1 00:00:09,190 --> 00:00:12,560 Het is vandaag woensdag 9 december 2009. 2 00:00:12,560 --> 00:00:16,620 Ik ben René Poels en ik heb een gesprek met Bets 3 00:00:17,020 --> 00:00:22,445 Küppers-Litjens, geboren op 13 september 1933 in Swolgen. 4 00:00:22,446 --> 00:00:30,320 U bent nu 76 jaar. U woonde tijdens de oorlog in buurtschap de Hulst in Swolgen. 5 00:00:30,650 --> 00:00:37,050 En jullie kregen een Joodse jongen in huis Tom Stein, de schuilnaam van Tom was Tom de Groot. 6 00:00:37,700 --> 00:00:40,919 Hoe oud was u toen de oorlog uitbrak? 7 00:00:40,920 --> 00:00:41,749 Ik was toen zeven jaar. 8 00:00:41,750 --> 00:00:49,740 Kunt u iets vertellen over uw familie, uw vader en moeder en het gezin. 9 00:00:49,740 --> 00:01:01,449 Vader en moeder. Ik had vier zusjes. Ja, ik was de jongste van de vijf. 10 00:01:01,450 --> 00:01:02,465 Wat deed uw vader? 11 00:01:02,465 --> 00:01:06,300 Vader had een boerderij. Hij was boer, op het platteland natuurlijk. 12 00:01:06,300 --> 00:01:06,890 Een gemengd bedrijf? 13 00:01:06,890 --> 00:01:08,480 Een gemengd bedrijf. 14 00:01:08,480 --> 00:01:11,740 Jullie woonden een beetje buiten het dorp. 15 00:01:11,740 --> 00:01:25,010 We woonden inderdaad een beetje buiten het dorp. Dat was natuurlijk wel gunstig in de oorlogstijd. 16 00:01:25,010 --> 00:01:26,070 Waren uw ouders, strenge ouders? 17 00:01:26,070 --> 00:01:28,640 Ja, nogal! Echt katholiek opgevoed. 18 00:01:28,640 --> 00:01:35,770 En daar moest je naar leven, hé. We gingen naar school in Tienray, bij de zusters. 19 00:01:35,770 --> 00:01:41,430 Gingen jullie elke dag te voet naar school? 20 00:01:41,430 --> 00:01:47,320 We gingen te voet naar school. De oudsten kregen later een fiets. En die mochten met de fiets gaan. 21 00:01:47,320 --> 00:01:50,540 En dat ging later naar de jongste over. 22 00:01:52,880 --> 00:02:00,280 De meisjes van Swolgen gingen in Tienray naar de meisjesschool en de jongens van Swolgen die gingen… 23 00:02:00,960 --> 00:02:03,490 De jongens van Tienray gingen in Swolgen naar school. 24 00:02:04,970 --> 00:02:15,905 Toen de oorlog uitbrak, u was toen zeven jaar en de jongste van een groot gezin. 25 00:02:15,905 --> 00:02:17,220 Merkte u daar iets van in het gezin.? 26 00:02:17,220 --> 00:02:17,584 Ja zeker. 27 00:02:17,584 --> 00:02:22,130 We zagen ’s morgens, we werden vroeg wakker gemaakt door vader, allemaal vliegentuigen over komen. 28 00:02:23,410 --> 00:02:28,210 Nou, wij vonden het prachtig. Een lucht vol vliegtuigen, natuurlijk. 29 00:02:28,210 --> 00:02:37,640 En later, om een uur of tien, toen hoorden we kanonschoten. Dat was een beetje akelig. 30 00:02:37,640 --> 00:02:41,422 En toen zei mijn moeder: “Meisjes, jullie moeten allemaal de beste kleedjes 31 00:02:41,422 --> 00:02:47,610 aantrekken, want het is oorlog.” Voor mij, ik wist niet wat oorlog was natuurlijk. 32 00:02:47,610 --> 00:02:52,420 Ja, wat doe je dan? We gingen onze beste kleren aantrekken. 33 00:02:52,420 --> 00:02:56,800 We zagen dat er spanning was in het gezin, maar we wisten niet waarom. 34 00:02:57,320 --> 00:02:59,720 Waarom de ’s zondagse kleren aan? 35 00:02:59,720 --> 00:03:04,890 Omdat ze bang waren dat we weg moesten, denk ik. Er was toch ergens een angst. 36 00:03:04,890 --> 00:03:07,190 En als jullie weggingen dan moest je netjes… 37 00:03:07,190 --> 00:03:08,200 Dan moesten we netjes gekleed zijn. Ja. 38 00:03:08,200 --> 00:03:13,210 Ik kan me niet herinneren dat er verder nog iets klaar gemaakt werd. 39 00:03:13,210 --> 00:03:15,230 Maar, jullie zijn niet weggegaan? 40 00:03:15,230 --> 00:03:16,529 Nee, we zijn niet weggegaan. 41 00:03:16,530 --> 00:03:17,660 Jullie konden blijven wonen? 42 00:03:17,660 --> 00:03:21,410 Ja we konden blijven wonen. 43 00:03:21,410 --> 00:03:28,730 En de oorlog vorderde en vorderde en ineens kregen jullie er een kind erbij. 44 00:03:28,730 --> 00:03:34,890 Ik kwam uit school, uit Tienray. Tegen de muur van het huis stond een bankje. 45 00:03:34,890 --> 00:03:41,456 Daar zat een jongen op. Ik dacht bij mezelf: goh, hoe kan dat nu! 46 00:03:41,457 --> 00:03:45,820 Het was een knappe jongen, ook dat nog. Ik ging naar binnen. 47 00:03:47,770 --> 00:03:51,530 “Wie is dat?” Toen zei mijn moeder: “Dat is een neefje van jullie. 48 00:03:51,530 --> 00:03:56,470 Uit Badhoevedorp.” Wij hadden hem nog nooit gezien. Voor ons was dat normaal. 49 00:03:56,470 --> 00:04:02,379 Hij kwam bij ons op vakantie. Ze zeiden nog dat die mensen niet genoeg te eten hadden. 50 00:04:02,380 --> 00:04:12,390 Dus die komt zolang hier op vakantie. En zo kwamen we daarmee in aanraking. 51 00:04:12,810 --> 00:04:18,630 Later dachten wij: wat blijft hij lang bij ons. Mijn oudere zusjes hebben het wellicht wel geweten. 52 00:04:18,630 --> 00:04:22,460 Maar ik wist van niets. Toen zei mijn moeder: “Zijn ouders, die zijn dood. 53 00:04:22,460 --> 00:04:29,450 Hij blijft voorlopig bij ons.” Verder kan ik vertellen… 54 00:04:31,870 --> 00:04:43,904 Hij was dus mijn neefje. Ik kan mij herinneren dat hij een zwarte tas bij zich had met kleren. 55 00:04:43,904 --> 00:04:46,890 Hij had maar heel weinig kleren. 