,510 Kunt u nog eens opnieuw antwoorden, dat u zegt: eh… tijdens de 59 00:05:39,510 --> 00:05:45,149 oorlog, werd de dagorde zoveel, dat u begint met ‘tijdens de oorlog’…? 60 00:05:45,150 --> 00:05:47,500 Tijdens de oorlog was alles anders. 61 00:05:47,820 --> 00:05:53,720 Dus dan kon je, ja… je kon je gebeden gewoon doen als daar de tijd voor was. 62 00:05:53,720 --> 00:05:58,732 Maar als er een bombardement was of d’r was een razzia, zeker toen we in de 63 00:05:58,770 --> 00:06:03,790 kelder zaten, met zo’n driehonderd gewonden, was dat allemaal heel anders. 64 00:06:03,790 --> 00:06:10,510 Maar je paste jezelf wel aan. Dat was je eigen verantwoording als je bad of dat je niet bad. 65 00:06:10,790 --> 00:06:12,660 Want dat was je eigen verantwoording. 66 00:06:12,660 --> 00:06:15,690 Nou, je kon altijd wel een keer een tijd vinden om de 67 00:06:15,690 --> 00:06:18,690 vespers tussendoor te bidden, dat was iets van tien minuten. 68 00:06:18,690 --> 00:06:21,859 Dat kon je altijd wel, dan zei je tegen die ene zusters die bij je was: 69 00:06:21,860 --> 00:06:24,610 ik ga even op de trap zitten want de kapel daar konden we toch niet in. 70 00:06:24,870 --> 00:06:30,340 Dus gingen we op die trap zitten, die vluchttrappen. Dus daar zag je toch geen mens. 71 00:06:30,340 --> 00:06:31,720 En toen ging je op die trap zitten. 72 00:06:31,720 --> 00:06:35,620 Zo hebben wij ons eigen altijd zien te redden, ook met onze gebeden. 73 00:06:37,750 --> 00:06:44,018 En eh… bij de dagorde hoorde ook dat je een deel van de dag niet sprak met elkaar? 74 00:06:44,018 --> 00:06:47,630 Dat het silentium was en dat er tijdens de recreatie 75 00:06:47,630 --> 00:06:49,290 Nou je moest wel met elkaar praten. 76 00:06:49,290 --> 00:06:53,450 Kunt u dat uitleggen, hoe dat de eh… zo’n communiteit van 77 00:06:53,450 --> 00:06:57,290 ziekenhuiszusters, hoe dat die met het silentium omgingen? 78 00:06:57,290 --> 00:06:58,010 Kunt u daar iets over vertellen? 79 00:06:58,010 --> 00:07:03,690 Ja kijk, als het bijvoorbeeld ’s morgens vroeg was dan hield je vanzelf al silence 80 00:07:03,690 --> 00:07:09,610 want je weet we gaan nog naar de kerk, hè en… daarna had je dus… je moest toch met 81 00:07:09,610 --> 00:07:14,090 elkaar praten, want dat kon je niet als… je moest elkaar het werk uitleggen en 82 00:07:14,090 --> 00:07:18,180 dergelijke, maar tussendoor werd er verder ook niks aparts gesproken of een beetje 83 00:07:18,180 --> 00:07:22,182 gekheid gemaakt, dat zou je niet hebben… Dat kwam niet in je op om dat te doen. 84 00:07:22,183 --> 00:07:25,488 Dat ligt nu allemaal heel anders maar in die tijd helemaal niet. 85 00:07:25,488 --> 00:07:27,513 Want, daar had je ook geen tijd voor. 86 00:07:27,513 --> 00:07:31,640 En je vond het de gewoonste zaak van de wereld dat het silence was. 87 00:07:31,900 --> 00:07:36,570 Alleen met de mensen moest je wel praten. Hè, daar gold geen silence. 88 00:07:37,080 --> 00:07:39,582 Dat kon ook niet, want dan zouden die mensen zeggen van: 89 00:07:39,583 --> 00:07:41,730 wat een dooie dienders hebben we nou aan het bed staan. 90 00:07:41,730 --> 00:07:44,710 Want dan kon je ook niets tegen die mensen zeggen, dus je kwam op 91 00:07:44,710 --> 00:07:49,510 de kamer, en dan zei je: goedemorgen meneer of goeiemorgen mevrouw. 92 00:07:49,510 --> 00:07:52,900 Lekker geslapen? Nou ja… dan gaven hun antwoord of niet. 93 00:07:53,260 --> 00:07:59,273 Nou is Limburg, ik was toen in Limburg dus Limburg is erg… net als Brabant, gemoedelijk. 94 00:07:59,274 --> 00:08:04,230 Maar toen ik in Den Haag was, daar waren d’r mensen die niks tegen elkaar zeiden. 95 00:08:04,230 --> 00:08:10,160 Want dat zei ik tegen die hoofdzuster, ik zeg: lieve hemel, wat zijn die hier stijf. 96 00:08:10,160 --> 00:08:13,580 Dan zegt ze: daar moet je je niks van aantrekken want, dat is Den Haag. 97 00:08:13,580 --> 00:08:18,498 Ik zeg: die kennen elkaar niet eens, die zullen ook niet met elkaar zitten te praten. 98 00:08:18,880 --> 00:08:23,180 Ik zeg: nou dat vind ik toch wel erg, want ik ben een jaar in Den Haag geweest voor die kraam. 99 00:08:23,220 --> 00:08:30,650 Maar ja dan denk ik… Maar dat ligt dan niet in mij hè, ik ik, ik ben spontaan, of ik ben dat niet. 100 00:08:30,650 --> 00:08:39,143 Dat ligt eraan, hoe de patiënten zelf zijn. Als die niks willen zeggen, ja dan zeg ik niks. 101 00:08:39,143 --> 00:08:41,010 Ik zeg wel altijd netjes goeiemorgen en alles. 102 00:08:41,010 --> 00:08:46,100 Maar ze ontdooien vanzelf wel als je zelf echt goed voor die mensen bent. 103 00:08:46,100 --> 00:08:52,740 Maar dat, ja, die silence, daar kon je eigenlijk verder niks mee, want de halve tijd 104 00:08:52,740 --> 00:08:58,229 dan was er weer een, eh… twee, twee soms zeven, drie keer luchtalarm, op één dag. 105 00:08:58,230 --> 00:09:01,760 En dan moest je toch maar weer tegen elkaar zeggen: maar jij moet daar naartoe 106 00:09:01,760 --> 00:09:06,350 en daar naartoe… Maar dat was geen silence breken, want dat moest gewoon. 107 00:09:06,970 --> 00:09:11,830 Kijk als je nou zegt: ik ga nou een gezellig praatje met jou houden, dan is het wél silence breken. 108 00:09:11,830 --> 00:09:15,810 Maar dat was er niet want je had geen, daar had je trouwens ook geen tijd voor. 109 00:09:17,460 --> 00:09:22,470 Ehm… en vertelden andere zusters wel eens tegen u over hun angst of over hun zorgen? 110 00:09:22,470 --> 00:09:28,090 U zei dat u niet gauw bang was maar andere zusters wel. Eh, vertelden ze daar weleens wat over? 111 00:09:28,090 --> 00:09:28,350 Jawel, want, nou het was… 112 00:09:28,350 --> 00:09:30,640 En wanneer, kunt u daar wat over vertellen? 113 00:09:30,640 --> 00:09:35,350 Het was zo dat als er bijvoorbeeld een luchtalarm was, dan zeiden 114 00:09:35,350 --> 00:09:39,710 ze wel: we gaan mee met zuster Geertrude want die helpt ons wel. 115 00:09:39,710 --> 00:09:43,470 Maar dat waren meer de jongeren hè. Maar de anderen, die hielden zich allemaal best 116 00:09:43,470 --> 00:09:47,900 wel stoer die ouderen, want die wilden ook niet laten blijken dat ze bang waren. 