56 00:04:47,140 --> 00:04:55,610 Dus toen hij een tijdje bij ons was, ging hij wel eens naar mensen toe, die wij niet kenden. 57 00:04:55,610 --> 00:05:00,220 Die kwamen hem dan ophalen. Dan nam hij die tas ook mee. Dat vonden we allemaal een beetje vreemd. 58 00:05:00,220 --> 00:05:02,750 Maar ik kon niet vertellen waarom. Neen. 59 00:05:02,750 --> 00:05:15,300 Het was ook zo dat hij…. Hij ging dus altijd met mijn vader naar het land, tamelijk vroeg. 60 00:05:15,300 --> 00:05:24,480 Hij stond altijd vroeg op. Maar dat zei mij toen eigenlijk niets. Dat moet ik echt zeggen, neen. 61 00:05:24,650 --> 00:05:25,560 Hoe oud was die jongen? 62 00:05:25,560 --> 00:05:35,200 Hij was toen 12 jaar. Ja, twee jaren ouder dan ik. Hij ging niet naar school. 63 00:05:35,200 --> 00:05:39,220 Hoefde niet naar school. Hij was al twaalf jaar en dan hoefde dat in die tijd niet. 64 00:05:40,880 --> 00:05:44,640 Hij hielp vader een beetje op het land en bij het vee een beetje. 65 00:05:45,040 --> 00:05:49,950 Ik kan me wel herinneren dat hij zich soms heel alleen voelde. 66 00:05:51,210 --> 00:05:57,880 Hij liep dan om het huis en ging hij ergens zitten. 67 00:05:58,260 --> 00:06:00,950 Ja, ik denk dat hij toen een beetje angstig is geweest. 68 00:06:00,950 --> 00:06:02,510 Ook, zal hij meer geweten hebben dan wij, denk ik. 69 00:06:02,510 --> 00:06:07,290 Was hij een plezierige jongen? 70 00:06:07,290 --> 00:06:16,210 Ja, maar wel een beetje vreemd voor ons. Tussen al die meisjes een jongen. 71 00:06:16,210 --> 00:06:17,804 Speelde hij ook met jullie? 72 00:06:17,804 --> 00:06:20,569 Hij speelde met ons. Hij had ook een paar vriendjes die bij ons mochten komen. 73 00:06:20,570 --> 00:06:27,960 Maar hij ging nooit ergens heen. Dat mocht denk ik niet. Neen. Dat kan ik mij herinneren, ja. 74 00:06:27,960 --> 00:06:29,940 En die vriendjes kwamen uit Swolgen? 75 00:06:29,940 --> 00:06:33,290 Ja, die vriendjes kwamen uit Swolgen. Ja. 76 00:06:33,290 --> 00:06:36,580 Als jullie destijds speelden, welke spelletjes deden jullie dan? 77 00:06:37,480 --> 00:06:43,420 Ja, wat deden we vroeger? Touwtje springen en zo. 78 00:06:44,270 --> 00:06:46,200 Daar kan ik mij eigenlijk heel weinig van herinneren. 79 00:06:46,200 --> 00:06:52,910 Weet u wie Tom bij jullie heeft gebracht? 80 00:06:52,910 --> 00:06:57,310 Hanna van de Voort. Dat heb ik later gehoord. Een mevrouw. 81 00:06:57,310 --> 00:07:02,670 En die kwam ook wel eens even praten met mijn ouders. Dat kan ik mij ook herinneren, ja. 82 00:07:02,670 --> 00:07:06,450 Later kregen wij de naam van Hanna van de Voort natuurlijk door. 83 00:07:06,450 --> 00:07:09,690 Maar toen in die tijd wist ik het niet. Er was ook een Nico bij. 84 00:07:09,690 --> 00:07:14,430 En diezelfde Nico was ook wel eens bij de buren. Die hadden ook een grote boerderij. 85 00:07:14,430 --> 00:07:20,600 Dat was Geurts, in die tijd. En daar was die Nico. Dat kan ik me nog herinneren, ja. 86 00:07:20,600 --> 00:07:25,690 Hadden ze bij de buren, in de boerderij van Geurts, ook Joodse kinderen in huis? 87 00:07:25,690 --> 00:07:35,900 Neen, maar die hadden wel evacués. Evacués en onderduikers. Ik kan me dat ook nog herinneren. 88 00:07:36,030 --> 00:07:41,309 Het is nu toch de tijd van Sinterklaas. En als kind geloofde ik eigenlijk niet meer in Sinterklaas. 89 00:07:41,310 --> 00:07:44,840 Maar ik vond het heel zielig dat Sinterklaas niet kwam. 90 00:07:44,840 --> 00:07:48,670 En mijn zusje, dat boven mij kwam, was ook nog thuis. 91 00:07:48,670 --> 00:07:52,270 Die anderen waren inmiddels al ergens gaan werken. 92 00:07:54,040 --> 00:08:01,540 Toen dacht ik: och, ik spaar een paar weken de snoepjes die ik krijg. 93 00:08:01,540 --> 00:08:05,086 En op Sinterklaasavond heb ik drie zakjes snoepjes op de vensterbank gelegd. Het was wel leuk, hoor. 94 00:08:05,086 --> 00:08:05,890 Ik deed het voor Tom. 95 00:08:05,890 --> 00:08:06,340 En die vond het ook leuk? 96 00:08:06,340 --> 00:08:08,500 Ja, die vond het ook leuk. 97 00:08:08,500 --> 00:08:10,240 Geloofde hij nog in Sinterklaas? 98 00:08:09,690 --> 00:08:23,910 Ik denk van niet. Het was gewoon een grapje. Hij bad gewoon met ons mee. 99 00:08:23,910 --> 00:08:25,979 Hij moest ’s avonds ook de rozenkrans bidden. Op zijn knieën. 100 00:08:25,980 --> 00:08:30,490 En dan bad hij, of deed alsof hij meedeed. Hij deed echt mee. 101 00:08:30,490 --> 00:08:38,130 Ik kan me niet herinneren dat hij mee naar de kerk ging. Neen. 102 00:08:38,390 --> 00:08:44,300 Achteraf heb ik gehoord, dat als hij wegging met die mevrouw, die hem kwam ophalen. 103 00:08:44,300 --> 00:08:48,630 Dan kwamen ze met een groepje bijeen, ergens op de Gun. 104 00:08:48,730 --> 00:08:54,670 Ik dacht bij Poels, dat ze daar een bijeenkomst hadden. 105 00:08:54,670 --> 00:08:56,120 Een Joodse bijeenkomst? 106 00:08:56,400 --> 00:09:01,330 Ja, een Joodse bijeenkomst. Dat heb ik achteraf begrepen. 107 00:09:01,330 --> 00:09:06,670 In de oorlog hebt u nooit geweten dat Tom een Joods kind was? 108 00:09:06,670 --> 00:09:12,790 Neen. Ik heb ook niet geweten dat Joden vervolgd werden. Dat wist ik niet. 109 00:09:13,420 --> 00:09:14,739 Dat werd ook niet verteld. 110 00:09:14,740 --> 00:09:20,380 En je ouders spraken er ook niet over? 111 00:09:20,380 --> 00:09:25,790 Die vertelden er helemaal niets over. Ik geloof niet dat mijn moeder daar zo blij mee was. 112 00:09:25,840 --> 00:09:29,890 Neen, dat kan ik mij nog herinneren. Die was toch wel een beetje streng. 113 00:09:32,790 --> 00:09:36,220 Hoe bedoelt u, niet blij mee was? 114 00:09:36,220 --> 00:09:42,620 Ze zei wel eens: “Och waarom loopt hij hier zoveel rond. Wat heeft hij toch”. En zoiets! 115 00:09:42,620 --> 00:09:45,070 Ze begreep hem waarschijnlijk niet goed. Neen. 116 00:09:45,070 --> 00:09:46,090 Of was ze een beetje bang? 117 00:09:46,090 --> 00:09:53,640 Ik denk het. Achteraf, denk ik het wel. Ja, ik heb dat nooit gemerkt, dat niet. 118 00:09:53,640 --> 00:09:56,390 Ze liepen wel een risico, uw ouders? 119 00:09:57,270 --> 00:10:09,480 Ja, ze hebben een risico gelopen. En ook mijn oudste zusje. Zij ging wel eens met Tom weg. 120 00:10:10,540 --> 00:10:15,620 Die tas ging dan ook mee. En dan bleef hij enkele dagen weg. 121 00:10:15,620 --> 00:10:20,770 Achteraf hoorde ik dat hij moest onderduiken, want er was een berichtje over gekomen. 122 00:10:20,770 --> 00:10:23,260 Dat kan ik mij nog wel herinneren. 123 00:10:24,440 --> 00:10:26,450 Gingen ze dan naar een andere familie? 124 00:10:26,450 --> 00:10:31,380 Nou, dan gingen ze waarschijnlijk naar een bos bij ons in de buurt. 125 00:10:31,380 --> 00:10:34,480 Daar hadden ze een onderkomen gemaakt voor onderduikers. 126 00:10:34,480 --> 00:10:41,320 Daar waren er meer, ook uit Swolgen en die namen hem dan op en daar bleef hij dan een paar dagen. 127 00:10:41,320 --> 00:10:41,500 Een schuilhut? 128 00:10:41,500 --> 00:10:43,580 Een schuilhut. Ja. 129 00:10:44,740 --> 00:10:47,960 Weet u of hij nog broertjes en zusjes had? 130 00:10:47,960 --> 00:10:54,450 Hij had in die tijd, dat weet ik heel zeker, nog een broertje. Die was in Nijmegen. 131 00:10:56,620 --> 00:11:01,870 Ik dacht toen dat hij daar heen ging. Als ze hem kwamen ophalen. 132 00:11:01,870 --> 00:11:05,780 En dat broertje is ook een keer bij ons geweest. Daar heb ik nog een foto van. 133 00:11:05,780 --> 00:11:15,390 Hij is ook na de oorlog nog terug gekomen. Hij had nog een broer, maar ik weet niet waar die was. 134 00:11:15,530 --> 00:11:17,270 Weet je of zijn haren geverfd waren? 135 00:11:17,270 --> 00:11:24,370 Neen, die waren niet geverfd. Hij was echt, achteraf gezien, een Joden kind. 136 00:11:25,480 --> 00:11:26,020 Zwarte haren? 137 00:11:26,020 --> 00:11:34,939 zwarte haren. Mooi gezicht. Ik vond het echt een mooie jongen, toen in die tijd. 138 00:11:34,940 --> 00:11:36,460 Hij hoorde volledig bij jullie familie? 139 00:11:37,250 --> 00:11:38,670 Hij hoorde er gewoon bij. 140 00:11:38,670 --> 00:11:44,670 Ik kan verder niet zeggen dat er iets bijzonders was, dat hij weg moest of zoiets. 141 00:11:44,670 --> 00:11:51,120 Als er familie kwam al helemaal niet. 142 00:11:51,120 --> 00:11:58,450 We hebben zelfs in die tijd, toen de Duitsers zich terugtrokken, inkwartiering gehad. 143 00:11:58,450 --> 00:12:03,140 Wij hadden een vrij grote schuur. Daar hebben ze een keuken in gemaakt. 144 00:12:03,140 --> 00:12:06,470 En vandaar uit, en dat kan ik mij nog heel goed herinneren, 145 00:12:06,470 --> 00:12:08,720 werden er allemaal pakketjes gemaakt voor het front. 146 00:12:08,720 --> 00:12:19,120 En wij als kleine meisjes, en Tom ook, mochten in het begin mee helpen. 147 00:12:19,120 --> 00:12:22,920 Ze hadden van die plakken honing en daar werden allemaal brokjes vanaf gesneden. 148 00:12:22,920 --> 00:12:27,760 En de restjes kregen wij dan. Dat was lekker. Wij hebben eigenlijk geen honger geleden. 149 00:12:27,760 --> 00:12:32,060 Helemaal niet. Nee. 150 00:12:32,060 --> 00:12:36,560 Maar bij die inkwartiering, dat was op z’n laatst hè, toen zei 151 00:12:36,560 --> 00:12:43,080 een van die bazen die daarbij waren, “Dat is jouw broertje niet. 152 00:12:43,850 --> 00:12:50,100 Zeg tegen je ouders dat hij weg moet.” Dat heeft hij mij toen gezegd. Ik heb het mijn moeder gezegd. 153 00:12:50,100 --> 00:12:52,920 En toen is Tom ook heel lang weggeweest. 154 00:12:52,970 --> 00:12:57,870 Ja, ik kan mij dat herinneren. Ik wist toen niet waarom. 155 00:12:57,870 --> 00:13:04,460 Maar hij is toen lang weg geweest.Het was een van die Duitsers die dat toen heeft gezegd. 156 00:13:04,460 --> 00:13:05,980 Dat was een Duitser? 157 00:13:05,980 --> 00:13:08,970 Dat was een Duitser. Een van die bazen. Ja. 158 00:13:09,220 --> 00:13:10,970 Dus je kunt niet zeggen dat ze allemaal slecht zijn geweest. 159 00:13:10,970 --> 00:13:12,870 Een Duitser met een goed hart? 160 00:13:12,870 --> 00:13:16,090 Dat vermoed ik wel. Ja. Ja. 161 00:13:16,090 --> 00:13:23,040 Waar we vroeger wel bang voor waren, was een familie uit Swolgen –ik kan de naam niet 162 00:13:23,040 --> 00:13:30,170 noemen- die af en toe bij ons kwamen langslopen en die vroegen ook wel eens om groenten. 