117 00:09:48,930 --> 00:09:53,110 Dus het eh… dat was… nou werkelijk of je eigenlijk in 118 00:09:53,110 --> 00:09:56,490 één hele grote familie was die elkaar toch begrepen. 119 00:09:56,630 --> 00:09:58,090 Zo ging dat. 120 00:09:58,090 --> 00:10:02,790 Eh… of had u misschien ook, eh opdracht gekregen van 121 00:10:02,790 --> 00:10:04,410 de overste uit, om over die dingen niet te praten? 122 00:10:05,330 --> 00:10:06,050 Nee. 123 00:10:06,050 --> 00:10:08,790 Kunt u daar iets over vertellen? Of daar ooit… 124 00:10:08,790 --> 00:10:09,720 Nee daar… 125 00:10:09,720 --> 00:10:10,600 over gesproken is? 126 00:10:10,600 --> 00:10:13,730 Nou eh in het begin van de oorlog ja toen, toen toen 127 00:10:13,730 --> 00:10:16,740 toen wist je niet beter, je zat van alles te vertellen. 128 00:10:16,910 --> 00:10:22,300 Maar daarna was het voortaan zo gewoon dat je iedere keer, dan weer luchtalarm dan weer razzia, 129 00:10:22,300 --> 00:10:26,810 dan kwamen ze weer dat en dan weer dat, dus dan zeiden we: o God, daar begint het weer. 130 00:10:26,810 --> 00:10:27,310 Zoiets. 131 00:10:27,310 --> 00:10:31,530 Maar voor de verdere rest eh, je vond alles voortaan 132 00:10:31,530 --> 00:10:36,260 gewoon omdat het eigenlijk al de hele vijf jaar zo was. 133 00:10:36,410 --> 00:10:38,870 Van begin af aan hebben wij dit gehad. 134 00:10:40,190 --> 00:10:44,373 U zei zojuist dat, van verschillende keren dat er razzia’s werden gehouden. 135 00:10:44,373 --> 00:10:49,550 Zaten er in het eh… ziekenhuis onderduikers, kunt u daar wat over vertellen? 136 00:10:49,550 --> 00:10:52,720 We hadden twintig onderduikers ongeveer. 137 00:10:52,830 --> 00:11:01,790 En we hadden een in de kelder hadden wij… luiken en 138 00:11:01,790 --> 00:11:03,990 daar konden ze in, dat noemden wij de kruipruimte. 139 00:11:03,990 --> 00:11:08,690 Dan konden ze door het hele, onder het hele ruim… onder het hele huis doorkruipen. 140 00:11:08,930 --> 00:11:14,010 Maar op die luiken hadden wij, niet wij gedaan maar onze mensen van de 141 00:11:14,010 --> 00:11:18,950 technische dienst, allemaal stopcontacten op zitten of van die grote dingen. 142 00:11:19,570 --> 00:11:22,120 Dus ze wisten niet beter of het was van de elektriciteit. 143 00:11:22,120 --> 00:11:27,102 Die hebben nooit geweten dat daar nog twintig onderduikers waren. 144 00:11:27,102 --> 00:11:30,570 En daar heeft ook nooit iemand iets van verteld, tot op een gegeven 145 00:11:30,570 --> 00:11:35,920 moment ze de directeur op kwamen halen en toen had ik, kwamen wij 146 00:11:35,920 --> 00:11:39,830 tot de ontdekking dat er, er eentje was die met de Duitsers heulde. 147 00:11:39,830 --> 00:11:45,630 Die zat in het ketelhuis die man. En dat verhaal, dat kan ik heel goed vertellen. 148 00:11:45,630 --> 00:11:53,040 Het was, ik had net de wacht achter de rug en… één dag was ik er uit want wij waren veertien 149 00:11:53,040 --> 00:11:59,230 dagen in de wacht, veertien dagen eruit, dat was in die tijd dus, dat was óók alweer heel gewoon. 150 00:11:59,470 --> 00:12:03,440 En toen kwam ik ’s avonds in de recreatie en toen zei die overste: 151 00:12:03,440 --> 00:12:07,533 eh, je moet nou nog eventjes gaan rusten want jij hebt vannacht waken. 152 00:12:07,820 --> 00:12:10,577 Ik zei: waken? Ik kom er net uit moeder. 153 00:12:10,720 --> 00:12:15,450 En toen zegt ze: ja maar er is razzia, ze komen de directeur telkens ophalen, 154 00:12:15,450 --> 00:12:21,240 en dan kun jij tenminste zeggen dat je niet weet waar die is, want zuster Elies 155 00:12:21,240 --> 00:12:25,844 die zal, als jij haar waarschuwt, zeggen tegen de directeur, die weet waar 156 00:12:25,844 --> 00:12:30,930 hij zich dan ophoudt, dat hij weg moet gaan want dat ze razzia komen houden. 157 00:12:30,930 --> 00:12:35,280 Ik zeg: dan wil ik niet weten waar die directeur zit want veronderstel 158 00:12:35,320 --> 00:12:40,680 dat ze mij daar eens eventjes…voor zetten en ik het wel zeg. 159 00:12:40,680 --> 00:12:43,480 Nou, dat was afgesproken dus ik wist niks, ik zou alleen 160 00:12:43,480 --> 00:12:49,310 zuster Elies op de eerste klas opbellen, als eh… ze weer kwamen. 161 00:12:49,700 --> 00:12:53,902 Dus op een gegeven moment ’s avonds na acht uur ging de voordeurbel want dan was altijd 162 00:12:53,902 --> 00:12:59,600 al gesloten, en eh… toen belde ik eerst naar zuster Elies, ik zeg: ik denk dat ze er zijn. 163 00:12:59,600 --> 00:13:02,800 Dus ik naar de voordeur en stonden ze aan die deur te rammelen 164 00:13:02,800 --> 00:13:05,778 en toen zei ik: ik zeg God, kan het niet een beetje minder? 165 00:13:05,910 --> 00:13:09,960 Want dan ben ik brutaal, ik zeg: kan ’t niet een beetje minder? Ik kan niet zo hard lopen. 166 00:13:09,960 --> 00:13:14,830 Ik zeg: ik zit ook maar met een afdeling. Ja, maar we moeten de directeur hebben. 167 00:13:14,831 --> 00:13:19,293 Ik zeg: ja de directeur, die heb ik niet gezien. Zijn vrouw heeft gezegd dat hij hier in huis is. 168 00:13:19,294 --> 00:13:22,880 Ik zeg: dat kan best zijn meneer, gaat u maar kijken. Waren ze met z’n tweeën. 169 00:13:22,880 --> 00:13:29,694 En eh, toen zegt ie ehm: ja maar, waar is zijn kamer? Ik zeg: oh, kom maar mee. 170 00:13:30,570 --> 00:13:33,837 Daar is hij toch niet. En toen zeiden ze dan, dat ik het licht aan moest doen. 171 00:13:33,837 --> 00:13:38,750 Ik zeg: dat kan niet want hier is het niet verduisterd. Licht aan! Nou ik heb het gedaan. 172 00:13:39,760 --> 00:13:42,350 Toen zagen ze wel dat er geen directeur te vinden was. 173 00:13:42,350 --> 00:13:47,104 En toen zeiden ze tegen mij op een gegeven moment: zuster, mogen wij uw naam weten? 174 00:13:47,104 --> 00:13:51,620 Ik dacht nou moet ik voorzichtig zijn. Ik zei: ik heet zuster Maria Geertrude. 175 00:13:51,620 --> 00:13:54,440 Nee wij moeten uw wereldse naam weten. 176 00:13:54,440 --> 00:13:58,050 Ik dacht: ja, dan gaat de hele familie Van de Leur eraan, dat weet ik vooruit. 177 00:13:58,230 --> 00:14:00,220 Hè, als ik niks zeg dan gaan hun d’r naartoe. 178 00:14:00,220 --> 00:14:04,660 Dus ik zeg: nou, die heb ik bij mijn eeuwige gelofte, heb ik die wereldse 179 00:14:04,700 --> 00:14:08,570 naam afgelegd, en dat was een leugen uit bestwil want da’s niet waar. 180 00:14:08,570 --> 00:14:14,060 Ik zeg: dus daar praten wij verder hier niet meer over. Ja, toch moeten wij die weten. 181 00:14:14,060 --> 00:14:17,810 Ik zeg: nee dat hoeft helemaal niet, daar hebben jullie niks mee nodig. 182 00:14:18,160 --> 00:14:21,910 Nou, toen zeiden ze van eh: dan komen we straks wel terug. 183 00:14:21,910 --> 00:14:26,190 Die zijn drie keer teruggeweest en toen ging dat luchtalarm. 184 00:14:26,400 --> 00:14:29,584 En toen zie ik die directeur ineens in dat ziekenhuis rondlopen. 185 00:14:29,585 --> 00:14:34,640 Toen zei ik: man maak toch dat ge wegkomt. Ik zeg: ze zijn al drie keer hier geweest. 186 00:14:34,640 --> 00:14:40,260 Zei ie: die schijtluizen (ze lacht) durven nou hier ook niet te komen, want 187 00:14:40,510 --> 00:14:44,490 die zijn veel te bang dat ze de straat over moeten, dat ze zelf iets krijgen. 188 00:14:44,490 --> 00:14:47,420 Als het dadelijk weer vrijgegeven wordt, dan zie je me niet meer. 189 00:14:47,420 --> 00:14:51,920 Ik zeg: o dan is het goed, dus hij hielp gewoon mee waar ik… mensen wegbrengen naar 190 00:14:51,920 --> 00:14:55,930 beneden en toen ze weer naar boven moesten, was ie ineens verdwenen, ik zag hem niet meer. 191 00:14:55,930 --> 00:14:58,720 Hij was weer ondergedoken. Toen kwamen ze weer terug. 192 00:14:58,720 --> 00:15:02,000 En toen zeiden ze tegen mij: ja, wij weten waar de 193 00:15:02,000 --> 00:15:05,090 directeur geweest is, die is in het ketelhuis geweest. 194 00:15:05,091 --> 00:15:06,460 Ik zeg: maar dat kan best wel zijn. 195 00:15:06,460 --> 00:15:10,780 Hij gaat altijd overal kijken, want ik weet echt niet waar ik al die 196 00:15:10,780 --> 00:15:13,880 antwoorden altijd vandaan gehaald heb hoor want ze kwamen zomaar ineens. 197 00:15:13,880 --> 00:15:17,040 Ik zeg: ja dat weet ik… ik zeg: ik heb niet gekeken, ik heb alleen tegen 198 00:15:17,090 --> 00:15:20,858 hem gezegd: hij moest maken dat ie wegkwam want dat jullie geweest waren. 199 00:15:20,859 --> 00:15:23,946 Toen keken ze me heel verbaasd aan dat ik hun dat gewoon maar vertelde. 200 00:15:23,947 --> 00:15:27,709 En toen zeiden ze: nou maar wij weten waar hij geweest is. Ik zeg: nou ja, waar? In het ketelhuis. 201 00:15:28,470 --> 00:15:34,788 Ik zeg: o ja jong, moet je nogal een aardig stukje lopen ook nog. Nou hoe kunnen wij daar komen? 202 00:15:34,788 --> 00:15:36,990 En toen dacht ik: nou zal ik jullie hebben. 203 00:15:36,990 --> 00:15:41,550 Ik zeg: oh da’s helemaal niet zo moeilijk, je gaat hier de trap af, dan 204 00:15:41,550 --> 00:15:44,174 loop je hier door de gang langs de lijkenkapel, ik zei geen mortuarium, 205 00:15:44,175 --> 00:15:50,040 langs de lijkenkapel, dan ga je naar buiten dan is daar het ketelhuis. 206 00:15:50,930 --> 00:15:52,319 Kunnen we er niet anders komen. 207 00:15:52,319 --> 00:15:54,422 Ik zeg: ja over het Duitse kerkhof, want d’r lagen ook Duitsers begraven. 208 00:15:54,422 --> 00:15:58,540 Ik zeg: over het Duitse kerkhof. Ik zeg: dan moet je daar maar over. 209 00:15:58,540 --> 00:16:03,950 Ik zeg: als jullie niet door die gang willen, nou dat deden ze dan toch maar liever niet. 210 00:16:03,950 --> 00:16:07,890 Dan kwamen ze maar weer een keer terug, maar toen was het ’s morgens al half vijf. 211 00:16:08,330 --> 00:16:12,220 Ik denk ja, nou jullie komen niet meer terug want je durft zelf ook niet die straat over. 212 00:16:12,220 --> 00:16:18,570 En toen kwam om een uur of vijf ging de telefoon of mijn sein eigenlijk, eh 213 00:16:18,570 --> 00:16:22,218 Geertrude kun je even naar de afdeling kamer acht komen op de eerste klas. 214 00:16:22,219 --> 00:16:25,540 Ik zeg: oh da’s goed, dat doe ik wel. Want je had toch hoofdwacht. 215 00:16:25,540 --> 00:16:29,521 Dus ik ging daar naartoe en daar lag de directeur prinsheerlijk in bed. 216 00:16:29,522 --> 00:16:33,643 En toen zeg ik: lieve hemel ze zijn al drie keer geweest. 217 00:16:33,644 --> 00:16:36,535 Toen zegt ie eh, ja zegt ie: waar zijn ze nou? 218 00:16:36,536 --> 00:16:38,995 Ik zeg: ik heb ze angst aangejaagd, en toen vertelde ik hem dat. 219 00:16:38,995 --> 00:16:42,266 En toen zegt ie: ik ga d’r toch ook naartoe ik heb 220 00:16:42,266 --> 00:16:44,672 toch ook niks gedaan, ik sta op en ik ga er naartoe. 221 00:16:44,673 --> 00:16:49,100 Ik zeg: ja en uw vrouw dan, want die was op het eind van d’r, van d’r verwachting van een kind. 222 00:16:49,100 --> 00:16:51,890 En toen zegt ie: die zal ik wel geruststellen. 223 00:16:51,890 --> 00:16:57,450 Hij ging weg en hij is daar naartoe gegaan maar zijn oudste zoon, die was toen al veertien, 224 00:16:57,890 --> 00:17:03,418 die ging op de fiets achter hem aan want die dacht: ik wil weten wat er met vader gebeurt. 225 00:17:03,418 --> 00:17:07,750 En die heeft de hele dag rondom dat huis gefietst daar, maar ze 226 00:17:07,750 --> 00:17:10,710 hebben hem nooit iets gedaan en hem ’s avonds weer vrijgelaten. 227 00:17:10,710 --> 00:17:15,450 Gewoonweg omdat ze niks uit hem gedaan konden krijgen. 228 00:17:16,820 --> 00:17:20,840 En dat was de eerste keer voor een razzia, maar daarna kwamen 229 00:17:20,840 --> 00:17:23,900 ze voortaan omdat ze wisten dat wij onderduikers hadden. 230 00:17:24,740 --> 00:17:27,456 En toen lagen alle mensen al in de kelder. 