163 00:13:30,170 --> 00:13:37,420 Wij hadden een grote boomgaard met fruit. En dan gaf mijn vader royaal. Dat kan ik mij herinneren. 164 00:13:37,420 --> 00:13:44,440 Achteraf hebben ze gezegd dat dit mensen waren die de Joden verraadden. 165 00:13:44,440 --> 00:13:46,330 O ja? 166 00:13:46,780 --> 00:13:50,110 Dat is niet gebeurd dus. Gelukkig, gelukkig. 167 00:13:50,110 --> 00:13:54,630 Op het einde van de oorlog zijn er Duitsers bij jullie ingekwartierd geweest. 168 00:13:54,630 --> 00:13:57,220 Wat kun je daarvan herinneren. 169 00:13:57,420 --> 00:14:04,230 Ik kan mij herinneren dat ze daar een keuken hadden. Dat ze het eten klaar maakten voor het front. 170 00:14:05,420 --> 00:14:08,100 En in die tijd waren er ook razzia’s. 171 00:14:08,100 --> 00:14:12,610 Dat ze de mannen allemaal ophaalden om in Duitsland te gaan werken. 172 00:14:12,650 --> 00:14:17,990 Tijdens de inkwartiering kwamen ze ook bij ons binnen om vader op te halen. Dat was verschrikkelijk. 173 00:14:17,990 --> 00:14:22,500 Wij waren allemaal meisjes. We hebben staan huilen als kinderen. 174 00:14:22,500 --> 00:14:35,803 En toen zei een van die bazen: “Ik ga erheen en kijken wat ik kan doen”. Toen is hij naar de 175 00:14:36,040 --> 00:14:43,670 rij mannen gegaan die al over de grote weg liepen en heeft hij mijn vader uit de rij gehaald. 176 00:14:43,670 --> 00:14:47,639 Hij zei: “Die hoort bij zijn vrouw en kinderen thuis.” En bij 177 00:14:47,640 --> 00:14:52,920 de grote groep militairen, die in die tijd in ons thuis waren. 178 00:14:52,920 --> 00:14:57,700 Dat is prachtig. Dat kan ik mij nog herinneren. 179 00:15:00,810 --> 00:15:04,200 De Duitsers die bij jullie ingekwartierd waren, was dat een grote groep? 180 00:15:04,800 --> 00:15:12,080 Die waren met een hele grote groep. Ja. In de periode dat ze zich terugtrokken. 181 00:15:12,080 --> 00:15:17,880 Die waren ook angstig. En daarom kan ik ook zeggen dat ze niet allemaal slecht waren, hoor. 182 00:15:17,880 --> 00:15:21,500 Ik kan mij herinneren dat in Horst een groot bombardement was geweest. 183 00:15:23,640 --> 00:15:26,880 Een van mijn zusjes was in die tijd in Horst bij een familie. 184 00:15:27,170 --> 00:15:32,990 Ik weet niet meer waarom, maar ze was er in die tijd, denk om te helpen of zo. 185 00:15:34,350 --> 00:15:38,180 Toen zei een van die jongens, een gewone militair. 186 00:15:38,180 --> 00:15:43,920 Hij kleedde zich om in burger en wilde met onze pony en een kleine wagen naar Horst rijden. 187 00:15:43,920 --> 00:15:46,220 Dat kan ik mij nog goed herinneren. 188 00:15:46,220 --> 00:15:50,520 Hij zei; “Die ga ik halen in Horst”. Mijn vader vond dat natuurlijk niet goed. 189 00:15:51,120 --> 00:15:56,690 “Ik ga naar Horst toe en ga ze zelf halen, ze hoort hier thuis.”, zei hij. Dat heeft hij gedaan. 190 00:15:56,690 --> 00:15:57,110 Een Duitse soldaat? 191 00:15:57,110 --> 00:15:59,750 Een militair. Een gewone soldaat. 192 00:15:59,750 --> 00:16:03,350 Want die zeiden ook: “Luister, het is niet onze wil, wij 193 00:16:03,350 --> 00:16:07,590 moeten”. Ik kan niet zeggen dat ze allemaal slecht waren, hoor. 194 00:16:07,590 --> 00:16:08,360 Echt niet. 195 00:16:08,360 --> 00:16:11,920 Die Duitsers mochten ook wel eens op weekendverlof? 196 00:16:12,430 --> 00:16:19,340 Ja, die mochten ook op weekendverlof. Er waren er die van het front kwamen bij ons in de buurt. 197 00:16:19,340 --> 00:16:25,759 Dan mochten ze zich wassen en schone spullen aantrekken. Dan mochten ze een weekend naar huis toe. 198 00:16:25,759 --> 00:16:30,570 Maar toen in een weekend werden ze toch opgeroepen om terug te gaan naar het front in Castenray. 199 00:16:30,570 --> 00:16:32,670 Daar werd toen ontzettend gevochten. 200 00:16:32,670 --> 00:16:36,115 Ik kan mij nog herinneren dat daags daarna er in 201 00:16:36,115 --> 00:16:40,970 de ochtend naast de schuur iets onder een laken lag. 202 00:16:40,970 --> 00:16:42,935 Dat moeten dode soldaten zijn geweest. 203 00:16:43,000 --> 00:16:49,610 Het waren twee van die jongens die ’s avonds daarvoor nog bij ons waren geweest. 204 00:16:49,610 --> 00:16:50,800 Doodgeschoten in Castenray. 205 00:16:50,800 --> 00:16:51,480 Doodgeschoten, ja. 206 00:16:51,480 --> 00:16:55,120 Ze hebben ze mee terug genomen naar de boerderij? 207 00:16:55,120 --> 00:16:55,270 Ja. 208 00:16:55,270 --> 00:16:59,350 En Tom, waar was die de hele tijd? 209 00:16:59,350 --> 00:17:03,580 De laatste periode was hij ondergedoken. 210 00:17:04,210 --> 00:17:05,850 Weet U ook waar? 211 00:17:05,880 --> 00:17:09,036 Dat weet ik niet meer. Neen. Hij is wel weer terug gekomen. 212 00:17:09,036 --> 00:17:14,790 Want hij heeft de bevrijding bij ons in huis meegemaakt. Dat wel, ja. We zaten in de kelder. 213 00:17:15,350 --> 00:17:19,784 We hoorden mensen om de kelder heen lopen. We wisten eigenlijk helemaal niet wat het was. 214 00:17:19,784 --> 00:17:22,810 En toen gingen wij naar boven; het was een diepe kelder. 215 00:17:22,810 --> 00:17:29,310 En toen we boven kwamen stonden daar Canadezen en anderen. 216 00:17:29,310 --> 00:17:33,180 Ik kan mij ook herinneren dat we ontzettend veel snoep hebben gehad. 