231 00:17:27,456 --> 00:17:31,796 En dan hadden wij verlichting, van kerststallen, weet 232 00:17:31,797 --> 00:17:35,420 je wel oude kleine lampjes, als er een razzia was. 233 00:17:35,780 --> 00:17:39,071 En anders hadden we de gewone lampen aan maar toen was er weer razzia 234 00:17:39,072 --> 00:17:42,220 dus wij draaiden de grote lichten uit en dan gingen die kleine aan. 235 00:17:42,220 --> 00:17:44,840 Maar die hadden we nog niet aan en toen stonden ze daar 236 00:17:44,840 --> 00:17:48,160 boven al, en toen zeiden ze: ja, we gaan ook in die kelder. 237 00:17:48,160 --> 00:17:51,920 Toen riep ik naar Sjuulke Smeets: Sjuulke, doe de lampen eens aan. 238 00:17:51,920 --> 00:17:55,770 En die riep heel leuk terug: zuster ik kan het stopcontact niet vinden. 239 00:17:55,770 --> 00:17:59,050 Die was zestien jaar maar die had allebei d’r benen af. 240 00:17:59,050 --> 00:18:03,490 En toen zeg ik: ja Sjuul, kun je echt niet… moet ik naar beneden komen? 241 00:18:03,490 --> 00:18:07,680 Nee, doe maar niet want het is veel te donker. Nou, de mannen gingen weer weg. 242 00:18:07,680 --> 00:18:15,520 Zo hebben wij die mensen altijd een beetje voor de gek gehouden. Heel gewoon, met die razzia’s. 243 00:18:16,570 --> 00:18:20,110 En eh… daar zaten dus die eh, de onderduikers zaten in die kruipruimtes. 244 00:18:20,110 --> 00:18:20,350 Ja. 245 00:18:20,350 --> 00:18:29,050 Ehm… hoe gaf u het sein dat ze eh, kunt u daar iets over vertellen? Eh, zaten ze daar constant of… 246 00:18:29,050 --> 00:18:34,690 Nee, alleen als er een razzia was. En voor de verders hielpen ze gewoon met de mensen mee. 247 00:18:35,790 --> 00:18:39,170 Kunt u nog vertellen hoe zij te weten kwamen… 248 00:18:39,170 --> 00:18:43,400 Nou, zo gauw als er luchtalarm was, schoten hun al weg. 249 00:18:43,710 --> 00:18:50,900 Die waren dan zo d’r, de ene d’r uit, dat ene stuk… dat was, dat was zo groot geweest zo, 250 00:18:50,900 --> 00:18:55,820 en dan schoten ze er allemaal in en dan een van ons stopte dat ding er weer in en hun 251 00:18:55,820 --> 00:19:00,830 gingen dan een beetje verder doorkruipen want er was wel, ze hadden allemaal een lamp, zo’n 252 00:19:00,830 --> 00:19:04,817 zo’n knijplamp gehad of ze hadden allemaal een andere lamp, dat ze elkaar toch nog zagen. 253 00:19:04,818 --> 00:19:08,880 Maar ze gingen wel altijd tellen of ze wel met z’n twintigen waren. 254 00:19:08,980 --> 00:19:13,240 Dus, en da… zo gauw als dan… maar hun konden niet horen of het vrij was, 255 00:19:13,240 --> 00:19:16,940 maar dan gingen d’r aan twee kanten de luiken open, dan kregen ze licht. 256 00:19:16,940 --> 00:19:19,010 En dan kwamen ze er weer uit. 257 00:19:19,030 --> 00:19:24,340 En dan gingen ze weer gewoon heel vrolijk door met dingen, met de… mensen mee te helpen en 258 00:19:24,340 --> 00:19:29,580 eten rond te brengen want we zaten toen continu in de kelder, we konden niet meer naar boven. 259 00:19:29,580 --> 00:19:31,139 Vanaf wanneer zat u continu in de kelder? 260 00:19:31,840 --> 00:19:34,090 Dat was het laatste half jaar. 261 00:19:34,640 --> 00:19:36,970 Laatste half jaar hebben wij al die tijd dag en nacht 262 00:19:36,970 --> 00:19:39,890 in de kelder… want wij sliepen ook in de kelder hoor. 263 00:19:39,960 --> 00:19:42,920 Wij, wij zelf wij hadden wel een ligstoel we hadden geen bedden 264 00:19:42,920 --> 00:19:46,170 meer want die hadden de schoolzusters allemaal al ingenomen. 265 00:19:46,210 --> 00:19:49,330 Maar wij hadden dus in de appelenkelder waar toch geen appels waren 266 00:19:49,330 --> 00:19:53,119 al die ligstoelen van buiten, hadden wij daar neergezet en daar hadden 267 00:19:53,120 --> 00:19:56,520 we zo’n soort stretcher overheen en dan sliepen we in de kelder. 268 00:19:56,520 --> 00:19:58,740 Maar we waren tegenwoordig allemaal aangekleed voortaan. 269 00:19:58,740 --> 00:20:02,180 Alleen de kap was af, want daar kon je niet makkelijk mee liggen. 270 00:20:02,180 --> 00:20:05,750 Je lag in je witte schort lag je daar bovenop dat bed. 271 00:20:06,580 --> 00:20:08,650 Dat was het laatste half jaar. 272 00:20:09,200 --> 00:20:15,430 En eh… er werkten in het ziekenhuis ook artsen, Nederlandse artsen, hoeveel waren dat er? 273 00:20:15,430 --> 00:20:23,140 Nou er was een chirurg, even kijken drie chirurgen en een internist, twee 274 00:20:23,140 --> 00:20:30,890 internisten, een cardioloog, een eh… kinderarts, nou ik denk een stuk of tien artsen. 275 00:20:31,340 --> 00:20:33,227 En eh, werd daar ook naar gezocht…(…?) 276 00:20:33,360 --> 00:20:34,200 Jazeker. Jazeker. 277 00:20:34,200 --> 00:20:36,170 Hoe ging dat? 278 00:20:36,170 --> 00:20:39,190 Maar dat was, was maar heel kort geweest. 279 00:20:39,190 --> 00:20:43,000 Die hebben dus, die doktoren eigenlijk wel met rust 280 00:20:43,000 --> 00:20:46,380 gelaten alleen de directeur dat was de kwaaie pier. 281 00:20:46,380 --> 00:20:50,690 Die wilden ze dan eigenlijk meenemen. Maar het is nooit gelukt. 282 00:20:51,010 --> 00:20:54,180 Gewoonweg omdat wij gewoon zeiden dat we niet wisten waar hij was. 283 00:20:55,440 --> 00:20:59,880 Ik wist het ook nooit want ik wilde het niet weten want die zuster Elies wist het wél. 284 00:20:59,880 --> 00:21:02,960 Maar ja, die zat boven dus die kon hem waarschuwen 285 00:21:02,960 --> 00:21:04,900 en dan kon ze ook zeggen dat ze niet wist waar ie was. 286 00:21:04,900 --> 00:21:06,709 Want hij zei natuurlijk niet waar hij naartoe ging. Dat was heel gewoon. 287 00:21:06,710 --> 00:21:19,682 Ehm... ik wil het met u gaan hebben over het eh, bombardement van eh het schoolhuis. 288 00:21:20,250 --> 00:21:22,300 Er zijn een aantal bombardementen geweest. 289 00:21:22,300 --> 00:21:22,662 Ja. 290 00:21:22,662 --> 00:21:30,200 Dat is een periode dan in eh, najaar ’44, dat er heel veel bombardementen achter elkaar zijn. 291 00:21:30,201 --> 00:21:38,590 Kunt u over die periode wat vertellen? 292 00:21:39,610 --> 00:21:45,500 Ja eh, wat eh, hoe was, kwam u weleens op straat in Venlo? 293 00:21:45,500 --> 00:21:46,520 Nee. 294 00:21:46,950 --> 00:21:51,410 Al die jaren niet? Dus u zag ook niet hoe Venlo erbij lag? 295 00:21:51,410 --> 00:21:52,600 Dat hebben we daarna gezien. 296 00:21:52,600 --> 00:21:53,810 Ja, maar tijdens de oorlog wist u dat niet? 297 00:21:53,810 --> 00:21:59,120 Tijdens de oorlog, ja, je zag vanuit het ziekenhuis, daar lag weer een huis in 298 00:21:59,120 --> 00:22:03,108 elkaar en daar dit of dat maar, het schoolhuis toen toen, toen zagen we het wel. 299 00:22:03,560 --> 00:22:04,370 Toen was, eh… 300 00:22:04,370 --> 00:22:08,860 Boven bij ons op het dak, dat is zo dicht bij het schoolhuis, 301 00:22:08,860 --> 00:22:14,530 zaten d’r mensen met water omdat het schoolhuis in brand stond. 302 00:22:14,570 --> 00:22:17,500 En die moesten zorgen dat de kerk ook niet in brand vloog. 303 00:22:17,500 --> 00:22:20,960 Dus die hebben iedere keer met water daar gezeten en allemaal 304 00:22:20,960 --> 00:22:24,470 naar de kerk dat die kerktoren niet in de fik zou vliegen. 305 00:22:24,470 --> 00:22:26,070 Lag dat zo dicht bij elkaar? 306 00:22:26,070 --> 00:22:30,250 Ja, de schoolhuis, het schoolhuis en het ziekenhuis, die lagen 307 00:22:30,250 --> 00:22:33,150 heel dicht bij elkaar, naderhand zijn die ergens anders gekomen. 308 00:22:33,150 --> 00:22:36,370 En de kerk lag vlakbij het schoolhuis. 309 00:22:36,370 --> 00:22:39,490 Hoe heette die straat? Waar het ziekenhuis aan lag? 310 00:22:39,490 --> 00:22:43,180 Dat was de nee, nee dat is het niet, dat was de Hogeweg. 311 00:22:43,180 --> 00:22:49,590 Dat was eh, de Hogeweg die was… en daar lag ook het klooster van de paters Augustijnen. 312 00:22:49,780 --> 00:22:53,730 Dat was er ook allemaal in die tijd maar die zaten bij ons ook allemaal al ondergedoken. 313 00:22:54,060 --> 00:22:59,760 En ja, voor de verdere rest, met dat bombardement toen, dat was 314 00:23:00,400 --> 00:23:04,950 in de week van Sinterklaas, toen eh, was het schoolhuis getroffen. 315 00:23:04,950 --> 00:23:09,610 En van het weeshuis hadden wij, dus dat was iets verderop, hadden wij een 316 00:23:09,610 --> 00:23:13,920 paar maanden van te voren al mensen gekregen en ook weesjes, hè want die 317 00:23:13,920 --> 00:23:17,560 moesten ook ondergebracht worden, want die konden er ook niet meer bij. 318 00:23:17,560 --> 00:23:22,940 Kerkhof was ook gebombardeerd dus, alles wat nog dood ging werd bij ons in de tuin begraven. 319 00:23:23,460 --> 00:23:29,700 Hebben daar zo’n driehonderd mensen gehad die daar in de tuin begraven lagen, en die vijf zusters 320 00:23:29,700 --> 00:23:35,960 die ze onder het puin vandaan hebben kunnen halen, die hadden dan nog zo, een apart stuk. 321 00:23:36,410 --> 00:23:37,760 Die lagen daar apart. 322 00:23:37,760 --> 00:23:43,970 Maar toen is het schoolhuis is toen getroffen en toen hebben ze tot ’s nachts twaalf 323 00:23:43,970 --> 00:23:47,916 uur hulp horen roepen maar toen waren de mensen nog aan’t razzia houden, toen kwamen 324 00:23:47,916 --> 00:23:52,300 ze razzia houden, en toen moesten die mannen wel allemaal maken dat ze wegkwamen. 325 00:23:52,300 --> 00:23:57,720 Dus we hadden er vijf zusters onderuit en die waren dan al overleden, 326 00:23:57,720 --> 00:24:00,840 en de anderen die konden zelf nog komen, dus dat waren er een stuk of 327 00:24:00,840 --> 00:24:07,200 dertien, en daar lagen er nog een stuk of elf, lagen nog in de kelder. 328 00:24:07,200 --> 00:24:10,180 En die hebben tot na de oorlog daar gelegen. 329 00:24:10,180 --> 00:24:14,710 En dit was met, tegen Sinterklaas eind november, begin november zoiets. 330 00:24:14,710 --> 00:24:17,660 Dat deze mensen toen daar gelegen hebben, ze hebben tot 331 00:24:17,660 --> 00:24:21,190 twaalf uur hulp horen roepen maar niemand kon erbij. 332 00:24:22,540 --> 00:24:23,780 Niemand kon er nog bij. 333 00:24:23,780 --> 00:24:31,300 Dus die zijn eigenlijk… ook onder de puin doodgegaan want, die overste 334 00:24:31,300 --> 00:24:35,419 die daar zat, die zat zo en die had een steen hier in d’r hals. 335 00:24:35,420 --> 00:24:37,290 Maar die was nog helemaal gaaf verder. 336 00:24:37,320 --> 00:24:41,640 Maar dus die is haar nek natuurlijk gebroken of iets, want 337 00:24:41,640 --> 00:24:46,714 dat weten wij natuurlijk allemaal niet wat er toen gebeurd is. 338 00:24:46,715 --> 00:24:51,980 naderhand zijn die wel allemaal d’r uit gehaald en die zijn toen weer wél op het kerkhof 339 00:24:51,980 --> 00:24:56,840 begraven kunnen worden omdat toen er weer een plaats hersteld was, want dat bombardement 340 00:24:56,840 --> 00:25:03,370 om het kerkhof dat was ook verschrikkelijk d’r was haast geen een graf meer nog heel. 341 00:25:03,370 --> 00:25:05,429 En eh toen kwam die hele communiteit van het schoolhuis die kwam naar eh… 342 00:25:05,430 --> 00:25:07,920 Die kwamen naar ons toe ja. 343 00:25:07,920 --> 00:25:10,090 Kunt u daar wat over vertellen? Hoe dat ging 344 00:25:10,090 --> 00:25:13,650 Nou die kwamen, ja die kwamen heel angstig naar ons gelopen, 345 00:25:13,650 --> 00:25:16,780 sommigen hadden niet eens meer een kap of iets dergelijks op. 346 00:25:16,780 --> 00:25:20,820 Dus die hebben wij gewoon allemaal opgevangen maar die goeie mensen hadden geen bed. 347 00:25:21,050 --> 00:25:25,120 Dus, wij hebben ons bed afgestaan, voor hun. 348 00:25:25,360 --> 00:25:28,700 Want wij hadden allemaal natuurlijk medelijden met hun want die waren nou alles kwijt. 349 00:25:28,700 --> 00:25:33,700 En wij hadden nog wel wat maar dat heb… toen zijn wij gewoon allemaal in, die dan 350 00:25:33,700 --> 00:25:38,490 hun bed afgestaan want ik denk dat dat zo’n stuk of twaalf zusters nog waren. 351 00:25:38,490 --> 00:25:44,150 Die hebben dus een bed gehad en wij zijn dus in de appelenkelder gaan slapen en die zusters 352 00:25:44,150 --> 00:25:49,820 hebben zich prima aangepast dat moet ik echt zeggen, die gingen gewoon mee de zieken helpen. 