217 00:17:33,180 --> 00:17:34,330 En Tom ook. 218 00:17:34,330 --> 00:17:40,170 Ja, Tom ook. Daarna is hij eigenlijk ook niet meer zo lang bij ons geweest. 219 00:17:40,250 --> 00:17:43,030 Toen is hij teruggegaan naar Tienray en van daaruit verder terug naar huis. 220 00:17:43,030 --> 00:17:44,736 Wat zei uw vader? 221 00:17:44,736 --> 00:18:01,452 De oorlog is voorbij. Ja, dat was een rare ervaring. Ja. Onwezenlijk, ja. Wat wisten wij? 222 00:18:01,452 --> 00:18:03,489 Toen waren we ontzettend blij, kan ik me herinneren. 223 00:18:03,490 --> 00:18:07,725 Men zei toen wel eens; we moesten bonnetjes sparen voor 224 00:18:07,725 --> 00:18:11,536 het een en ander, hé. Maar dat hoeft allemaal niet meer. 225 00:18:11,933 --> 00:18:13,140 We kunnen weer alles kopen. 226 00:18:13,140 --> 00:18:15,920 Iedereen was weer vrij. 227 00:18:15,920 --> 00:18:29,700 Ja, dat vrije gevoel kwam toch naar boven. Ja, dit zijn de herinneringen van de oorlog. Ja. 228 00:18:29,700 --> 00:18:41,766 We hebben ook angstige dagen meegemaakt. Met granaten en alles. 229 00:18:41,930 --> 00:18:43,650 En ik weet nog dat we vroeger met z’n allen. 230 00:18:43,650 --> 00:18:52,890 In die oude woningen had je van die schoorsteenmantels, die stevig gebouwd waren. 231 00:18:52,890 --> 00:18:56,920 Daar stonden we dan allemaal met de armen over elkaar te wachten: wat gaat er gebeuren. 232 00:18:56,950 --> 00:18:58,592 Wat is er toen gebeurd? 233 00:18:58,650 --> 00:19:05,060 Er is toen een granaat boven op zolder terecht gekomen en die is niet ontploft. 234 00:19:05,490 --> 00:19:07,010 Dus we hadden geweldig geluk. 235 00:19:08,910 --> 00:19:12,230 Daarna zijn we toch, het was eigenlijk al na de oorlog, 236 00:19:13,690 --> 00:19:17,520 met de helft van de familie geëvacueerd naar Horst. 237 00:19:17,870 --> 00:19:21,350 Vader is met mijn oudste zusje thuis gebleven bij het vee. 238 00:19:21,350 --> 00:19:30,670 En een paar dagen later konden we weer terug komen. Maar er is verder aan het huis niets gebeurd. 239 00:19:30,670 --> 00:19:33,080 Alles is heel gebleven. 240 00:19:33,080 --> 00:19:36,250 Later, ik geloof een half jaar later, hebben ze diezelfde 241 00:19:36,250 --> 00:19:43,360 granaat ,die toen op de zolder is gekomen, er pas afgehaald. 242 00:19:43,360 --> 00:19:46,402 Tom was helemaal opgenomen in jullie familie. 243 00:19:46,403 --> 00:19:48,730 Als jullie op familiebezoek gingen, ging Tom dan ook mee? 244 00:19:48,730 --> 00:19:52,310 Hij ging gewoon mee. Ja. Maar niet zo vaak, in oorlogstijd. Met de fiets. 245 00:19:52,310 --> 00:20:01,110 Alles moest met de fiets gebeuren. Wij hadden familie in Castenray, in Leunen en hier in Blerick. 246 00:20:01,110 --> 00:20:06,690 Maar hier kwamen we toen niet. Ik denk dat die toen al weg waren, die familie. 247 00:20:09,910 --> 00:20:12,140 Jullie waren jong, haalden ook kattenkwaad uit en kregen dan straf van je ouders. 248 00:20:12,140 --> 00:20:16,560 Werd de jongen ook soms gestraft? 249 00:20:16,560 --> 00:20:19,070 Dat kan ik mij niet herinneren. Neen. Neen. 250 00:20:20,000 --> 00:20:20,610 Of voorgetrokken? 251 00:20:20,610 --> 00:20:28,289 Niet zo zeer gestraft dat hij er nadeel van heeft gehad. Maar ik kan mij dat niet herinneren. 252 00:20:28,289 --> 00:20:29,390 Misschien omdat ik het jongste was. 253 00:20:30,110 --> 00:20:31,690 Of werd hij voorgetrokken? 254 00:20:33,160 --> 00:20:43,099 Tja, neen. Neen, dat kan ik niet zeggen. Neen. Hij was net als de anderen. 255 00:20:43,100 --> 00:20:44,302 Is hij wel eens ziek geweest? 256 00:20:44,303 --> 00:20:44,510 Neen. 257 00:20:44,510 --> 00:20:45,920 Dat er een dokter bij moest komen. 258 00:20:45,920 --> 00:20:47,470 Neen. Helemaal niet. Neen. 259 00:20:50,740 --> 00:21:00,910 Ik weet wel dat als er een razzia was, ook voor de mannen –vaders- dan werd ik wel eens in bed 260 00:21:00,910 --> 00:21:03,660 gestopt en dan moest een van mijn zusjes bij mij 261 00:21:03,660 --> 00:21:04,785 komen zitten en dan zei moeder dat ik de mazelen had. 262 00:21:04,785 --> 00:21:07,100 Wist ik wat de mazelen waren. 263 00:21:07,380 --> 00:21:07,850 Waarom? 264 00:21:07,850 --> 00:21:14,130 Waarom? ik denk als afleiding. Denk ik. 265 00:21:15,120 --> 00:21:16,110 Wat gebeurde er dan met Tom? 266 00:21:16,470 --> 00:21:23,860 Tom? We hadden een opkamer, zo noemden ze dat, en daaronder was een kelder. 267 00:21:24,370 --> 00:21:32,450 Tom was vaak in de kelder. Of dat toen ook is geweest. Ik vermoed het. Ja, dat vermoeden heb ik wel. 268 00:21:32,450 --> 00:21:34,069 En als ze een kind zagen liggen met de mazelen 269 00:21:34,070 --> 00:21:40,440 Er stond een plaatje op de deur met ´mazelen´. Of zoiets. Dat er iemand ziek was. 270 00:21:40,440 --> 00:21:43,790 Daar was men bang voor, schijnbaar. 271 00:21:43,790 --> 00:21:43,930 Besmettelijk? 272 00:21:43,930 --> 00:21:45,890 Ja, besmettelijk. 273 00:21:46,170 --> 00:21:47,770 Ook een aparte methode. 274 00:21:47,770 --> 00:21:49,740 Ja, dat kan ik me nog goed herinneren. 275 00:21:49,740 --> 00:21:55,860 Weet u of uw ouders ooit geld hebben gekregen voor het opvangen van dit kind? 276 00:21:55,860 --> 00:22:03,146 Nee, ze hebben er nooit iets van gehad. Neen. Ik geloof ook niet dat ze dat verwachtten. 