353 00:25:50,030 --> 00:25:54,630 Waar, waar ze eigenlijk in het begin bang van waren, maar wij hebben ze dus wel op de 354 00:25:54,630 --> 00:26:01,060 kinderafdeling neergezet en op de elkaar afdelingen, waar dan in die kelder de mensen nog geholpen 355 00:26:01,060 --> 00:26:04,850 konden worden met eten geven en alles, maar sommigen die wilden echt ook mee de mensen wassen. 356 00:26:04,850 --> 00:26:11,080 En dat hebben we ze ook allemaal laten doen, als ze maar zichzelf goed voelden. 357 00:26:11,140 --> 00:26:15,110 Dus ze mochten ons zelf meehelpen, we hebben daar zangles gehad, want er 358 00:26:15,110 --> 00:26:18,598 was één zuster bij die kon ontzettend goed zingen, die gaf ook zangles. 359 00:26:19,070 --> 00:26:26,000 Dus wij hebben daar zangles gehad en dat… in de kerk, in de kelder, was de kapel ook voortaan. 360 00:26:26,000 --> 00:26:28,310 Ja, want wij konden in de kapel ook niet terecht. Want dat ging niet. 361 00:26:28,310 --> 00:26:35,690 Want daar konden we geen ene mens mee naartoe nemen. Dus in de kelder werd de mis gedaan. 362 00:26:35,690 --> 00:26:37,960 Wat was er met uw kapel aan de hand? 363 00:26:37,960 --> 00:26:44,230 Nou die was nog helemaal, ja toen was ie nog heel, maar daar konden wij met de mensen 364 00:26:44,230 --> 00:26:48,080 niet naartoe, dus dan zouden wij alleen een mis gehad hebben en dat wilden wij ook niet. 365 00:26:48,080 --> 00:26:50,650 Trouwens die paters waren veel banger als wij. 366 00:26:50,650 --> 00:26:53,960 D’r waren paters die met een helm op onder de bedden 367 00:26:53,960 --> 00:26:57,100 gingen liggen, als er bijvoorbeeld luchtalarm was. 368 00:26:57,930 --> 00:26:58,843 Dus. 369 00:26:58,843 --> 00:27:02,780 Dat was niet allemaal maar d’r waren verschillenden bij die 370 00:27:02,780 --> 00:27:05,520 dat echt, die hadden een helm op en die kropen onder een bed. 371 00:27:06,160 --> 00:27:09,640 En daar hebben wij wél om gelachen, omdat wij dat helemaal 372 00:27:09,640 --> 00:27:12,720 niet deden (ze lacht), want wij moesten wel doorrennen. 373 00:27:13,030 --> 00:27:16,590 Maar die, dat begrijp je gewoon niet, je begrijpt gewoon niet die dingen niet. 374 00:27:16,590 --> 00:27:19,940 Want toen wij in de kelder waren, de allereerste keer dat 375 00:27:19,940 --> 00:27:36,330 er echt niet uit kon, hadden ze van die [de telefoon gaat] 376 00:27:39,330 --> 00:27:43,410 Ehm, u vertelde net dat u vanaf eh, het laatste 377 00:27:43,410 --> 00:27:46,150 half jaar dat u in die kelder zat, hoe is dat gegaan? 378 00:27:46,150 --> 00:27:50,860 Kunt u wat vertellen over, hoe het ziekenhuis daarboven, voorheen 379 00:27:50,860 --> 00:27:54,300 functioneerde en waarom dat u op een gegeven moment naar de kelder toe moest? 380 00:27:54,300 --> 00:27:55,740 Omdat alles kapot ging. 381 00:27:55,810 --> 00:27:57,980 Kunt u daar wat meer over vertellen? 382 00:27:57,980 --> 00:28:01,930 Na één bombardement bijvoorbeeld dan hadden ze weer een of andere vleugel toch weer 383 00:28:01,930 --> 00:28:07,490 geraakt, ofwel met een granaat ofwel gewoon, dat er weer eens ene keer wat gebeurd was. 384 00:28:07,490 --> 00:28:11,020 Dus dat de directeur zei: wij blijven niet meer boven. 385 00:28:11,510 --> 00:28:15,010 En dan gingen we ook beneden, hadden we voortaan iets van de röntgenafdeling 386 00:28:15,010 --> 00:28:18,600 en we hadden ook een soort operatiekamer als er geopereerd moest 387 00:28:18,600 --> 00:28:22,410 worden, en we konden voor de bevallingen dan ook nog zoiets hebben. 388 00:28:22,450 --> 00:28:27,530 Maar eh, voor de verdere rest, we moesten wel proberen, want de keuken was wél 389 00:28:27,530 --> 00:28:32,150 boven, en de wasserij ook, dus dat er… maar d’r waren soms zusters die boven 390 00:28:32,150 --> 00:28:37,830 in de wasserij bezig waren, en dat zó een stuk, granaat door de hele wasserij 391 00:28:37,830 --> 00:28:42,940 heen vloog hè, en d’r is gelukkig nooit geen enkele zuster geraakt geweest. 392 00:28:43,780 --> 00:28:49,397 Hè, omdat het toch altijd eigenlijk best gevaarlijk was. Er is nooit iemand geraakt geweest. 393 00:28:49,398 --> 00:28:53,920 Alleen dus die zusters van het schoolhuis en het weeshuis, die hebben dan onder 394 00:28:53,920 --> 00:29:00,440 het puin gelegen maar wij, hadden dus wel de puin boven ons, maar we hadden 395 00:29:00,440 --> 00:29:04,160 Want naderhand eh ja, dat moet ik straks nog maar vertellen. 396 00:29:04,160 --> 00:29:06,970 Toen we dan in de kelder waren stonden er zo van die 397 00:29:06,970 --> 00:29:10,960 grote tonnen en daar moest dus, eh de urine en alles in. 398 00:29:10,960 --> 00:29:16,530 En op een gegeven moment toen zei een van de zusters, die hoofdzuster was, zegt ze tegen mij: 399 00:29:16,530 --> 00:29:20,430 Geertrude, zou jij dat ding naar boven durven brengen want wij durven geen van allen niet. 400 00:29:20,430 --> 00:29:24,102 Toen zei ik: nou ja als jullie hier onderaan die trap blijven bidden, 401 00:29:24,103 --> 00:29:27,112 ik zeg dan zal ik dat wel doen, ik zeg maar anders doe ik het niet. 402 00:29:27,112 --> 00:29:31,563 Toen ben ik naar boven gegaan en ik heb die ton leeggemaakt en ik heb hem helemaal schoongemaakt. 403 00:29:31,564 --> 00:29:33,765 En toen dacht ik, ja nou kan ik hier ook zelf wel 404 00:29:33,766 --> 00:29:37,200 naar het toilet gaan, ik was boven er was niks te doen. 405 00:29:37,620 --> 00:29:39,078 Dus, en toen zeiden ze naderhand: wat ben je toch lang weggebleven. 406 00:29:39,079 --> 00:29:45,180 Ik zeg: ja, ik zeg maar ik moest zelf ook nog en toen dacht ik nou dan blijf ik maar even boven. 407 00:29:45,210 --> 00:29:51,496 En, de volgende morgen, want er was in de tussentijd weer granaatvuur geweest, en de volgende 408 00:29:51,497 --> 00:29:56,950 morgen kom ik op diezelfde plek waar die toilet stond en daar was zo’n gat, net zoals dit hier. 409 00:29:57,490 --> 00:30:02,480 Was gewoon ingeslagen. En toen zeg ik: ik heb toch wel een goeie engelenbewaarder gehad. 410 00:30:02,910 --> 00:30:08,407 Ja eerlijk is eerlijk, hè want, en dan moest je toch maar weer naar boven met die 411 00:30:08,408 --> 00:30:11,480 spullen maar niemand durfde dat, en dan moest jij maar weer gaan dus ik heb altijd 412 00:30:11,480 --> 00:30:15,160 gezegd dat ik een goeie engelenbewaarder heb gehad, want anders had ik hier niet gezeten. 413 00:30:15,160 --> 00:30:18,990 Echt niet, dan was ik hier niet geweest. 414 00:30:18,990 --> 00:30:24,350 Ehm, die eh, u zei net dat er zo’n twaalf zusters van het 415 00:30:24,350 --> 00:30:29,350 schoolhuis overleefden en bij u naar het eh, in de kelder kwamen. 416 00:30:30,880 --> 00:30:33,740 Ehm… spraken die zusters, konden die met u of met anderen 417 00:30:33,740 --> 00:30:36,458 zusters ook met elkaar praten over wat ze meegemaakt hadden? 418 00:30:36,440 --> 00:30:39,820 Ja, ja dat was toen allemaal heel anders, toen is die hele silence… 419 00:30:39,820 --> 00:30:44,500 is toen opgeheven, als je de kans had om met elkaar te praten… 420 00:30:44,500 --> 00:30:44,984 Kunt u, kunt u nog een keer op nieuw beginnen. 421 00:30:44,985 --> 00:30:48,450 Kunt u nog een keer opnieuw beginnen uw antwoord want ik zat er nog doorheen. 422 00:30:48,450 --> 00:30:53,520 Eh, dat u opnieuw antwoordt over hoe dat was voor die zusters van 423 00:30:53,520 --> 00:30:56,830 het schoolhuis, die spanningen of ze daar over konden praten? 424 00:30:56,830 --> 00:31:03,230 Ja. Ze konden best over die spanningen praten omdat wij zo heel gewoon deden. 425 00:31:03,370 --> 00:31:07,150 Hè, en dan de ene kon het beter als de andere en de ene had 426 00:31:07,150 --> 00:31:11,481 meer huilbuien als de andere want, ze waren echt alles kwijt. 427 00:31:11,481 --> 00:31:15,410 Ze hadden niks meer. Dus dat moest dan wel van ons komen. 428 00:31:15,410 --> 00:31:20,100 Maar ik zei al, die hebben zich zo goed aangepast, dat ze zelf gewoon 429 00:31:20,100 --> 00:31:23,380 mee gingen helpen, ze gingen naar de wasserij maar ze kwamen ook de 430 00:31:23,380 --> 00:31:27,210 mensen helpen als er gegeten moest worden, ze ruimden alles mee op. 431 00:31:27,210 --> 00:31:30,820 Ze hadden wel een aparte tafel want wij hadden geen grote refter 432 00:31:30,820 --> 00:31:34,960 in de kelder, dus hun gingen eerst eten en dan gingen wij eten. 433 00:31:35,140 --> 00:31:39,500 Maar dat was allemaal zo, doordat ze toch de bon en alles hadden, kregen we dan 434 00:31:39,500 --> 00:31:43,750 wel, dat we toch nog wel wat te eten hadden, maar ’t was dan wel, voortaan, 435 00:31:43,750 --> 00:31:49,390 touwtjes bij elkaar knopen zei ik dan hè. Maar ik moet zeggen, ik heb eh, ik heb 436 00:31:49,390 --> 00:31:54,150 wel honger geleden, maar niet zo dat ik zou zeggen: kon mijn werk niet meer doen. 437 00:31:54,150 --> 00:31:56,220 En dat was met hun precies hetzelfde. 438 00:31:56,220 --> 00:32:00,930 Maar daar klaagde ook niemand over, ik heb nooit iemand horen klagen. Nooit. 439 00:32:00,930 --> 00:32:04,530 En zelfs toen ik een keer een boterham kreeg van een patiënt van de 440 00:32:04,530 --> 00:32:08,819 eerste klas, ja twee sneeën brood en met vlees erop, en toen zegt ze: 441 00:32:08,820 --> 00:32:13,330 zuster je moet... want je ziet er zo uit, moet je zelf even opeten. 442 00:32:13,330 --> 00:32:15,120 Ik denk: ja, morgen brengen. 443 00:32:15,120 --> 00:32:18,920 Ik nam hem mee naar de refter en ik heb hem in acht stukjes 444 00:32:18,920 --> 00:32:22,540 gesneden, dat we allemaal zo’n stukje hadden met vlees. 445 00:32:22,850 --> 00:32:26,360 Ja, ik denk ja, die kan ik niet alleen op gaan eten, doe ik nou nog niet. 446 00:32:26,360 --> 00:32:28,780 Als ik iets heb dan zal ik het met een ander delen. 447 00:32:28,780 --> 00:32:31,240 Want dan zeg ik altijd: ja jongens van mij, ik hoef niet 448 00:32:31,240 --> 00:32:35,480 altijd alleen alles te hebben, hè dus dat gebeurt dan ook niet. 449 00:32:35,570 --> 00:32:41,620 Maar dat was in die oorlog nog zo, dat je gewoon voor elkaar helemaal klaarstond. 450 00:32:41,620 --> 00:32:43,950 Ja, d’r waren ook weleens schermutselingen dat de ene 451 00:32:43,950 --> 00:32:46,710 zei: ja, moet ik dat nou weer doen, heb ik geen zin in. 452 00:32:46,710 --> 00:32:50,964 Maar, als ze dan zagen dat de anderen het ook deden dan ging dat gewoon toch door. 453 00:32:50,964 --> 00:32:54,670 Want ik kan me best wel indenken, heb ook wel eens ooit dan, moet ik nou alweer waken? 454 00:32:54,670 --> 00:32:58,040 Verdraaid, ik ben er net uit moet ik er alweer in, zoiets van die 455 00:32:58,040 --> 00:33:00,314 dingen maar dan denk je: ja, d’r zijn wel mensen die het erger hebben. 456 00:33:00,314 --> 00:33:01,800 Heb ik nu nog. 457 00:33:02,510 --> 00:33:09,800 Als ik, toen ik nou ziek was en… moest mijn ehm… [dotter?] Ging niet door. 458 00:33:09,930 --> 00:33:14,250 Maar die twee mannen die daar zaten waren mannen van een huisgezin. 459 00:33:14,300 --> 00:33:17,010 En toen kwam die dokter mij vertellen dat ie bij mij niet doorging. 460 00:33:17,010 --> 00:33:20,740 En toen zeg ik: fijn dan kunnen die twee mannen nog geholpen worden. 461 00:33:20,740 --> 00:33:24,600 En die werden wel geholpen maar die waren vanuit een huisgezin. 462 00:33:25,020 --> 00:33:27,689 En die hadden kinderen en die kinderen kwamen ’s avonds nog even 463 00:33:27,690 --> 00:33:30,630 op bezoek, en toen lag vader al… toen waren ze alweer geholpen. 464 00:33:30,630 --> 00:33:33,070 Dat kan ik dan heel gewoon vinden. 465 00:33:33,120 --> 00:33:35,650 Terwijl een ander zegt: ja, maar jij bent toch ook een gewone mens. 466 00:33:35,650 --> 00:33:38,140 Ik zeg: ja dat kan wel zijn, maar die mensen hebben het harder nodig. 