277 00:22:03,146 --> 00:22:08,198 Ze vonden dit zoiets van: dit moeten wij doen. Het was een jongen van 12 jaar. 278 00:22:08,320 --> 00:22:12,130 Die grotere jongens, zo heb ik later begrepen, waren moeilijker onder te brengen. 279 00:22:12,130 --> 00:22:19,610 En dat zij toen gedacht hebben, och god, dat kind kan toch niet langs de straat blijven zitten. 280 00:22:19,760 --> 00:22:22,120 Uw ouders waren wel sociaal. 281 00:22:22,120 --> 00:22:28,829 Heel erg sociaal, ja, ja. Ik heb hele mooie herinneringen aan mijn jeugd. Dat moet ik zeggen. 282 00:22:28,830 --> 00:22:30,460 Ondanks de oorlog 283 00:22:30,460 --> 00:22:34,329 Ja, ondanks de oorlog. Ik heb een hele fijne jeugd gehad. 284 00:22:34,330 --> 00:22:35,259 En die jongen voegde iets toe, die Tom 285 00:22:35,260 --> 00:22:36,700 Ook. Jazeker. 286 00:22:36,700 --> 00:22:38,380 Iets in jullie leven gebracht 287 00:22:38,410 --> 00:22:38,710 Ja. 288 00:22:40,180 --> 00:22:44,970 Waren er in Swolgen meer Joodse kinderen dat u weet 289 00:22:44,970 --> 00:23:06,140 Ik kan het mij niet herinneren. Ik meen op de Gun, bij Poels. En bij een Nabben hadden ze een baby. 290 00:23:06,140 --> 00:23:08,930 Een meisje. Verder weet ik het niet. 291 00:23:08,930 --> 00:23:09,650 Hoe lang is Tom bij jullie geweest 292 00:23:09,650 --> 00:23:14,550 Anderhalf jaar. Toch wel. Ja. Tot het einde van de oorlog. 293 00:23:14,550 --> 00:23:15,590 Tot het einde van de oorlog, Wat is er met zijn ouders gebeurd? 294 00:23:15,590 --> 00:23:16,880 Zijn ouders hebben ze meegenomen. 295 00:23:16,880 --> 00:23:21,488 Ze zijn in Duitsland in een kamp geweest, met een van hun kinderen. 296 00:23:21,488 --> 00:23:29,060 Ze zijn allemaal terug gekomen in Amsterdam. Ik kan mij van die ouders heel weinig herinneren. 297 00:23:29,060 --> 00:23:32,280 Ik kan ook niet zeggen of ze bij ons zijn geweest. Dat weet ik niet. 298 00:23:32,490 --> 00:23:38,530 Ik weet wel dat die kinderen bij ons zijn geweest. De oudste broer van Tom en de jongste ook. 299 00:23:38,530 --> 00:23:41,421 Maar daar kan ik mij heel weinig meer van herinneren. Neen. 300 00:23:41,422 --> 00:23:48,110 Ze zijn… De vader is vrij snel gestorven, dat weet ik. 301 00:23:48,490 --> 00:23:57,260 En de moeder is met de kinderen naar Zwitserland gegaan. Later. Ja. 302 00:23:57,260 --> 00:23:58,076 En daar blijven wonen 303 00:23:58,240 --> 00:24:04,330 Daar is ze blijven wonen tot ze in elk geval 80 jaar werd. Dat weten we nog. Ja. 304 00:24:04,940 --> 00:24:05,930 En Tom? 305 00:24:05,930 --> 00:24:14,380 En Tom. Tom kwam dus de eerste jaren altijd een paar dagen. 306 00:24:14,380 --> 00:24:16,600 Maar toen, ik kan het mij goed herinneren, mocht ik 307 00:24:16,830 --> 00:24:18,620 plotseling een weekend op vakantie naar mijn tante. 308 00:24:18,620 --> 00:24:22,540 Hier in Blerick. Dat vond ik prachtig. 309 00:24:22,540 --> 00:24:29,680 Dat was mijn peettante, hè. Toen ik terugkwam en zeiden ze: “Tom is hier geweest.” Ja maar, 310 00:24:29,680 --> 00:24:34,780 dat vond ik helemaal niet leuk natuurlijk, hè. Ik zeg: “Waarom dat dan”. “Ja”, zei mijn 311 00:24:34,780 --> 00:24:39,850 moeder, “de pastoor is hier geweest en die heeft gezegd dat Tom niet meer mag komen”. 312 00:24:39,850 --> 00:24:44,980 “Ja, maar waarom mag Tom niet meer komen.” Nou, dat vond hij niet goed met al die meisjes. 313 00:24:44,980 --> 00:24:52,390 Wij groeiden op en je weet nooit wat er zou kunnen gebeuren. Ik vond dat echt erg toen. Heel erg. 314 00:24:52,390 --> 00:25:03,179 En dat had te maken met het feit jullie katholiek waren en hij Joods. 315 00:25:03,179 --> 00:25:03,579 Stel je eens voor dat je daar verliefd op wordt. 316 00:25:03,580 --> 00:25:06,570 Stel je eens voor. Ja. Zoiets. Ik kan mij ook herinneren, dat Tom er een keer was. 317 00:25:08,480 --> 00:25:11,620 Hij wilde graag naar de onderduikhutten gaan kijken. 318 00:25:11,620 --> 00:25:16,440 Nou, ik ging mee, hè. Ik kreeg er later van mijn ouders voor op m’n kop. 319 00:25:16,440 --> 00:25:19,900 Dat had ik echt niet mogen doen. Terwijl er niets is gebeurd. 320 00:25:19,900 --> 00:25:23,330 Je zult hem toch wel eens stiekem gekust hebben toen? 321 00:25:24,940 --> 00:25:31,180 Toch niet. Neen, toch niet. We konden het heel goed met elkaar vinden. Dat wel. Ja. 322 00:25:31,500 --> 00:25:35,320 Ik heb ook nog heel lang aan hem teruggedacht. Toen is Tom dus niet meer gekomen. 323 00:25:35,320 --> 00:25:44,750 Na jaren hoorde ik dat hij naar Amerika was gegaan. Naar San Francisco. Daar is hij gaan studeren. 324 00:25:44,870 --> 00:25:47,190 En hij is psychiater geworden. 325 00:25:47,190 --> 00:25:51,920 Na heel veel jaren, en dat kun je ook in de brieven 326 00:25:53,200 --> 00:25:55,830 zien, is hij toch een keer in Swolgen teruggekomen. 327 00:25:56,350 --> 00:25:58,290 Toen waren mijn ouders al gestorven. 