467 00:33:38,140 --> 00:33:47,022 Ehm… kunt u, kunt u ons wat eh… vertellen van hoe dat dat leven in die kelders was? 468 00:33:47,023 --> 00:33:52,330 Hoe waren die kelders ingedeeld en hoe sliepen de mensen en waar waren die afdelingen? 469 00:33:52,330 --> 00:33:55,850 Was het… hoe was het… behelpen was het comfortabel? 470 00:33:55,850 --> 00:34:01,540 Was behelpen van hier tot ginder hoor. 471 00:34:01,840 --> 00:34:06,240 Want je moest met alles wat je had, moest je weer naar boven toe, want je 472 00:34:06,240 --> 00:34:09,970 had niks van water of iets dergelijks, je had alleen die waterbuizen van 473 00:34:09,970 --> 00:34:14,020 de verwarming en al… levensgevaarlijk hoor, die liepen boven over je heen. 474 00:34:14,020 --> 00:34:18,044 Was de kelder getroffen dan hadden we leven verbrand met kokend water. 475 00:34:18,044 --> 00:34:19,930 Maar dat is gelukkig niet gebeurd. 476 00:34:19,930 --> 00:34:23,955 Maar we moesten alles wel naar boven en je moest de gazen weer naar boven brengen. 477 00:34:23,956 --> 00:34:27,420 En alles van de operatiekamer en alles moest toch boven weer gespoeld. 478 00:34:28,060 --> 00:34:34,150 En dat was de eerste eh de begane grond, die was dan eigenlijk nog, het beste begaanbaar, 479 00:34:34,150 --> 00:34:37,800 alleen nog toen er die ene toilet daar weg was, toen durfden ze die gang niet meer in. 480 00:34:37,800 --> 00:34:41,630 Maar voor de verdere rest kon je best nog wel water… Maar we hadden 481 00:34:41,630 --> 00:34:44,858 ook niet altijd water, want we hadden buiten hadden we een pompje. 482 00:34:46,380 --> 00:34:50,930 En dus dat we nog eens konden pompen want, we hadden voor ons eigen hadden we die bakjes waar 483 00:34:50,930 --> 00:34:57,120 je dan water in haalde omdat je je kon wassen, zo’n soort bakken, hè, maar dan was… bewaarde 484 00:34:57,120 --> 00:35:03,950 je dat water tot de volgende dag, want als d’r geen water was kon je je ook niet wassen. 485 00:35:04,340 --> 00:35:07,473 Maar dan was er toch altijd nog: d’r is water, kom maar, en dan gooiden wij dat weg. 486 00:35:07,640 --> 00:35:11,140 Maar anders dan deden we het, met een doek over de bakken 487 00:35:11,140 --> 00:35:14,600 heen en dan ging je de volgende morgen je daar ook mee wassen. 488 00:35:14,680 --> 00:35:17,610 Dat, daar hebben we ons eigen echt mee moeten behelpen, 489 00:35:17,610 --> 00:35:22,130 maar voor de verdere rest, ja eten dat was… een Hongerwinter. 490 00:35:22,650 --> 00:35:28,120 Had iedereen. En als iedereen dat heeft, dan vind je dat gewoon. 491 00:35:28,670 --> 00:35:31,614 Maar als u nou bijvoorbeeld volop te eten had, en ik zat daar dan 492 00:35:31,615 --> 00:35:34,885 naar te kijken en ik krijg niks, ik denk dat ik dán jaloers zou zijn. 493 00:35:34,885 --> 00:35:36,323 Maar dat weet ik niet. 494 00:35:36,324 --> 00:35:42,228 Dat weet ik echt niet of ik zou zeggen: mag ik een stukje boterham van jou hebben, dat weet ik niet. 495 00:35:42,228 --> 00:35:47,210 Maar dat was wel zo dat we dan, we hadden dus allemaal van die hele 496 00:35:47,210 --> 00:35:50,140 lange gangen waar je doorliep want die liepen door het hele huis. 497 00:35:50,140 --> 00:35:54,940 Daar ga je een hoek om en daar was een hoek om, maar je kon elkaar wel verstaan, 498 00:35:55,070 --> 00:35:58,290 als er bijvoorbeeld een mis gezongen werd, dus dan kon iedereen het ook horen. 499 00:35:58,290 --> 00:36:06,409 Zo… was die kelder, zo ja, in een kelder zit je, en dan hoor je veel beter dan natuurlijk 500 00:36:06,410 --> 00:36:12,455 hè. Maar daar werd ook alles gedaan en, als de doktoren visite kwamen maken, nou dan moesten 501 00:36:12,455 --> 00:36:16,580 we zeggen dat de mensen stil moesten zijn want anders konden ze elkaar niet eens verstaan. 502 00:36:16,830 --> 00:36:21,690 Want zo’n herrie was het dan wel hè. Als de mensen eenmaal bezig waren. 503 00:36:21,690 --> 00:36:25,350 Je had er mensen tussen, die lagen zoiets ongeveer, 504 00:36:25,350 --> 00:36:27,750 moest je op je knieën gaan zitten om de mensen te helpen. 505 00:36:28,620 --> 00:36:31,260 En dat waren dus de mensen die wel weer op konden 506 00:36:31,260 --> 00:36:35,400 staan, dus die waren al van daar naar beneden verhuisd. 507 00:36:35,400 --> 00:36:39,890 En daarboven, op de tweede, daar lagen dan de andere mensen die 508 00:36:39,890 --> 00:36:44,010 echt nog geholpen moesten worden en veel wonden hadden en dergelijke. 509 00:36:44,010 --> 00:36:47,590 Want we kregen niet allemaal zomaar gewone operatiepatiënten binnen 510 00:36:47,590 --> 00:36:51,380 want het waren bijna allemaal mensen, die door een bombardement 511 00:36:51,380 --> 00:36:56,020 getroffen waren en, dan is het heel moeilijk om die te kunnen verzorgen. 512 00:36:56,860 --> 00:37:00,310 En de gaasjes die anders normaal weggegooid werden, die 513 00:37:00,310 --> 00:37:04,717 werden eerst heel goed gedesinfecteerd en dan nog uitgekookt. 514 00:37:04,717 --> 00:37:07,490 Dat we die weer voor de volgende patiënt want we hadden haast niks meer. 515 00:37:08,940 --> 00:37:14,950 Maar, daar is nooit een infectie of iets geweest, hè, dus dan is het toch nog wel goed steriel 516 00:37:14,950 --> 00:37:22,520 gemaakt, denk ik tenminste want we deden die zelf uitwassen, hè, en en, de zwachtels en alles. 517 00:37:22,590 --> 00:37:27,634 En d’r zaten er twee die zaten altijd zwachtels te rollen, maar dat moest dan heel strak, en als 518 00:37:27,634 --> 00:37:32,440 het niet goed was dan moesten ze het opnieuw doen (ze lacht). Maar dat leerden ze dan ook wel weer. 519 00:37:32,440 --> 00:37:37,450 En de meesten die dan naar huis toe gingen die waren dan ook echt weer goed genezen. 520 00:37:37,620 --> 00:37:41,240 Ook van al die wonden, maar d’r waren verschrikkelijk veel wonden bij hè. 521 00:37:41,240 --> 00:37:43,287 Lagen er ook Duitsers in die kelder… [Na overleg wordt besloten om 522 00:37:43,287 --> 00:37:44,070 het vervolg van het interview op een volgend bandje op te nemen]