328 00:25:58,290 --> 00:26:00,739 Neen, ik moet zeggen de eerste keer waren ze er nog 329 00:26:00,740 --> 00:26:04,140 maar mijn vader was toen al heel oud en was al ziek. 330 00:26:04,140 --> 00:26:08,770 En toen zei hij tegen mijn oudste zusje: “Ik denk niet dat hij nog 331 00:26:08,770 --> 00:26:22,700 lang zal leven”. En in datzelfde jaar is mijn vader toen gestorven. 332 00:26:22,700 --> 00:26:24,610 Dat zag hij toch schijnbaar wel. 333 00:26:24,610 --> 00:26:25,840 Heeft Tom daarna nog ooit iets laten blijken van dankbaarheid? 334 00:26:25,840 --> 00:26:26,380 Jazeker. Jazeker. 335 00:26:26,380 --> 00:26:27,180 Hoe bleek dat? 336 00:26:27,430 --> 00:26:31,730 Hij is daarna nog een keer teruggekomen. Bij mijn oudste zus. 337 00:26:31,730 --> 00:26:36,470 Daar hebben ze een video-opname van gemaakt. 338 00:26:36,470 --> 00:26:40,149 En na maanden kwam ik op de verjaardag bij mijn zusje en die ze: 339 00:26:40,150 --> 00:26:44,200 “God ik kan nog wat laten zien van Tom.” Nou, dat vonden we prachtig. 340 00:26:44,200 --> 00:26:49,260 Toen kregen we die beelden allemaal te zien. Hij is toen met zijn dochter geweest. 341 00:26:49,530 --> 00:26:54,740 Ik heb daarna meteen naar hem geschreven en daar is weer meer contact door ontstaan. 342 00:26:55,290 --> 00:27:02,920 Hebben uw ouders na de oorlog nog wel eens gesproken over de oorlog en de tijd met Tom 343 00:27:04,090 --> 00:27:07,490 Daar kan ik mij heel weinig meer van herinneren. Nee. 344 00:27:07,490 --> 00:27:09,420 De oorlog was voorbij… 345 00:27:09,420 --> 00:27:20,910 Die tijd is voorbij en dat is afgesloten. Ik denk dat het zo ging bij die mensen. 346 00:27:20,910 --> 00:27:26,640 Neen, ze hebben geen contact meer met hem gezocht. 347 00:27:26,640 --> 00:27:29,860 Dat was op die dorpen al helemaal niet de gewoonte. 348 00:27:29,860 --> 00:27:31,430 De oorlog was voorbij… 349 00:27:31,430 --> 00:27:36,750 We moesten weer vooruit. Het leven ging weer door. Ja. 350 00:27:36,780 --> 00:27:39,320 En jullie hebben nog altijd contact met Tom 351 00:27:39,320 --> 00:27:42,370 Met Tom hebben we nog contact. 352 00:27:42,370 --> 00:27:49,820 Met zijn verjaardag bijvoorbeeld en zo tussendoor heeft hij nog wel eens een mailtje gestuurd. 353 00:27:49,820 --> 00:27:55,320 Hij kan heel moeilijk Nederlands schrijven. Praten dat gaat nog wel. 354 00:27:55,320 --> 00:27:58,690 Maar dat Nederlands schrijven is moeilijk. 355 00:27:59,280 --> 00:28:03,510 Tom heeft voor uw vader en moeder een onderscheiding aangevraagd 356 00:28:03,510 --> 00:28:05,240 Ja, dat klopt. 357 00:28:07,200 --> 00:28:14,830 Wanneer is dat gebeurd? 358 00:28:14,830 --> 00:28:18,040 Zeker een paar jaar geleden. Eigenlijk nadat ik hem weer had geschreven. 359 00:28:19,360 --> 00:28:22,900 Daar gingen weer een paar jaar overheen. 360 00:28:22,900 --> 00:28:26,160 Toen heeft hij laten weten dat hij nog graag een keer wilde komen. 361 00:28:26,160 --> 00:28:32,559 Om toch nog herinneringen op te halen. En dat is ook gebeurd, al weet ik niet meer precies wanneer. 362 00:28:32,560 --> 00:28:41,500 Een paar jaar geleden heeft hij postuum de onderscheiding gekregen. 363 00:28:41,500 --> 00:28:45,569 Toen heeft hij de onderscheiding aangevraagd. Wij zijn toen allemaal naar Amsterdam geweest. 364 00:28:45,780 --> 00:28:52,030 Met de hele familie. Alle kinderen mochten mee. Dat was prachtig. 365 00:28:52,030 --> 00:28:53,530 Al uw zussen waren erbij. 366 00:28:53,530 --> 00:28:59,520 Al mijn zussen waren erbij en de kinderen. Ik meen dat we wel met achttien personen waren. 367 00:28:59,520 --> 00:29:06,890 We werden daar netjes ontvangen in het Joods Oorlogsmuseum. 368 00:29:06,890 --> 00:29:09,100 Het Joods Verzetsmuseum? 369 00:29:11,590 --> 00:29:15,090 Dat was prachtig verzorgd, dat moet ik zeggen. 370 00:29:19,390 --> 00:29:23,810 En welke onderscheiding kregen uw ouders toen? 371 00:29:23,810 --> 00:29:26,220 Dat weet ik niet. 372 00:29:26,220 --> 00:29:27,930 De Yad Vashem 373 00:29:27,930 --> 00:29:34,860 De Yad Vashem. Ja, de hoogste onderscheiding van Israël. Ja, en wij waren er echt vereerd mee. 374 00:29:34,860 --> 00:29:37,960 Toch wel. Ik vond het, dat hebben we toen ook gezegd, dat ze er niet meer zijn. 375 00:29:39,140 --> 00:29:45,950 Maar ik vond het geweldig voor mijn ouders wat ze gedaan hebben. 376 00:29:45,990 --> 00:29:48,430 Wanneer is de onderscheiding aan uw ouders uitgereikt? 377 00:29:48,430 --> 00:29:50,667 8 november 2005. 378 00:29:50,668 --> 00:30:01,540 Dit is de brief met de toespraak die Tom toen heeft gehouden voor ons: “Ik ben zo blij dat 379 00:30:01,540 --> 00:30:08,600 ik hier aanwezig kan zijn om de ceremonie bij te wonen ter ere van Lambertus en Anna Litjens. 380 00:30:08,700 --> 00:30:12,480 Ik zou willen dat ze beiden hier konden zijn om persoonlijk het 381 00:30:12,480 --> 00:30:19,610 certificaat van Erkenning Yad Vashem in Jerusalem te ontvangen voor het 382 00:30:19,610 --> 00:30:24,440 feit dat zij mijn leven hebben gered, het leven van een Joods jongetje. 383 00:30:24,670 --> 00:30:30,390 Dankzij hun kan ik hier voor jullie staan en heb ik de gelegenheid mij tot jullie te richten. 384 00:30:30,390 --> 00:30:34,350 Maar gelukkig zijn de vijf dochters van vader en moeder Litjens 385 00:30:34,350 --> 00:30:38,300 hier om dit speciale certificaat in ontvangst te nemen. 386 00:30:39,060 --> 00:30:45,790 Lieve Jo, lieve Truus, lieve Tony, lieve Marietje en lieve Betsie. 387 00:30:45,790 --> 00:30:52,040 Ik wil jullie hier danken voor het feit dat jullie zo’n goede zusters voor mij zijn geweest. 388 00:30:52,040 --> 00:30:57,110 Toen ik bij jullie woonde was ik overtuigd dat jullie dachten dat ik een weeskind 389 00:30:57,110 --> 00:31:02,260 was, een weeskind waarvan de ouders waren omgekomen bij het bombardement in Rotterdam. 390 00:31:02,260 --> 00:31:08,880 Het was pas vorig jaar dat ik te weten kwam dat sommigen van jullie wisten dat ik Joods was. 391 00:31:08,880 --> 00:31:16,160 Dat was zulk een gedenkwaardige gelegenheid, toen namelijk mijn kleinzoon Josh jullie 392 00:31:17,390 --> 00:31:23,840 interviewde om meer te weten te komen over hoe zijn grootvader de Holocaust had overleefd. 393 00:31:25,060 --> 00:31:32,120 Toen ik bij jullie op de boerderij kwam, nu 62 jaar geleden, kostte 394 00:31:32,120 --> 00:31:36,650 het mij een tijdje voordat ik het Limburgse dialect kon verstaan. 395 00:31:36,990 --> 00:31:40,380 Maar jullie waren zeer geduldig en vriendelijk met mij. 396 00:31:40,540 --> 00:31:44,050 Ik herinner mij dat ik vroeg in de ochtend opstond en 397 00:31:44,050 --> 00:31:47,500 toekeek hoe Jo en Truus de koeien aan het melken waren. 398 00:31:47,500 --> 00:31:52,030 Na een tijdje stonden ze mij toe om hen te helpen met het melken. 399 00:31:52,030 --> 00:32:00,640 Ik heb een herinnering met Jo voor de varkens te koken in zo’n grote pot, en hoe we de varkens 400 00:32:00,640 --> 00:32:06,480 voerden en hoe we naar de kippenstal gingen om de kippen te voeren en om eieren te rapen. 401 00:32:06,480 --> 00:32:13,170 Ik herinner mij hoe ik ’s ochtends vroeg met vader Litjens en Piet de knecht naar buiten 402 00:32:13,170 --> 00:32:18,620 ging, om het paard in te spannen en hoe we de velden in gingen om voor de oogst te zorgen. 403 00:32:18,620 --> 00:32:23,970 Ik herinner mij de maaltijden, hoe moeder Litjens 404 00:32:23,970 --> 00:32:28,650 de houtoven aanstak en die enorme maaltijden kookte. 405 00:32:28,730 --> 00:32:32,870 Dan gingen we rond de tafel zitten en zeiden het dankgebed. 406 00:32:34,150 --> 00:32:37,950 En daarna nam vader Litjens zijn grote broodmes, ging 407 00:32:37,950 --> 00:32:42,270 het slijpen, sneed het brood en gaf iedereen een stukje. 408 00:32:42,650 --> 00:32:52,810 Daarna gingen we eten. En na het eten baden we de rozenkrans. 409 00:32:52,900 --> 00:32:58,170 Ik herinner nog hoe we allen in de schuilkelders sliepen in de weken van de bevrijding. 410 00:32:58,170 --> 00:33:04,940 En hoe bang we waren toen we de Duitse tanks hoorden en hoe de bommen in Swolgen explodeerden. 411 00:33:05,340 --> 00:33:09,820 Ik ben blij dat deze ceremonie plaats vindt in het Verzetsmuseum, 412 00:33:09,820 --> 00:33:15,910 waar sommigen van de ondergedoken kinderen van toen samen kwamen naar 413 00:33:15,910 --> 00:33:21,130 aanleiding van het Plakboek over Hanna van de Voort en Nico Dohmen. 414 00:33:22,260 --> 00:33:26,570 Afsluitend wil ik alle achttien Limburgse familieleden dank zeggen, 415 00:33:26,630 --> 00:33:31,570 dank dat jullie met ons hier konden zijn voor deze speciale gelegenheid. 416 00:33:31,840 --> 00:33:36,090 Ik ben zeer blij dat mijn vrouw Madlyn, mijn dochter Ellen, 417 00:33:36,090 --> 00:33:41,140 mijn zoon Fred en mijn kleinkind Emma hier aanwezig kunnen zijn. 418 00:33:41,520 --> 00:33:50,430 Ik dank ook Lies Caransa en Ido Fortuin voor hun assistentie en hulp met alle voorbereidingen. 419 00:33:50,970 --> 00:33:55,980 En tenslotte wil ik Lambertus en Anna Litjens danken dat zij mij de kans hebben 420 00:33:55,980 --> 00:34:01,650 gegeven om hier vandaag met jullie samen te zijn”. Dat was de brief van Tom. 421 00:34:02,720 --> 00:34:04,130 Een mooie hommage. 422 00:34:04,130 --> 00:34:11,020 Een paar foutjes zitten erin. Hij schreef ook niet hemaal Nederlands, maar vrij goed. 423 00:34:12,790 --> 00:34:14,880 Een prachtige hommage voor uw ouders. 424 00:34:14,880 --> 00:34:23,430 Zeer zeker. Ja. Ja. Dat had je na zoveel jaren eigenlijk niet meer verwacht. 425 00:34:23,430 --> 00:34:26,480 Het was voor ons ook allemaal heel onverwachts. Toch. 426 00:34:28,580 --> 00:34:31,660 Ik denk dat we er allemaal een hele mooie herinnering aan hebben. 427 00:34:33,940 --> 00:34:37,080 Jullie kunnen met voldoening terugkijken? 428 00:34:39,130 --> 00:34:43,796 Jazeker. Het hoeven geen cadeaus te zijn. Dit is veel mooier. Ja. 429 00:34:44,090 --> 00:34:52,080 Wij zijn zelf ook in Israel geweest. Hay en ik. Toen stonden hun namen er nog niet op. 430 00:34:52,080 --> 00:34:58,770 Wel al die namen van de mensen die een onderscheiding hadden gekregen, die stonden op een zuil. 431 00:34:58,770 --> 00:35:04,480 En toen hebben wij nog gezegd: Goh, als vader en moeder daar ook een keer bijkomen. 432 00:35:04,480 --> 00:35:05,800 Het is wel gebeurd. 433 00:35:07,570 --> 00:35:09,480 Het staat voor het nageslacht vast. 434 00:35:09,480 --> 00:35:13,430 Het is geweldig. Dat moet ik echt zeggen.